Friday, May 29, 2015

က်မခ်စ္သူ လူဆိုး


က်မက လူဆိုးလို႔ အျမဲေခၚေနက် သူက က်မရဲ့ ခ်စ္သူ ေမာင္ေပါ့….

သူက က်မကို ဘာလို႔ ခ်စ္တာလဲဆိုတာ က်မ ေသျခာမသိပါဘူး။ အဲဒီလိုပဲ က်မကိုယ္တိုင္ေတာင္ သူ႔ကို ဘယ္တုန္းက ခ်စ္မိလည္းဆိုတာ ေသျခာမသိပါဘူး။ တကယ္ေတာ့လည္း ဒါေတြသိဖို႔ထက္ က်မတို႔ ၂ေယာက္ အျမဲတမ္းခ်စ္ေနဖို႔အဓိက မဟုတ္လား…သူ႔ေၾကာင့္ က်မအျမဲတမ္း ေပ်ာ္ရႊင္ေနခ်င္သလို က်မေၾကာင့္လည္း သူ႔ကိုေပ်ာ္ရႊင္ေစခ်င္တာေပါ့.. ဒါဟာ ဘယ္တုန္းက စခ်စ္သြားလဲဆိုတာထက္ အဓိပါယ္ရွိတယ္မဟုတ္လား…

အစက က်မသူ႔ကုိ မုန္းတဲ့ထိမဟုတ္ေတာင္ ေတာ္ေတာ္အျမင္ကပ္တယ္ဆိုရင္ အံ့ၾသမလားပဲ။ သူ႔ ဓါတ္ပုံျမင္ရင္ေတာင္ (သူတင္ထားတဲ့ Facebook ကပုံေတြေကာ) ၾကည့္လို႔ကို မရခဲ့တာပါ။ ခုေတာ့ က်မက သိပ္ခ်စ္ေနမိတာကိုး..တခါတေလ ဟုတ္ရဲ့လားလို႔ ကိုယ္တိုင္ ေတြးမိပါတယ္။ အခ်စ္စိတ္က တဘက္လူက လုပ္လို႔လား… ကိုယ္တိုင္လုပ္ယူျခင္းလား က်မမသိပါဘူး။ အမွန္ေျပာျပရရင္ သူ႔ကို ခ်စ္ဖို႔လည္း စိတ္ကူးမရွိခဲ့ပါဘူး။

အသိတေယာက္က မိတ္ဆက္ေပးလို႔ သူနဲ႔ စသိခဲ့ပါတယ္။ သူက ခပ္သြက္သြက္နဲ႔ က်မကို အေမးအျမန္းထူေနေတာ့ ၾကည့္လို႔မရပဲ အျမင္ကပ္မိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္က်မေရးတဲ့ စာေတြကို ဖတ္တယ္ သေဘာက်တယ္ဆိုတာနဲ႔ သူေမးတာေတြကို ေျဖခဲ့ပါေသးတယ္။
ေတြ႔ကာစကထဲက သူက က်မကို စလိုက္ေနာက္လိုက္နဲ႔ က်မျပန္လို႔မရေအာင္ က်မမ်က္မွန္နဲ႔ ပိုက္ဆံအိပ္ကို လုယူထားခဲ့ပါတယ္။ လူေတြၾကားထဲမွာဆိုေတာ့စိတ္ေတြတိုခဲ့မိပါတယ္။
ေနာက္တခါျပန္ဆုံဖို႔ျဖစ္လာျပီးေတာ့ သူသေဘာေကာင္းတာ သတိထားမိခဲ့တယ္။ သူက ေတြ႔တာေတာင္ရက္ပိုင္းပဲရွိေသးတာ ရီးစားစကားေျပာျပီး လူကို လက္ကို အတင္းဆဲြေတာ့တာပါပဲ… ရွက္တာေကာ၊ ရင္ခုန္တာေကာနဲ႔ ဘာလုပ္ရမွန္း မသိပဲ ... ဒီလိုနဲ႔ သူ႔ကုိခ်စ္ခဲ့တယ္။ ခ်စ္သူျဖစ္ျပီးစက က်မတို႔ ၂ေယာက္ တညလုံးဖုံးေတြဆက္ၾကတာ ဘာေတြေျပာမိလဲဆိုတာေတာင္ မသိေလာက္ေအာင္ပါပဲ… ဒါေပမယ့္ က်မတို႔က အရာရာ ဆန္႔က်င္ဘက္ပါ။

သူက ဆိုးတယ္ေလ… က်မကေဆးလိမ္နံ႔ကို မုန္းတယ္… သူကေဆးလိပ္သိပ္ၾကိဳက္တယ္… သူက တခါတေလ က်မက အေလးအနက္ထားတတ္တဲ့ အရာေတြကို ေပါ့ပ်က္ပ်က္နဲ႔။ အခ်စ္ဆိုတာ ဇြတ္အတင္းရယူျခင္းလို႔ သူခံယူတတ္တယ္ေလ။ အခန္းထဲမွာပဲ ခပ္ကုပ္ကုပ္ေနတတ္တဲ့က်မက သူ႔ကို အနားမွာပဲ ေနေစခ်င္တယ္။ သူက အျပင္ပဲထြက္ခ်င္တယ္။ အေပါင္းအသင္းသင္းေပါလြန္းတဲ့ သူက က်မထက္ေတာင္ သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြကို ပိုလို႔မင္ေနသလိုပါပဲ။ သူက က်မနဲ႔ ဆန္႔က်င္စြာ မနဴးညံ့တတ္သလို၊ သိပ္လည္း ကဗ်ာမဆန္တတ္ဘူး။ က်မက အခ်စ္ကို စိတ္ကူးယဥ္ဆန္ေနတတ္သူ တိတ္တိတ္ကေလး လြမ္းေနခ်င္တာ… သူမသိေအာင္တခုခု ေပ်ာ္ရႊင္ေအာင္လုပ္ေပးခ်င္တာ၊ စိတ္ကူးေလးေတြနဲ႔ ေတြးေနတတ္တာ။ သူကေတာ့ တခါတေလ လူၾကားသူၾကားမွာ က်မလက္ကို အတင္းဆဲြျပီးေခၚသြားတတ္တယ္။ လူလစ္ရင္လည္း သူက ဖ်က္ကနဲ ဖက္နမ္းတတ္တယ္။ ရွက္တတ္တဲ့ က်မက လန္႔ျဖန္႔ျပီး စိတ္တိုရတာအၾကိမ္ၾကိမ္ပါ။ ဒါေပမယ့္ ဒါေတြကိုပဲ ေနာက္ေတာ့ က်မၾကည္နဴးေနမိတယ္ဆိုရင္ ယုံၾကပါ့မလားပဲ….

သူဘယ္ေလာက္ က်မကို ခ်စ္လဲဆိုတာ က်မ သိေပမယ့္ သူက သိပ္သိေစခ်င္သူေလ။ မၾကာမၾကာ ေမးတတ္တယ္ " ေမာင္ခ်စ္တာ သိရဲ့လား"တဲ့… သူက အားတဲ့အခါ က်မကို ဟင္းေတြစိတ္ရွည္လက္ရွည္ခ်က္ေကၽြးတတ္သလို ေသျခာထည့္ေပးျပီး ခြံလည္းေကၽြးတတ္ေသးတယ္ေလ… ေနမေကာင္းတဲ့အခါ က်မ အနားမွာ ေနေပးတတ္တယ္။ က်မကို ကေလးေသးေသးေလးလို ဂရုစိုက္ေပးတယ္။ သိပ္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတဲ့ ေမာင္ေပါ့….

ဒါေပမယ့္ သူက သ၀န္တိုလြန္းတယ္။ က်မကို အရုပ္ေလးတရုပ္လိုပဲ သေဘာထားတတ္တယ္။ က်မက ေျပာေတာ့လည္း "ဟုတ္တယ္တဲ့ ေမာင့္ရဲ့ အရုပ္ေလးပဲ"တဲ့… သူထားသလိုေနရမယ္တဲ့… ဒါဟာတရားသလား…
လြတ္လပ္မူကို ႏွစ္သက္တဲ့ တေယာက္ထဲပဲေနမယ္လို႔ စိတ္ကူးနဲ႔ ေကၽြးေၾကာ္ခဲ့တဲ့ က်မက အရုပ္ေလးလို ဘယ္ေနႏိုင္ပါ့မလဲ… ဒါေပမယ့္ တိတ္တိတ္ေလးေတာ့ ေၾကနပ္ေနမိခဲ့ပါတယ္။ ဒါကိုသူမသိပါဘူး…. ေမာင္က သိပ္ခ်စ္တယ္လို႔ဆိုေပမယ့္ေလ သ၀န္တိုလြန္းတဲ့ေမာင့္ေၾကာင့္ ခုဆိုက်မတေယာက္ထဲ တခါတေလ ပ်င္းေနရတာ အထီးက်န္ေနေတာ့တာ ေမာင္မွမသိပဲ…. အခံရခက္ဆုံးက သူက (ေမာင္ကေပါ)့ မယုံၾကည္တာပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ က်မတို႔၂ေယာက္အျမဲရန္ျဖစ္ၾကရတယ္။ က်မ ငိုရတာအၾကိမ္ၾကိမ္ေပါ့… တခါတေလ အေ၀းကို ေျပးထြက္သြားခ်င္မိတယ္။ ေမာင့္ကို မခ်စ္လို႔ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး…ဒါကိုလည္းသူမသိပါဘူး။ သူသိတာက သူက ခ်စ္ေနမယ္။ သူ့ကိုျပန္ခ်စ္ရမယ္ သူကလဲြလို႔ တျခားေယာက္က်ားေလးေတြနဲ႔ စကားေတာင္မေျပာရဘူး။ သူ႔အနားမွာပဲေနရမယ္။ အဲသည္လို ဘိုက်တတ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ က်မကလည္း ခ်စ္ေနေတာ့ ဒါေတြဟာ ေမာင္ သိပ္ခ်စ္လို႔ပါလားဆိုျပီး ခြင့္လႊတ္ခဲ့ပါတယ္။

က်မငိုေနတုန္း ဇြတ္အတင္းဖက္နမ္းတာကအစ တျခားအေသးအဖဲြေလးေတြေရာ အႏိုင္က်င့္တတ္တာေတြကို က်မက သူ႔ကို ေျပာရင္ သူက "ခ်စ္လို႔ပါ"လို႔သာ ေျဖတတ္တယ္။ သ၀န္တိုတာ မိန္းကေလးတိုင္းၾကိဳက္ေပမယ့္ ခ်ဳပ္ျခယ္တာကိုေတာ့ ဘယ္သူက ၾကိဳက္ပါ့မလဲ။ က်မက စိတ္သိပ္ေပ်ာ့တဲ့သူ တခုခုဆို မ်က္ရည္က က်လာျပီ၊ သူက ငိုတာမၾကိဳက္ဘူး။ ႏူးနဴးညံ့ညံ့နဲ႔လည္း မေခ်ာ့တတ္ဘူး။ က်မစိတ္ေကာက္တာလည္း သိခ်င္မွ သိတာ… ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ နဖူးေလးကို နမ္းျပီး ၾကင္ၾကင္နာနာေျပာျပီးေခ်ာ့ပါ့လား… အသံတိုးတိုးေလးနဲ႔ေပါ့…. သူက ၀ုန္းဆိုထထြက္သြားျပီ၊ က်မက စိတ္ေကာက္ေနတာဘယ္လိုလိုက္ေခၚရပါ့မလဲ။

က်မကို ခ်စ္ေပမယ့္ အလိုက္မသိတတ္သူေလ.. တကယ္ဆို ဂေရဟန္ဆိုတဲ့ "အခ်စ္စြမ္းအား" လို သီခ်င္းမ်ိဳးေလးေတြ ဆိုမျပတတ္ရင္ေတာင္ က်မနားေထာင္ဖို႔ ပို႔ေပးပါေတာ့လား။ ဆူညံ့ေနတဲ့ ကိုရီးယားမေလးေတြ ေပါင္ေပၚျပီးကေနတဲ့ သီခ်င္းေတြကို သူကၾကိဳက္ေတာ့ နားေထာင္ခိုင္းတတ္တယ္။ ကဲ .. ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ကဗ်ာမဆန္လိုက္သလဲ….

က်မေရးတဲ့ ကဗ်ာေလးေတြကို ခံစားျပီး မဖတ္ဘူး။ ေဘာလုံးပဲြသတင္းကိုသာ စိတ္၀င္တစားဖတ္တတ္တယ္ေလ။ က်မက စာေလးေတြပို႔ရင္ ျပန္မပို႔ေပးတတ္ဘူး၊ က်မၾကိဳက္တတ္တဲ့ ပုံလွလွေလးေတြနဲ႔ေလ… က်မၾကိဳက္တတ္တဲ့ ႏွင္းဆီပန္းကို မသိေအာင္ တိတ္တိတ္ေလး ၀ယ္လာျပီးမေပးတတ္ဘူး။ ေခ်ာကလက္ေလးေတြကို ၀ယ္မေကၽြးတတ္ဘူး… ၀ယ္ခိုင္းမွသာ ၀ယ္ေပးတတ္တယ္။ က်မ မစားခ်င္တဲ့ ဟာေတြကိုလည္း အတင္းေကၽြးတတ္တယ္။ တခါတေလ သူ႔အေပါင္းအသင္းေတြၾကားမွာ အေနရခက္ေနတာ သူသိပ္မသိတတ္ဘူး၊ က်မ ပုခုံးကိုဖက္ရင္း သူက တဟဲဟဲနဲ႔ေပါ့… မုန္းစရာေကာင္းတဲ့ သူ႔ကို က်မက ခ်စ္ေနတာ သူက မေက်နပ္ေသးဘူးေလ။ က်မရဲ့ စိတ္၀ိဥာဥ္အားလုံးက သူ႔ဆီမွာပဲ ရွိေစခ်င္သတဲ့ေလ။ မိန္းကေလးတေယာက္ရဲ့ စိတ္ကို သူနားမလည္ဘူး…. က်မက သူသိေအာင္ ႏိုင္းႏိုင္းစေနရဲ့ စာေလးေတြ ပို႔ေပးတတ္တယ္။ " ေမာင္ ရလားဟင္"လို႔ ေမးတာ သူဘာျပန္ေျပာမယ္ သိခ်င္လို႔ဆိုတာ သူက မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတတ္တဲ့ သူပါ့…

ဒါေတြဟာ အေရးမၾကီးဘူးလို႔ သူခံယူတတ္တယ္ထင္ပါရဲ့။ ဒါေတြသိဖို႔ထက္ အျမဲတမ္း ခ်စ္ေနၾကဖို႔လိုတယ္လို႔ သူထင္တာကလည္း မွန္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ က်မက မိန္းကေလးမဟုတ္လား…ကိုယ့္ခ်စ္သူက အျမဲ သိတတ္တာလိုလားတာေပါ့...

လိမ္ညာလွည့္ျဖားၿပီး ရလာတဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္မႈမ်ဳိးလည္း မလိုခ်င္ပါဘူး။  ေမာင္ကို တသက္လုံးခ်စ္ပါ့မယ္လို႔ မေျပာေတာင္ ေမာင့္ရဲ့ အနားမွာ အျမဲေနေပးမွာပါ။

တစ္ေန႔ေန႔မွာ"ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းက ဘယ္မွာလဲ"လို႔ သူေမးလာခဲ့ရင္ " ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းက ေမာင့္ဆီမွာ"လို႔ သူ႔ကို တိုးတိုးေလးေျပာျပမယ္။ သူက( ေမာင္က)ေရာ… ဘယ္လို ေျဖမွာပါလိမ့္…။

ေယကၡမႀကီး ပေလြ

ဦးဘတုတ္ ဇနီး ေဒၚေဒၚလွ မွာ ငယ္စဥ္က သူတို႕ နယ္က မယ္ဘြဲ႕ရထားခဲ့ဘူးသူ ျဖစ္ၿပီး၊ အသက္ကေလး ရလာေသာ္လည္း ၊ ကိုယ္လက္ေလ့က်င့္ခန္း အျမဲလုပ္ေနသျဖင့္ သမီး မ်ားကပင္အားက် ေလာက္ေအာင္၊ ႏုနယ္ေနေပေသးသည္၊ ဦးဘတုတ္က ေဒၚေဒၚလွကို သူတို႕ ျမိဳ႕ႏူင့္ မိုင္ ၂၀ ခန္႕ေ၀းေသာ္ တိုင္းျမိဳ႕ႀကီး ကို သြားလည္ဖို႕ ေျပာေန၏၊သူတို႕ သားမက္ ကိုတင္ထြတ္ လည္း ေရာက္ေနသည္၊ ဆိုေတာ့ သြားခ်င္တဲ့ ေနရာ လိုက္ပို႕ေပးခိုင္းလို႕ ရမည္ေပါ့တေန႕ သူတို႕ ရွိရာသို႕ ကိုတင္ထြတ္ တေယာက္ ဆိုက္ဆိုက္ၿမိဳက္ၿမိဳက္ ေရာက္လာခဲ့သည္၊ သူတို႕ ၿမိဳ႕ေလးမွ မိုင္ အနည္းငယ္ေ၀းေသာ ရြာတရြာတြင္ အလုပ္ကိစ
ၥ အတြက္သြားစရာရွိရာ၊ မွ ေယာကၡမ ႀကီးေတြ ေရာက္ေနသည္ ၾကားလို႕ လွည့္၀င္လာျခင္းျဖစ္ေလသည္။ ထိုေဒသ နယ္ပယ္တြင္း တြင္ ကားလမ္းမ်ားမွာ အဂၤလိပ္ေခတ္ကထဲ က ေဖါက္ခဲ့ေသာ လမ္းမ်ားကို မျပဳမျပင္ပဲ သံုးေနၾကတုန္းမို႕ ကားအသံုးနည္းၿပီး ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္ မ်ားသာ အသံုးမ်ားေလသည္၊ ကိုတင္ထြတ္ကလည္း ထံုစံအတိုင္းသူ႕ ဘီအက္ေအ ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္ႀကီး တဖုန္းဖုန္းႏူင့္ေရာက္လာျခင္း ျဖစ္ေလသည္၊ ဦးဘတုတ္က ေတာ့ သူ႕ဘာသာ လြတ္လြတ္ လပ္လပ္ ေနခဲ့ျခင္တာနဲ႕ အေတာ္ပဲ
ဆိုၿပီး ေဒၚေဒၚလွကို ကိုတင္ထြတ္ႏူင့္ တရက္ႏူစ္ရက္လိုက္ သြားလည္ဖို႕ ေျပာသည္၊ ေဒၚေဒၚလွက လည္း ပ်င္းတာနဲ႕ လိုက္မယ္ဆိုၿပီး အထုတ္တထုတ္စာပဲ ဆြဲ ၿပီး လိုက္ဖို႕ျပင္သည္၊ ကိုတင္ထြတ္က သူသြားမည့္ရြာမွာ ေအာက္ကို ထပ္ဆင္းရၿပီးမွ ၿမိဳ႕ ကို အထက္ျပန္တက္ရမွာမို႕ ေယာက္ကၡမ ႀကီး ပင္ပန္းမွာစိုး၍ အျပန္၀င္ေခၚပါမည္ ဟုေျပာေသး၏၊ သို႕ေသာ္ သူသြားမည့္ ရြာ၊ ယခု ေဒၚေဒၚလွ တို႕ ေနရာ ႏူင့္ သူတို႕ ရံုးခြဲ ရွိသည့္ ျမိဳ႕ တို႕ မွာ ဖိုခေနာက္ဆိုင္ တည္ရွိသျဖင့္ တကူးတက ျပန္၀င္ေခၚေနရမည္၊ ထိုရြာ
ပတ္၀န္းက်င္ ရူခင္းမ်ားက လည္း လွသည္ဟု နာမည္ေက်ာ္သျဖင့္ ေဒၚေဒၚလွက အခုထည္းက လိုက္မည္ ဆိုေတာ့ လည္း မျငင္းဆန္ရဲ၊ သူ႕ ဆိုင္ကယ္ အေနာက္မွာ တင္၍ေခၚ လာခဲ့ရေတာ့ သည္။ သူတို႕ ျမိဳ႕ကေလး အျပင္ေရာက္တာနဲ႕ လမ္းက ၾကမ္းၿပီ၊ ဒါေတာင္ ကိုတင္ထြတ္က သူ႕ဆိုင္ကယ္ကို ကၽြမ္းက်င္ စြာျဖင့္ ခ်ိဳင့္ေတြ ခြက္ေတြကို ေရွာင္ေမာင္းသည္၊ ေယာက္ခမႀကီးကလည္း ဆိုင္ကယ္ေပၚက ျပဳတ္က်မွာ စိုးလို႕ သူ႕ခါးကို တင္းတင္းဖက္လာသည္၊ ေယာက္ခမႀကီးရဲ႕ ေဖာင္းတင္းေနတဲ့ ႏိူ႔ႀကီးေတြက ကိုတင္ထြတ္ ေက်ာျပင္ ကိုလာဖိမိေန
သည္၊ ကိုတင္ထြတ္တေယာက္ စိတ္ကို မနည္းထိန္း၊ ဆိုင္ကယ္လက္ကိုင္ကို မနည္းထိန္းေမာင္း ေနရသည္။
သူ႕ေယာက္ခမႀကီး မွာ ငယ္ငယ္က မယ္ ရခဲ့ဘူးသူျဖစ္မွန္းလည္းသိသည္၊ သူ ၀င္းပပ ႏူင့္ ရကတဲက သူ႕သူငယ္ခ်င္းေတြက ေနာက္ၾက သည္၊ ကိုယ့္မိန္းမ ႀကီးလာရင္ ဘယ္လိုပံုျဖစ္ မလဲ ဆိုတာ အေမ ကိုၾကည့္ရမည္လို႕ ဆိုၾကသည္၊ ေဒၚေဒၚလွမွာ ၀င္းပပ ႏူင့္ အျပိဳင္ လွဆဲ ျဖစ္သည္၊ ၀င္းပပ ကလည္း ေတာ္ေတာ္ ေတာင့္ေသာ အမ်ိဳးသမီးျဖစ္သည္၊ ေဒၚေဒၚလွကေတာ့ အသက္ကေလး ရလာေတာ့ ၀၀ဖိုင့္ဖိုင့္ ေလးလို႕
ထင္ရေပမဲ့ ႀကီးတာေတြက သူ႕ေနရာႏူင့္သူ အခ်ိဳးက် ေနေသးသည္၊ ၀င္းပပ ေနာက္ အႏူစ္ ၂၀ အဲလိုပံုမ်ိဳးျဖစ္လာ လို႕ကေတာ့ ေအာင္မေလး ဖိုးက်ိဳင္းတုတ္ေပါ့၊ ၀င္းပပ ၊ မ်ိဳးမမႏူင့္ ေဒၚေဒၚလွ တို႕ သံုးေယာက္ ယွဥ္သြားလိုက္ရင္၊ ေယာက္က်ား သနာေတြ ဘယ္သူ႕ ေရြးရမည္ မသိ ဦးေႏွာက္စား သြားႏိူင္သည္။ သူ႕ဟာႏူင့္သူ သရည္က်စရာ ႀကီးေတြကိုး၊
ကိုတင္ထြတ္မွာ ေမာင္းရင္းေမာင္းရင္း သူပဲ စိတ္ထင္တာလား သူ႕ေက်ာျပင္မွာ ေယာက္ခမႀကီး ၏ ႏိူ႕သီးေခါင္း ႏူစ္လံုးက ထိုးထိုးေထာင္ေထာင္ ႏူင့္ သူ႕ေက်ာျပင္ ကိုကုတ္ျခစ္ေနသလို ခံစားေနရသည္။ ကိုတင္ထြတ္ မွာ မိန္းမ ႏူင့္ ခြဲေနရသည္မွာလည္း ႏူစ္ပတ္ေလာက္ ရွိၿပီမို႕ လူကလည္း ဆာေနခ်ိန္ဆိုေတာ့ သူ႕ေကာင္ႀကီးက ေဘာင္းဘီအထဲ မွာ မာေတာင္
တင္းထ ေနလိုက္တာ သူ႕ ေကာင္ႀကီး ေခါင္းပင္ နာလာရေလသည္၊
ေဒၚေဒၚလွ မွာလည္း လမ္းက ၾကမ္း၍ ကိုတင္ထြတ္ကို ဖက္ထားရေတာ့ ဆိုင္ကယ္ကလည္း ျမင့္ခ်ည္ႏွိမ့္ခ်ည္၊ေျမာက္လိုက္ ျပန္က်သြားလိုက္ ႏူင့္ ဆိုေတာ့ သူမ ႏိူ႕ႀကီးေတြကို ကိုတင္ထြတ္ေက်ာျပင္က ဖိႏွိပ္ ဆုပ္ႏွယ္သလို ခံစားရၿပီး ႏိူ႕သီးေခါင္းေတြက ေထာင္ထလာရေတာ့သည္၊ နဂိုလ္ထဲကမွ အထိမခံႏိူင္ေလာက္ေအာင္ ခံစားမႈျပင္းေသာ သူ႕ႏိူ႕သီးေခါင္းေတြက ေထာင္ထလာၿပီး ကိုတင္ထြတ္ ေက်ာျပင္ကို ပြတ္သတ္မိေနေတာ့ ေဒၚေဒၚလွမွာ ကာမစိတ္ေတြ ႏိူးၾကြလာၿပီး
သူ႕ အဖုတ္မွ အရည္ၾကည္ေတြပင္ စီးက်လာခဲ့ရေလေတာ့သည္။ ေဒၚေဒၚလွ မွာ ဗမာ အမ်ိဳးသမီး မ်ားထဲတြင္ ေခသူ မဟုတ္ဟု ဆိုရမည္၊ သူက ငယ္ငယ္ေလးထဲက ဆန္႕က်င္ဘက္လိင္ ကို စိတ္၀င္စားမႈမွာ ေတာ္ရံု မိန္းခေလး မ်ားထက္ ပိုမည္ထင္သည္၊ ထို႕ေၾကာင့္လည္း ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ေယာက္က်ားေလး ေတြ သတိထားမိ ေအာင္ ျပင္ဆင္သည္၊ ကိုယ္လံုးကိုယ္ေပါက္ လွေအာင္ အပင္ပန္းခံကာ ေလ့က်င့္ခန္းကို ဇြဲေကာင္းေကာင္းႏူင့္ လုပ္သည္၊ အပ်ိဳရည္က လည္း ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ ကထဲက ပ်က္ခဲ့ရသည္၊ သူကိုယ္တိုင္က ပါလို႕ ျဖစ္သြားရျခင္းပါ၊ ေနာက္ၿပီး ကိုယ့္ အလွ ကိုယ့္ေဘာ္ဒီနဲ႕ လည္း ေပၚပ်ဴလာ ျဖစ္ခ်င္သည္၊ ဒါေၾကာင့္လည္း မယ္ေရြးပြဲ ေတြ ဘာေတြ မွာ ၀င္ပါ သည့္ အဆင့္ေရာက္သည္၊ သူ႕ နယ္ က မယ္ဘြဲ႕ ရေအာင္လည္း အကဲျဖတ္ထဲ မွာ ၾသဇာေညွာင္းသည့္ ျမိဳ႕ မ်က္ႏွာဖံုး လူႀကီး
တေယာက္ကို နည္းနည္း ပါးပါး ေကၽြးခဲ့ ရသည္၊ ဒါေပမဲ့ လွလွ တို႕ က ပါးသည္၊ သူမ်ား အသံုးခ်တာ မခံ၊ ကိုယ့္ တက္လမ္း အတြက္ သာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို သံုးသည္၊ ဒါေၾကာင့္လည္းဦးဘတုတ္ကို အမိဖမ္းခဲ့တာ ျဖစ္သည္၊ ဦးဘတုတ္တို႕ က မ်ိဳးရိုးနဲ႕ ခ်မ္းသာခဲ့ၿပီးေတာ့၊ ဦးဘတုတ္ ကိုယ္တိုင္ကလည္း ႀကိဳးစား ၿပီး ငယ္ငယ္ထည္းက မိဘ စီးပြားေရး ကို ၀င္လုပ္ ေနၿပီျဖစ္သည္၊ လွလွ အဲဒီ အခ်ိန္က ရီးစား ႏူင့္ ဘတုတ္ က သူငယ္ခ်င္း ျဖစ္သည္၊ သူ႕ရီးစား က လူေဘာ္ေက်ာ့ ၀ိတ္ကေလးဘာေလး ကစားကာ ရိႈးနဲ႕ မိုးနဲ႕ အီးေယာင္၀ါး ငပ်င္းျဖစ္သည္၊
လွလွ သူ႕ဘဲ ကိုေခါက္ ၍ ကိုဘတုတ္ေနာက္ ေကာက္ေကာက္ပါ ေအာင္ လိုက္သြားလိုက္သည္၊ ကိုဘတုတ္ က ခ်စ္ေရးခ်စ္ရာ မွာလည္း ေခသူ မဟုတ္ေတာ့၊ သူတို႕ ႏူစ္ေယာက္ အတြဲညီၾကသည္၊ လွလွ ကလည္း အေျခခ်ဖို႕ တန္ၿပီ ဟု ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ် ၿပီး ခေလး ယူလိုက္သည္၊ အခုေတာ့ သမီး ႏူစ္ေယာက္ႏူင့္ သူေဌးကေတာ္၊ ဘ၀၊ ဦးဘတုတ္ကလည္းအႏူစ္၃၀ ေက်ာ္ အတူေနလာခဲ့သူ ဆိုေတာ့ တအိပ္ယာထဲ ေတာင္ မအိပ္ ေတာ့၊ ေဒၚေဒၚလွ ကလည္း သူ႔လို ကေတာ္ခ်င္းခ်င္း ဖဲရိုက္တာ တို႕ ၊ အလႈတို႕၊ ပါတီတို႕၊ ကို အပ်င္းေျပသြားရင္းငယ္စရိုက္ ျပန္၀င္လာသည္၊ တခါတေလ သူတို႕ အခ်င္းခ်င္း လည္း ဘယ္သူက ဘယ္လို အငယ္ေလး ထားတယ္ ဆိုတာက အစ သရည္က် စရာ အညီ နံ႕သင္းသင္းေလး ေတြ ေျပာဆိုအတင္းခ်ရင္း စိတ္တက္ၾကြတတ္သည္၊ ေဒၚေဒၚလွက သူကိုယ္တိုင္ေတာ့ အိမ္ေထာင္က်ၿပီး ကထဲ က တခါမွ မေဖါက္ျပန္ ခဲ့ဘူးေသးေသာ္လည္း၊ ထို အညီအေဟာက္ သတင္းေလး အ
တင္းေလး ေတြၾကား ၿပီး ရင္ စိတ္ထထ လာတတ္သည္၊ ငယ္စဥ္ ေရႊေရာင္ေတာက္ခဲ့တဲ့၊ ကဲခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ ေတြကို ျပန္တမ္းတ လာမိတယ္၊ အခုဆို ဦးဘတုတ္ကလည္း ထိေတာင္ မထိေတာ့၊ သူကိုယ္တိုင္ကလည္း ဦးဘတုတ္ကို ပ်င္းေနၿပီ မို႕ တခါတရံ ကိုယ့္လက္နူင့္သာ ကိုယ္အာသာေျဖမိေလသည္၊ တခါတေလ ကိုယ့္ဘာသာ မလံု ရွက္မိလွ်င္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေလး ဘာေလး
သြား ၊ အလႈဒါနေလး ျပဳ စသျဖင့္ လုပ္မိေသးသည္။
အခုေတာ့ ကိုယ့္သားမက္ ဆုိင္ကယ္ ေနာက္မွာလိုက္စီးရင္း အဖုတ္ က အရည္ေတာက္ေတာက္က် ေနရသည္၊ ခုတေလာ သူ႔ေသြးသားေတြ ကို က ေသာင္းက်မ္းလြန္း ေနတာပါ၊ ဒီျမိဳ႕ ေလးမွာ ေပါလွတဲ့ လပ္လပ္ ဆတ္ဆတ္ ပင္လယ္စာေတြေၾကာင့္ မ်ားလား၊ ေဒၚလွလွ အေတြး မဆံုး ခင္မွာပင္ ကိုတင္ထြတ္ ဆိုင္ကယ္ က အရွိန္ ေႏွးၿပီး အိမ္ တလံုးေရွ႕မွာ ရပ္လိုက္သည္။
...ေမေမ ခန ဆင္းလိုက္ရေအာင္ ဒီအိမ္ပဲ က်ေနာ္တို႕ရဲ႕ အ၀ယ္ေတာ္ ရဲ႕ အိမ္ က...
ကိုတင္ထြတ္က သူတို႕ အတြက္ ပစၥည္းေကာက္ေပးေနတဲ့ အ၀ယ္ေတာ္ အိမ္ေရွ႕ မွာ ေဒၚေဒၚလွကို ခနဆင္းေစၿပီး သူက ဆိုင္ကယ္ကို အမိုးေအာက္ တေနရာကို တြန္းေရႊ႕လိုက္တယ္၊ သူ႕ဆိုင္ကယ္ ကိုတြန္းေန ရင္းနဲ႕ မွ အမွတ္မထင္ သူ႕ေယာက္ကၡမႀကီး ထမိန္ျဖန္႕လွည့္၀တ္တာ ေတြ႕လိုက္ရတဲ့ အျပင္ ထမိန္ ေနာက္ဖက္မ်ာပါ အစိုကြက္ တကြက္ ေတြ႕လိုက္ရသည္၊ ဟင္ ေယာက္ကၡမ
ႀကီးေရာ ငါ့လိုပဲ ဖီးတက္ေန တာလား ဟု ဇေ၀ဇ၀ါ ျဖစ္သြားေလသည္။ ကိုတင္ထြတ္ သူတို႕ အ၀ယ္ေတာ္ႏူင့္ စကားေျပာဆို ေငြေၾကးကိစၥ မ်ား ရွင္းလင္းၿပီးေတာ့ သူတို႕ ရံုးစိုက္ရာျမိဳ႕ သို႕ ျပန္ဖို ျပင္ၾက သည္၊ ကိုတင္ထြတ္ မွာ သူ႕ေယာက္ကၡမ ေတြျမိဳ႕မွာလည္း ခန
နားခဲ့ရ၊ ေနာက္ ေဒၚေဒၚလွ ပါသျဖင့္လည္း ဆိုင္ကယ္ကို တအားမေမာင္းႏိူင္၊ အခု ေငြေၾကးကိစၥ ရွင္းရာမွာလည္း ထင္တာထက္ၾကာ သြားေတာ့ ေနေလးေစာင္းေနၿပီ၊ သူအျမန္ေမာင္း မွ ညႀကီးမိုးခ်ဴပ္ သူတို႕ ရံုးရွိသည့္ ျမိဳ႕ ကိုေရာက္မည္၊ ေဒၚေဒၚလွကေတာ့ ေျပာပါသည္၊ အရမ္းမေမာင္းပါနဲ႕ တကယ္လို႕ မမွီရင္ လမ္းက ျမိဳ႕ေသးေသးေလးတခု မွာ ခန၀င္အိပ္ၿပီး မွ မနက္ဆက္သြားမည္
ေပါ့၊ ခရီးေတြက သိပ္မေ၀းေသာ္လည္း ထိုလမ္းမ်ားမ်ာ နည္းနည္းေမွာင္တာနဲ႕ ခရီးသြားလို႕ မေကာင္းေတာ့ပါ၊ ကိုတင္ထြတ္က သိ သည္ အဲဒီျမိဳ႕ေလး မွာ က သူ႕ေယာက္ကၡမေတြ တည္းေလ့ရွိတဲ့ ေဟာ္တယ္ တည္းခိုခန္း အဆင့္မ်ိဳး မရွိ၊ တည္းခိုခန္းႏူံခ်ာခ်ာ တခုသာရွိသည္၊ အဲဒါေတာင္ အစိုးရ ၀န္ထမ္းေတြ အတြက္ အဓိက မို႕ အျမဲတမ္းလူျပည့္ေနေလ့ရွိသည္၊ ထင္သည့္ အတိုင္းပင္၊
သူတို႕ ထိုတည္းခိုခန္း ေရာက္ေတာ့ အခန္းေတြ အကုန္ျပည့္ေနၿပီ၊ တခန္းက ဘုတ္ကင္လုပ္ထားၿပီး မလာၾကေသး သို႕ေသာ္လည္း အခု အခ်ိန္မွ မလာရင္ သူတို႕ လမ္းပန္းအဆက္အသြယ္ အရမနက္ျဖန္ေန႕လည္မွ ေရာက္ၾကမည္၊ သို႕ေသာ္ သူတို႕ က ပိုက္ဆံရၿပီးသားမို႕ သူမ်ားကို မငွားခ်င္ေတာ့၊ ကိုတင္ထြတ္ ဆီမွ ေဘာက္ဆူး အမ်ားႀကီးေၾကာင့္သာ ထိုအခန္းကို သူတို႕ ရလိုက္သည္၊
ထိုအခန္းက လည္း ကုတင္က တလံုးထဲ ဒါေပမဲ့ ႏူစ္ေယာက္အိပ္ကုတင္၊ ကိုတင္ထြတ္ကေတာ့ ၾကမ္းေပၚမွာ အိပ္မည္ဟု ဆိုသည္၊ ေဒၚေဒၚလွက အို ၾကမ္းက ဒီေလာက္ညစ္ပတ္ေနတာ၊ ကုတင္ေပၚမွာပဲ အိပ္ပါဟု ဟန္မပ်က္ ၊ ဘာမွ မထူးျခားသလိုပင္ေျပာသည္၊ သူ႕ရင္ထဲ မွာေတာ့ တဒုတ္ဒုတ္ ျဖစ္ေနၿပီ၊ ကိုတင္ထြတ္လည္း ဘာထူးလည္း ရင္ထဲ မွာ တဒုန္းဒုန္း ၊ ေယာကၡမ ျမစ္စို႕ႀကီးနဲ႕
တကုတင္ထဲ အိပ္ရ မယ္ဆိုတာ၊ အသက္ရူ ပံုမုန္ျဖစ္ေအာင္ မနည္းထိန္းေနရသည္၊ ေနာက္ ထိုျမိဳ႕ေလး က တဆုိင္ထည္းေသာ တရုပ္စားေသာက္ဆိုင္ေလး မွာ ညစာစားၾကရင္း၊ ကိုတင္ထြတ္ကမႏၱေလးရမ္ တစိတ္ေလာက္ ခ်လိုက္သည္၊
ရမ္ကို နိ ေသာက္လိုက္သျဖင့္ ေသြးသားေတြ ဆူလာၿပီး နည္းနည္း ပံုမွန္လိုျဖစ္သြားသည္၊ တကုတင္ထဲ အိပ္ရတာ ဘာမွ မထူးပါဘူး ဆိုသည့္ ပံုျဖင့္ေဒၚေဒၚလွ ကုတင္ေပၚ တက္လွဲေတာ့ သူက စာဖတ္ေနလိုက္သည္၊ ည ၁၀နာရီက်ေတာ့ တည္းခိုခန္းက မီးစက္ ပိတ္သြားသည္၊ တေလာက လံုး ေမွာင္ပိန္း သြားသလိုထင္ရသည္၊ ကိုတင္ထြတ္က ဖေယာင္းတိုင္ မီးေလးတတိုင္ ထထြန္းလိုက္သည္၊ ဖေယာင္းတိုင္ မီးေယာင္ ျဖင့္ ျမင္ေနရေသာ ကုတင္ေပၚ ဇာျခင္ေထာင္ အတြင္း၊ သူ႕ကို ေက်ာေပးအိပ္ေနေသာ ေယာကၡမ ႀကီး၏ ဂစ္တာ
ရွိတ္ေဘာ္ဒီကို လွမ္းၾကည့္မိၿပီး သူ႕ညီေတာ္ေမာင္က တင္းကနဲ ျဖစ္လာသည္၊ သူ႕မိန္းမ ၀င္းပပ နဲ႕ တပံုစံထဲ မို႕ လည္း သူ႕ အၾကည့္က စားေနၾက အစာကိုၾကည့္ သည့္ က်ားတေကာင္ အၾကည့္လို စူးရဲေနသည္။
ေဒၚေဒၚလွ တေယာက္ ရင္ေတြ တဒိတ္ဒိတ္ခုန္ရင္း အဖုတ္တြင္းမွာေတာ့ အရည္ ေတြ စိမ့္စိမ့္က်ေနသည္၊ သူငယ္စဥ္ အပ်ိဳ ဘ၀ တုန္းက အေတြ႕ အႀကံဳေတြ မွာ အမ်ားႀကီး ျဖစ္ၿပီး၊ ကိုဘတုတ္ႏူင့္အိမ္ေထာင္က်ၿပီးကာ မွ သာ တေခ်ာင္းကိုင္ အျဖစ္ ေနခဲ့ သည္မွာ ႏူစ္ေပါင္း အေတာ္ၾကာခဲ့ ၿပီျဖစ္ေၾကာင္း တအ့ံတၾသ ေတြး ေနမိသည္၊ သူ႕သူငယ္ခ်င္း ေဟာ့ေရွာ့ ေကာင္မေတြ တခါငွား အႏွိပ္ခံ ေသာ ေကာင္ေလး ႏူင့္ အႏိွပ္ခံခဲ့စဥ္ တုန္းကလည္း တစိမ္းေယာက္က်ား တေယာက္ အထိ အေတြ႕ ကို မခံရ တာၾကာေတာ့ အရည္ေတြ တစိမ့္စိမ့္ စီးခဲ့ရသည္၊ ဒါေပမဲ့ ကိုယ့္သိကၡာႏူင့္ ဂုဏ္သရည္၊ေတာ္ၾကာ ဘာမွန္းမသိရသည့္ တစိမ္း ေကာင္ေပါက္စေလးေၾကာင့္ စားရတာႏူင့္ မတန္ မရာ ကိုယ္က်ိဳးနည္း မွာ စိုး၍ အတင္း စိတ္ထိန္း ခဲ့သည္၊ အခုကေတာ့ ကုိယ့္ သားမက္ အရင္းေခါက္ေခါက္၊
ကိုယ့္မိသားစု ထဲက ဆုိေတာ့ အျပင္လည္း မေပါက္ၾကားႏိူင္၊ သမီးသိသြားမွာ စိုး၍ ဒီေကာင္လည္း အျပင္မွာ အာရဲမည္ မဟုတ္၊ ႏူစ္ေယာက္ထဲ ကုတင္တလံုးထဲမွာ အိပ္ရမွာ ဆိုေတာ့ အေျခ အေနကေတာ့ တအားတြန္းပို႕ေနၿပီ၊ တခုပဲ ရွိတယ္၊ ဒီေကာင္က ငါ့ကို အဖြားႀကီး ဆိုၿပီး စိတ္၀င္စားပါ့မလား၊ ငါက စလိုက္ရင္ေကာ၊ ေယာက္က်ားဆိုတာ ဘယ္လိုမ်ိဳးလဲ နင္သိတာပဲ မိလွ ရယ္ လို႕ ကိုယ့္
ကိုကိုယ္ေျပာရင္း အေတြးေတြ ခ်ဲ႕ေနမိတယ္၊ အဲဒီ အခ်ိန္မွာပဲ ကုတင္သိမ့္ကနဲ တုန္သြားၿပီး တင္ထြတ္ကုတင္ေပၚတက္လာတာ သိလိုက္ တယ္။
အရက္ အရွိန္ ေလးႏူင့္ အေမွာင္အားကိုး ၿပီး ကိုတင္ထြတ္တေယာက္ ဘယ္လိုစရမည္ မွန္းမသိ ေတာ့ အိပ္ေပ်ာ္ ေနသလား မေသခ်ာသာ
ေယာက္ကၡမ ႀကီး အေနာက္က အသာကပ္၊ သူ႔ေထာင္မတ္ ေနေသာ လိင္ေခ်ာင္း ႀကီး ၏ ထိပ္ျဖင့္၊ ေဒၚလွ ဖင္ၾကားလွမ္း ေထာက္လိုက္သည္၊
ေဒၚေဒၚလွ မွာ ခနေတာ့ ျငိမ္ေနၿပီးေနာက္ ကိုယ္ ကိုပက္လက္လွန္ လိုက္ကာ ကိုတင္ထြတ္ လိင္ေခ်ာင္းႀကီးကို ပုဆိုးေပၚမွ ပင္ အုပ္ကိုင္လိုက္
သည္၊ ရုတ္တရက္ လန္႕ သြားၿပီး ဘာလုပ္ရမွန္း မသိ ျဖစ္ေနေသာ ကိုတင္ထြတ္မွာ သူ႕ေယာကၡမႀကီး က သူ႕လိင္ေခ်ာင္းႀကီး ကို ပုဆိုးေပၚမွ
ဖြဖြေလး ဆုပ္ကိုင္ကာ ပြတ္သတ္ေပးေနေၾကာင္း သိလိုက္ရေတာ့ သူ႔လက္ေတြက အလိုလို ေယာကၡမ ႀကီး ေရႊရင္အစံုေပၚ ေရာက္သြားေတာ့သည္၊
….အင့္.အင္း....အူး...
ေမွာင္ထဲ မွ ဗလံုးဗေထြး ျငီးသံ ျငဴသံ တို႕ျဖင့္ အေတြ႕ အႀကံဳရွိေနၾကေသာ သူႏူစ္ဦး၏ ရမက္ ျပင္းျပင္းျဖင့္ လႈပ္ရွားမႈ သံစဥ္ေတြ က ေပၚထြက္
လာသလို၊ အေမွာင္ထဲ တြင္ တေယာက္ကို တေယာက္ အ၀တ္အစားေတြကို အလုအယက္ ဆြဲခၽြတ္ေနၾကေတာ့သည္၊ ႀကီးမားဖြင့္ထြားလွေသာ
ေဒၚေဒၚလွ ႏိူ႕ႀကီး ႏူစ္လံုးမွာ ကိုတင္ထြတ္ လက္ဖ၀ါး ႏူစ္ခုေအာက္တြင္ နံျပားရိုက္ခါနီး ဂ်ံဳနယ္ သလို အနယ္္ခံေနရၿပီး
ကိုတင္ထြတ္ လိင္ေခ်ာင္းႀကီး မွာလည္း ေဒၚေဒၚလွ လက္ထဲ ေမ်ာက္ငွက္ေပ်ာသီး ရသလို ပြတ္သပ္ေဆာင့္ဆြဲ အလုပ္ခံေနရေလသည္၊ ေဒၚေဒၚလွေပါင္ႀကီး ႏူစ္လံုးကို ကားေပးၿပီး ကိုတင္ထြတ္ လိင္ေခ်ာင္းႀကီး ကို ဆြဲယူလိုက္ေတာ့ ကိုတင္ထြတ္က အလိုက္သင့္ ပင္ ေဒၚေဒၚလွ ေပါင္ၾကားထဲေနရာ၀င္ယူလိုက္သည္၊ ေဒၚေဒၚလွက ကိုတင္ထြတ္ လိင္ေခ်ာင္းထိပ္ဖူး ကို သူ႕ အဖုတ္ ၀ မွာ ေတ့ ေပးလိုက္တာနဲ႕ ေအာင့္ေနရသည္ ၾကာၿပီ ျဖစ္တဲ့ ကိုတင္ထြတ္က စိကနဲ ေဆာင့္ထိုး ပစ္လိုက္၏၊
...အား..အိ..ေျဖးေျဖး လုပ္ပါကြာ ေမာင္တင္ထြတ္ကလည္း...
...ေဆာရီး ေမေမ ..က်ေနာ္ ေလာသြားတယ္...က်ေနာ္လည္း အဲေလာက္ ...အင္း...
...ဘာလဲ က်ပ္မယ္မထင္ဘူးလို႕ ေျပာမလို႕လား..ဟင္း..ငါက သမီး ႏူစ္ေယာက္လံုးကို ဗိုက္ခြဲ ေမြးလာတာ၊ ေနာက္ ကိုဘတုတ္နဲ႕ လည္း
မအိပ္ ျဖစ္တာ ႏူစ္ေပါင္း ၾကာေနၿပီ...
...ဟုတ္ ..ဟုတ္..ေမေမ..
..ဟဲ့..နင္က ငါ့ကို လုပ္ေနၿပီး ေမေမ ေမေမ နဲ႕ မေခၚနဲ႕ အဲဒါ လူေရွ႕ၾကမွ ေခၚ...
...ဟုတ္..ဟုတ္..ကဲ့ ..မမ..
ကိုတင္ထြတ္ စိတ္ထဲ မေတာ့ ဒီမိန္းမႀကီး ေအာက္က ေနတာေတာင္ ေလက မေလွ်ာ့ ေသးဘူး အာဏာ သံ ႀကီးပဲ ၊ ၾကည့္ေန ၊ေကာင္းေကာင္းလိုးျပလိုက္ အုန္းမယ္၊ ေနာက္ ေတာ့ မွ ကိုကိုတင္ က်မ ကို လုပ္ေပးပါအုန္း ျဖစ္ေနေစရမယ္၊ ဟု ၾကိမ္း၀ါးရင္း အားၾကိဳးမာန္တက္ ေဆာင့္ေတာ့သည္။
ေဒၚေဒၚလွ မွာလည္း မစားရတာၾကာလို႕ ေတာင္းတမိေသာ အရာ ကို ျပည့္ၿပည့္ ၀၀ ခံစားေနရသျဖင့္ အရသာ အထူး ေတြ႕ေနရေလသည္၊ သူကိုယ္သူပင္ ေမ့ေနၿပီ ထင္ေသာ အေတြ႕ အႀကံဳမ်ားကလည္း အလိုလို ျပန္ေပၚလာ ခဲ့သျဖင့္ ကိုယ္ခႏၶာ အစိပ္အပိုင္းမ်ားက သူ႕အလိုလို လႈပ္ရွားေနေပေတာ့သည္။ သူ႕ ေပါင္လံုး ႏူစ္လံုးမွာ ကိုတင္ထြတ္ ခါးကို ည်ပ္လွွ်က္ သူ႔ေျခသလံုး မ်ားျဖင့္ ကိုတင္ထြတ္ ဖင္ကို ဖိ၊ သူ႕ဖေနာက္မ်ားျဖင့္ဆြဲဆြဲ သြင္းေလရာ ကိုတင္ထြတ္ ေဆာင့္သည့္အခါတိုင္း သူကအားကူေပးသလို ျဖစ္သျဖင့္ ေဆာင့္ခ်က္မ်ားမွာ ျပင္းရသလို၊ တိုင္ပင္ကလည္း ကိုက္ေနေပေတာ့သည္၊ သူ႕ ႏိူ႕ႀကီး ႏူစ္လံုးကို ကိုတင္ထြတ္ ရင္ဘတ္မွာ ဖိကပ္ထားၿပီး ကိုတင္ထြတ္ေၾကာျပင္ႀကီး ကိုလည္း သူ႔ လက္သည္းကေလး မ်ားျဖင့္ ကုတ္ျခစ္ေပးေလသည္၊ သူ႕ ဖင္ႀကီး ကိုလည္း ျငိမ္ျငိမ္ မခံ ပဲ စေကာ၀ိုင္း လို လွည့္ေပးေလရာ၊ သူ႔ အဖုတ္ နံရံ အႏွံ႕ အျပားကို ကိုတင္ထြတ္ လိင္ေခ်ာင္း ႀကီး က ပြတ္တိုက္မိေနေလေတာ့သည္။
ႏူစ္ေယာက္စလံုးမွာ အေတြ႕ အႀကံဳရွိသူမ်ားျဖစ္ ၾကသျဖင့္ ကာမအရသာကို ေကာင္းေကာင္း ခံစားၾကရေသာ္လည္း ႏူစ္ေယာက္စလံုးမွာ ျပတ္လပ္ေနၾကတာ လည္း ၾကာၿပီမို႕ သိပ္အၾကာႀကီး မခံေပ၊ ႏူစ္ေယာက္စလံုး တျပိဳင္နက္ထဲ ပထမဆံုး ကာမ အရသာ အထြတ္အထိပ္ ေရာက္သြားႀကၿပီး တေယာက္ကို တေယာက္ တင္းတင္း က်ပ္က်ပ္ ဖက္ထားရင္း ေကာင္းေကာင္းႀကီး မွိန္းကာ၊ အရသာခံေနၾကေလေတာ့သည္။
ကိုတင္ထြတ္ အိပ္ယာက ႏိူးလာေတာ့ အာရံုဦး အလင္းေရာင္က အခန္းထဲ ထိုး၀င္ေနၿပီ၊ သူ႕ ေဘးမွာေတာ့ သူ႕ ကို ေက်ာေပးၿပီး အိပ္ေနေသာ ေယာကၡမ ႀကီး ေဒၚလွလွ ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္၊ ေသးအရမ္း ေပါက္ခ်င္ လွသျဖင့္ ကမန္းကတန္း ထၿပီး အိမ္သာသို႕ ေျပးရေလသည္၊ ေသးေပါက္ၿပီး သြား၍ ေဘးနားက ေရခ်ိဳးသည့္ေနရာ သံမန္တလင္း မွာ ထိုင္ၿပီး ေရခြက္ႏူင့္ သူ႕ လိင္တန္ႀကီး ကို ေသေသျခာျခာ ေဆးေၾကာလိုက္သည္၊ ထိုအခိုက္ ရုတ္တရက္ အခန္းတံခါး ပြင့္သြားေတာ့ လန္႕သြားေသာ္လည္း ေဒၚလွလွ ျဖစ္ေန၍ ျပံဳးၿပီး ႏူတ္ဆက္လိုက္သည္။
...ေဟာ ေမေမ ႏိူးလာပလား...
..အင္း ရူးေပါက္ခ်င္လို႕ ...အိပ္တာေတာ့ မ၀ေသးဘူး..
ကိုတင္ထြတ္က လွမ္းႏူတ္ဆက္လိုက္ေသာ္လည္း လက္ကမူ သူ႕ လိင္တန္ႀကီး ကို ေရေဆး မပ်က္၊ သူ႕လိင္တန္ႀကီး ကလည္း အိပ္ေရး၀ထားေတာ့ အားေတြ ျပန္ျပည့္ကာ မာမာေဖာင္းေဖာင္းႀကီး ျဖစ္ေန၏၊ ေဒၚေဒၚလွ မ်က္လံုးေတြက သူ႕လိင္တန္ႀကီးေပၚ မွာ ေရာက္ေနတာေတြ႕ေတာ့ သူ႕ ေကာင္ႀကီး က ပိုႀကီး ေဖာင္းတင္းမာ လာ၏၊ ကိုတင္ထြတ္ က အခန္းထဲ က ထြက္သြားမွ ေဒၚလွလွတေယာက္ အိမ္သာေပၚထိုင္ ကာေသး တရႊီရႊီ ေပါက္ေတာ့သည္၊ ကိုတင္ထြတ္တေယာက္ အိပ္ယာေဘး မွ ေရဘူး ကို ယူေသာက္ၿပီး ျပတင္းေပါက္ ကို အသာလွပ္ ၍ နံနက္ခင္း ေလေျပေအးေလးကို ရူရိုက္ေန ၏၊
ထိုစဥ္ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ မွ ေရ တဗြမ္းဗြမ္း ေလာင္းေနသံၾကား ေတာ့ ေယာၡမႀကီး ေရခ်ိဳးေနၿပီ ဟု သိလိုက္ရသည္။ ညတုန္းက ေယာကၡမ ႀကီး ကို လိုးလိုက္ရတာ ေကာင္းလိုက္တာ ဟု ျပန္ေတြး မိေတာ့ သူ႕ လိင္တန္ႀကီး မွာ ျပန္ေထာင္ထလာ၏၊ အင္း ေယာကၡမ ႀကီး ေရခ်ိဳးေနတယ္ ဆိုေတာ့ ငါလည္း သြားတိုက္မွ ရေတာ့မယ္ ဟုေတြးရင္း ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ၀င္လာခဲ့မိသည္၊ ဟိုက္ ေယာကၡမႀကီး က ကိုယ္လံုးတီးနဲ႕ ခ်ိဳးေနပါလား၊ ကိုတင္ထြတ္က မထူးဆန္းသလို အမူအယာျဖင့္ သူ႕သြားပြတ္တန္ထုတ္ သြားတိုက္လွ်က္ ေယာကၡမ ႀကီး ေရခ်ိဳးေနတာ ကို ေပၚတင္ၾကည့္ေနလိုက္၏၊ ေဒၚေဒၚလွ ကလည္း ခတ္တည္တည္ ပင္ သူ႕ ေဘးတြင္ သြားတိုက္ေနေသာ ကိုတင္ထြတ္ကို ေမးဆပ္ ၿပီး ႏူတ္ဆက္လိုက္ရင္း၊
...ေခၽြးေတြနဲ႕ အိုက္စပ္စပ္မို႕ ေရတခါထည္း ခ်ိဳးလိုက္တယ္.ကြာ..မင္းေရာ မခ်ိဳးဘူးလား..
...အင္း..ခ်ိဳးမယ္ေလ..
ကိုတင္ထြတ္ တေယာက္ ဖိုးက်ိဳင္းတုတ္ ျဖစ္သြား၏၊ ကမန္းကတန္း ပါးလုပ္က်င္း၊ အင္းက်ီလံုျခည္ခၽြတ္ၿပီး ေဒၚေဒၚလွ ေဘး ၀င္ကာ ေရခပ္ ခ်ိဳးလိုက္၏၊ သူ႕ေဘးနားက ဆပ္ျပာတိုက္ေနေသာ ေဒၚေဒၚလွ ကို လွမ္းၾကည့္ၿပီး၊
...ေမေမ က်ေနာ္ ေက်ာ ကိုတိုက္ေပးမယ္ေလ..
ေဒၚေဒၚလွက ေခါင္းျငိမ့္ျပတာနဲ႕ ကိုတင္ထြတ္ ဆပ္ျပာတုန္း ေကာက္ယူ လက္ျဖင့္ ပြတ္ကာ ေဒၚေဒၚလွ ေက်ာျပင္ ကို ဆပ္ျပာျမဳပ္ထ ေအာင္ ပြတ္ေပးေနေတာ့သည္၊ ေဒၚေဒၚလွ ေက်ာျပင္မွ တဆင့္ ခါး ေနာက္ေတာ့ တင္လံုး ႀကီးေတြ၊ ကို ပြတ္သပ္ေပးေနရင္း၊ အားမလိုအားမရ ဖ်စ္ညစ္လိုက္ေသးသည္၊ ေနာက္ေတာ့ ေပါင္တန္ေျခသလံုး၊မ်ား၊ ေယာကၡမ ႀကီး နဲ႕ ႏူစ္ေယာက္ထည္း ကိုယ္လံုးတီး ေရခ်ိဳးေနရသည့္ အျပင္ တကိုယ္လံုး ကိုလည္း ဆပ္ျပာတိုက္ပြတ္ေပးေနရေတာ့ ကိုတင္ထြတ္ လိင္ေခ်ာင္း ႀကီး မွာ၊ သံေခ်ာင္းႀကီး လိုမာေတာင္ ေနေလၿပီ၊ ကိုတင္ထြတ္က သူ႕လက္ႏူစ္ဖက္ျဖင့္ ေဒၚေဒၚလွ ေပါင္အေရွ႕ပိုင္းကို သိုင္းဖက္လွ်က္ပြတ္သတ္ေပးရာ ဘာမွ မေျပာသျဖင့္ ၀မ္းျပင္မွ တဆင့္ ေဒၚေဒၚလွ ႏိူ႕ႀကီး မ်ားကိုပါ ဆပ္ျပာျမဳပ္ ေတြ ျဖင့္ ပြတ္သပ္ ဆုပ္ႏွယ္ ေပးေနေတာ့သည္၊ ထိုကဲ့သို႕ အေနအထားေၾကာင့္ ေထာင္မတ္ေနသည့္ ကိုတင္ထြတ္ လိင္တန္ႀကီး မွာ ေဒၚေဒၚလွ ဖင္လံုးႀကီး ႏူစ္ခုၾကားမွာ လႊထိုးသကဲ့သို႕ ပြတ္တိုက္ မိေနေလသည္၊ ေဒၚေဒၚလွမွာ လည္း ကိုတင္ထြတ္ ၏ အပြတ္အသတ္ အဆုပ္ အနယ္ ေၾကာင့္ ကာမ ဆိပ္ တက္လာၿပီ ျဖစ္ရာ က ၊ ကိုတင္ထြတ္ ဒုတ္ႀကီးက သူ႕ဖင္ၾကားတိုး၀င္ ေလွ်ာတိုက္ေနေတာ့ ဒူးမ်ားပင္ ညြတ္ေခြခ်င္ လာသျဖင့္ သူ႕ေက်ာကို ကိုတင္ထြတ္ ရင္ခြင္ထဲ ေမွး လွ်က္ မွီထားရင္း ကိုတင္ထြတ္ ကိုယ္လံုးကို လက္ေနာက္ျပန္ ကိုင္လွ်က္ ခိုထားမိေလသည္၊ ကိုတင္ထြတ္ မွာ အရမ္းအရမ္း ကို စိတ္ထ လာၿပီ ျဖစ္သျဖင့္၊ ေဒၚေဒၚလွ လက္ႏူစ္ဘက္ကို ကိုင္ကာ ေရကန္ေဘာင္ ေပၚ ေထာက္ကိုင္ ေစ လိုက္ၿပီး ေဒၚေဒၚလွခါးကေလး ကို ဆြဲလွ်က္ ဖင္ကို ကုန္း ခိုင္းလိုက္သည္၊ အုတ္ကန္ ေဘာင္ကို လက္ႏူစ္ဘက္ျဖင့္ ဆုပ္ကိုင္လွ်က္ ခါးကို နိမ့္ကာ ဖင္ကို ေကာ့လိုက္သျဖင့္ ေဒၚေဒၚလွ ဖင္ႀကီး မွာ ကားၿပီး စြင့္တက္လာ၏၊ ကိုတင္ထြတ္က ေဒၚေဒၚလွ ေပါင္ႏူစ္လံုးကို ခ်ဲရပ္ေစၿပီး ေပါင္ခြဆံုၾကားမွာ ကြဲအာ ေနေသာ အဖုတ္၀ တြင္ သူ႕ဒုတ္ႀကီး ကို ေတ့ကာ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ဖိသြင္းလိုက္ေလသည္။
..အား....ရူး....
ေဒၚေဒၚလွ ႏူတ္ဖ်ားမွ ညည္းတြား သံေလး ထြက္လာ၏၊ မာေၾကာေၾကာ ပူေႏြးေႏြး အေခ်ာင္းႀကီးက သူ႕ အဖုတ္အတြင္းသားႏုႏုေလး ကို တိုးတိုက္ ၀င္လာလို႕ အာရံုေၾကာေတြက စိမ့္သြားေအာင္ ေကာင္းေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ေလသည္။ အႀကံသမား ကိုတင္ထြတ္က ေဒၚေဒၚလွ အဖုတ္ထဲ သူ႕ လိင္တန္ႀကီး ကို ေျဖးေျဖးခ်င္း အသြင္းထုတ္ လုပ္ေနရင္းက ဆပ္ျပာတုန္း အပဲ့ေလးကို ေဒၚေဒၚလွ ခေရပြင့္ေလးထဲ သူ႕လက္မ ျဖင့္ ထိုးသြင္းေပးေန၏၊ သူ႕ လက္မ တဆစ္ ေအးေဆး ၀င္သြားေသာ္လည္း ေဒၚေဒၚလွ ထံမွ ျငင္းဆန္ေသာ အသံ မၾကားရသျဖင့္ လက္ညိဳးႏူင့္ လက္ခလယ္ ႏူစ္ေခ်ာင္း ၀င္ေအာင္ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ကစား ေပးေနေလသည္၊ သူ႕ လိင္ေခ်ာင္းႀကီး ကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္းသာ အ၀င္အထြက္လုပ္ေပးေနသျဖင့္ အရွိန္တက္ေနေသာ ေဒၚေဒၚလွ တေယာက္ ဖင္ႀကီး ကို ေကာ့ကာေကာ့ကာ လိုက္လိုက္ လာေပရာ၊ ကိုတင္ထြတ္ ၏ လက္ႏူစ္ေခ်ာင္းက လည္း ေဒၚေဒၚလွ ဖင္ေပါက္ ကို ေရွာေရွာရူရူ ၀င္ႏိူင္ေအာင္ လုပ္ေပးေနသလို ျဖစ္ေနေတာ့သည္။ ထိုအခါ ကိုတင္ထြတ္က သူ႕လိင္တန္ႀကီး ကို ေဒၚေဒၚလွ အဖုတ္တြင္းမွ ဆြဲခၽြတ္လိုက္ရာ ေဒၚေဒၚလွ ခမ်ာ ဟာကနဲ ျဖစ္သြားရေလသည္၊ သို႕ေသာ္လည္း ထို အတန္ထိပ္ေခါင္းက မိမိဖင္ေပါက္ ၀ ကို တိုးလာေနေၾကာင္း သိရသျဖင့္ အေတြ႕ အႀကံဳ ရွိသူ ပီပီ ဖင္၀ ၾကြတ္သား ကို အသာ ေလွ်ာ့ေပးလိုက္ေလသည္။ သို႕ေသာ္လည္း စိုးရိမ္စိတ္ျဖင့္ ကိုတင္ထြတ္ ကို လွမ္းသတိေပးလိုက္၏၊
...ျဖည္းျဖည္း ကြဲ႕ ေမာင္တင္ထြတ္..မင္းဟာႀကီးက တုတ္တယ္၊ အရမ္း ေဆာင့္မထိုးနဲ႕ ေခ်ာ့သြင္း၊ ေတာ္ၾကာ ငါ့ဖင္ျပဲသြားအုန္းမယ္..
..ဟုတ္..ဟုတ္..ေမ...ေအာ္..မ..မ....
ကိုတင္ထြတ္ က ေယာကၡမႀကီး အေတြ႕အႀကံဳ ေတာ္ေတာ္ ရွိတာပဲ ဟု ေတြးလိုက္မိသည္၊ သူ႕ မိန္းမ ၀င္းပပ ကို ဖင္ခ် ရဖို႕ သူ မနည္း သိမ္းသြင္းခဲ့ရသည္မဟုတ္လား၊ ႏူစ္ေယာက္ စလံုး အေတြ႕ အႀကံဳရွိေတာ့ လည္း သိပ္မၾကာခင္ ပင္ ကိုတင္ထြတ္ လိင္တန္ႀကီး ေဒၚေဒၚလွ ဖင္ေပါက္ထဲ အဆံုးထိ ၀င္ေရာက္သြားပါေတာ့သည္။
ကိုတင္ထြတ္ မွာ ထိုအခါမွ အပီ အျပင္ ေနရာယူ ဒူးေကြးညြတ္ ကာ ေဒၚေဒၚလွ ခါးေလးကို ကိုင္ကာ ဆြဲဆြဲ ေဆာင့္ေလေတာ့သည္၊ ေဒၚေဒၚလွ ၏ ေရစို ၿပီး ၀င္းေျပာင္ေနေသာ တင္သားစိုင္ႀကီး မ်ားက ကိုတင္ထြတ္ ေပါင္ျခံ ျဖင့္ ဖတ္ကနဲ ရိုက္ဖိ မိတိုင္း တုန္ကနဲ တုန္ကနဲ ေက်ာက္ေက်ာတုန္း ႀကီး မ်ားလို ေဘးတဘက္ တခ်က္ စီသို႕ လိမ့္လိမ့္ သြားပံုကလည္း ၾကည့္ေကာင္းလွေပသည္၊ ဆပ္ျပာရည္ မ်ား ရွိေနေသာ္လည္း တင္းက်ပ္ လွသည့္ ေဒၚေဒၚလွ ဖင္ေပါက္ ၀ ၏ ဖ်စ္ညွစ္မႈ အားေၾကာင့္ ကိုတင္ထြတ္ မွာ ၾကာရွည္ေတာ့ မဆြဲ ႏိူင္ပါ၊ ခန အတြင္းမွာပင္ အားျပင္းလွေသာ သုတ္ရည္ မ်ားက သူ႕ လိင္ေခ်ာင္း ထိပ္မွ ေဖ်ာကနဲ ေဖ်ာကနဲ ေဒၚေဒၚလွ ဖင္ေခါင္းထဲ မွာ ပန္းထြက္သြားရရွာေတာ့သည္။
♥                    ♥                       ♥                        ♥
ကုတင္ ေပၚ ဖင္ေထာင္ကုန္းေပး ေနေသာ ေယာကၡမႀကီး ကို အားရ ပါးရ အေနာက္က ေန ေဆာင့္လိုး ေနေသာ ကိုတင္ထြတ္ တေယာက္ သူ႕ အခန္းေထာင့္ စားပြဲ ေပၚက တဂြမ္ဂြမ္ ျမည္လာေသာ ဖုန္းသံေၾကာင့္ နာရီ ကို လွမ္း ၾကည့္ လိုက္သည္၊ အင္း စေနေန႕ ဒီ အခ်ိန္ ဆို ရင္ သူ႕ မိန္းမ ၀င္းပပ ပဲ ေခၚတာ ျဖစ္ရမယ္ ဟု သိလိုက္သည္။ ေယာက္ကၡမ ႀကီး သူ႕ လက္ကို အတင္းဆြဲ ေနသည့္ ၾကားမွ ရုန္းထြက္ၿပီး သူ႕လိင္တန္ႀကီး ကိုလည္း ေဒၚလွလွ အဖုတ္တြင္း မွ ေဖါက္ကနဲ ျမည္ေအာင္ ဆြဲ ထုတ္လိုက္ၿပီး တယ္လီဖုန္း ရွိရာသို႕ ဒုတ္တန္းလန္း ႏူင့္ ေျပးသြားေလသည္၊ တယ္လီဖုန္းေဘးက ကုလားထိုင္မွာ ထိုင္ၿပီး ဖုန္းကို ေကာက္ကိုင္လိုက္ေတာ့ ေဟာဟဲ လိုက္ၿပီး သူ႕ အသက္ရူသံေတြ က ျမန္ေနသည္။

...ေဟး အခ်စ္လား ဘယ္လိုလဲ အစဥ္ေျပရဲ႕လား...

...ေျပပါတယ္ ကို ေရာ ဘယ္လိုျဖစ္ေနတာလဲ အသံက ေမာေနတာလား...

ကုတင္ ေပၚ မွာ တန္းလန္းႀကီး က်န္ခဲ့ေသာ ေဒၚေဒၚလွ ကိုတင္ထြတ္ ထိုင္ေနရာ သို႕ ကိုယ္လံုးတီး ျဖင့္ပင္ ေလွ်ာက္လာၿပီး ကိုတင္ထြတ္ ကုလားထိုင္ေဘးမွာ ဒူးေထာက္ရက္ျဖင့္ ကိုတင္ထြတ္ လိန္တန္ႀကီး ကို ငံုစုပ္လိုက္သည္၊ ကိုတင္ထြတ္က ေယာကၡမ ႀကီး လည္ဂုတ္ ကို သူ႕လက္ဖ၀ါး တဘက္ျဖင့္ ပြတ္သပ္ေပးရင္းက ဖုန္းဆက္ေျပာေနလိုက္သည္။

...ေအး အခု ကိုယ္က အိပ္ဆယ္ဆိုက္ လုပ္ေနတုန္း တန္းလန္း ႀကီး ၀င္း က ေခၚလို႕ေလ.. မမ်ိဳး တို႕ ျပန္ေရာက္ၿပီလား...

..မမ်ိဳး တို႕ မေရာက္ေသးဘူး မန္းေဒး ေရာက္မယ္ ထင္တယ္...ကို႕ ဆီမွာ ေမေမ ေ၇ာက္ေနတယ္ ဆို..

...ဟုတ္တယ္ မနက္ျဖန္ ေဖေဖ့ ဆီ ျပန္ပို႕ေပးရမယ္...

...အခု ေမေမ က ဘာလုပ္ေနလည္း …

...ေအာ္ ဗိုက္ဆာလို႕တဲ့ ငွက္ေပ်ာသီး စားေနတယ္...

ကိုတင္ထြတ္ က သူ႕ ကို ပုေလြေပးေနေသာ ေယာကၡမ ႀကီး ကို ငံု႕ ၾကည့္ၿပီး ျပံဳးလိုက္သည္။

….ခိခိ ေမေမ ကေတာ့ လုပ္ၿပီ၊ ေမေမ့ ကို ဂရုစိုက္လိုက္ေနာ္ ကို၊...

...အင္းပါ ကို ေသျခာ ဂရုစိုက္ထားပါတယ္၊ လိုေလေသးမရွိေလ ၊ သူဘာျဖစ္ခ်င္သလဲ...

ေယာက္မကၡ ႀကီးက ပုေလြမႈတ္ေနရင္းက ကိုတင္ထြတ္ ကို မ်က္ေစာင္းတခ်က္ ေမ့ါထိုးလိုက္သည္။

အဲဒီေန႕ တေန႕လံုး အျပင္ မထြက္ၾကပဲ ကိုတင္ထြတ္ နဲ႕ ေဒၚေဒၚလွ ၊ ကိုတင္ထြတ္ အခန္းထဲ မွာ တေနကုန္ လိုးၾကသည္၊ ဗိုက္ဆာရင္ အနားက ဒလိဗာရီလုပ္ေပးေသာ ထမင္းဆိုင္က လွမ္းမွာ ၿပီး စားၾကသည္၊ ကိုတင္ထြတ္ တေယာက္ သူ႕ မိန္းမ ၀င္းပပ သာ သူ႕ ေယာကၡမ ႀကီး လို အရွက္ကုန္ၿပီး အေပးေကာင္းလိုက္ ရင္ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းမလဲ ေတာင္ ေတြးမိသည္၊ ပံုစံ မ်ိဳးစံု ကို ႏူစ္ေယာက္စလံုး ငတ္ငတ္ ႏူင့္ အေသတီးၾကေတာ့သည္၊ အေခၚ အေ၀ၚက ေတာ့ ႏူတ္က်ိဳးေနတာလည္း ပါ၊ ေနာက္ ဆိုလည္း သူမ်ားေရွ႕ မွားေခၚမိမွာစိုးလို႕ မေျပာင္းၾက ၊ ေမာင္တင္ထြတ္ ႏူင့္ ေမေမ ပဲ ေခၚၾက ေျပာၾကသည္၊ တေန႕လံုး ေဆာ္ၾကသျဖင့္ ညက်ေတာ့ မတတ္ႏိူင္ၾကေတာ့ အိပ္ေမာက် သြားၾကသည္၊ မနက္ အေစာႀကီး အိပ္ယာႏိူးေတာ့ အားျပည့္ေန ၾကၿပီ မို႕ ႏူစ္ေယာက္သား တဖုံးဖံုး ေဆာ္ၾကသည္မွာ ကိုတင္ထြတ္ သူ႕ ေယာကၡမ ႀကီး ကို သူတို႕ ေနသည့္ ျမိဳ႕ ျပန္လိုက္ပို႕ ခါနိး အထိ ျဖစ္ေလသည္။

မရီး

က်ေနာ္အကို တစ္ေယာက္ သေဘၤာမွာ မထမတန္း အရာရွိ(Chief Officer) ျဖစ္ေတာ့ အသက္က ၃၀ ေရာက္ၿပီ၊
လုပ္ရည္ကိုင္ရည္နဲ႔ ႀကိဳးစားအားထုတ္မႈကရွိေနေတာ့ သေဘၤာသားျဖစ္ကတည္းက လိုက္ရတဲ့ သေဘၤာ၊
ကုန္းေပၚအမ်ားဆံုးေနရမွ ၃ လေလာက္ပဲ၊ သေဘၤာအရာရိွျဖစ္ေတာ့ ညီျဖစ္တဲ့က်ေနာ္ကပ ဲ
သူငယ္ခ်င္းေကာင္မေလးေတြနဲ႔ ေတြ႔ေပးၿပီး ေလွာ္ေပးလိုက္တာ သူငယ္ခ်င္းထဲက မိႏွင္းနဲ႔
အိမ္ေထာင္က်ေလေရာ၊ မဂၤလာေဆာင္ၿပီး ကြန္ဒိုတစ္ခုမွာ အခန္းဝယ္လို႔ သီးသန္႔ေနၾကတယ္ေလ၊ အကိုနဲ႔
ယူလိုက္လ ို႔ မရီးသာျဖစ္လာတယ္၊ က်ေနာ္တို႔က သူငယ္ခ်င္းလို႔ပ ဲ ေပါင္းသင္းခဲ့တာၾကာခဲ့ေတာ့၊ မရီးလ ို
ေလးစားၾကည့္လို႔က ို မရ၊ သူက ေျပာင္သလိုေနာက္သလိုန ဲ႔က်ေနာ္က ို လာေဟာက္ေသးတာ က်ေနာ္ကလ ဲ
ဂရုမစိုက္၊
အကို သေဘၤာက ျပန္ဆင္းလာၿပီး ရန္ကုန္မွာ နားေနတ ဲ့အခ်ိန္ဆိုလ ဲ က်ေနာ္က သူတို႔အိမ္က ို
အဝင္အထြက္မပ်က္၊ အေမအိမ္မွာ အိပ္လိုက္ သူတို႔အိမ္မွာ သြားအိပ္လိုက္နဲ႔၊ အထူးသျဖင့္ အရက္ေသာက္ၿပီးရင္
အကိုတို႔အိမ္မွာ အိပ္ခန္းပိုေတြက ရွိေနေတာ့ ဝင္ေခြေနေရာ၊ အကိုအလဲ အိမ္မွာ လူေအး၊ အိမ္မွာရွိေနရင္
စာအုပ္ေတြဖက္ၿပီး တစ္ေယာက္ထ ဲ ၿငိမ့္ေနတတ္တာ၊ က်ေနာ္ကိုလ ဲ သူ႔ထက္အငယ္ဆိုေတာ ့ဘာမွမေျပာ၊
သူ႔မိန္းမန ဲ႔က်ေနာ္ကလ ဲ သူငယ္ခ်င္းေတြဆိုေတာ ့က်ေနာ္ကေတာ ့အိမ္က ို ဝင္ခ်င္သလိုဝင ္ထြက္ခ်င္သလိုထြက္၊
အိမ္ေသာ့ အပိုတစ္ေခ်ာင္းေတာင္ က်ေနာ္ကို ေပးထားရတဲ့အထိပဲ၊ သေဘၤာျပန္တက္ေတာ့မယ္ဆိုရင္ေတာ့
အကိုက က်ေနာ္က ို အထူးမွာတယ္၊ သူ႔မိန္းမက ို ဂရုစိုက္ေပးဖို႔ရယ ္အိမ္မွာ သြားေနေပးဖို႔ရယ္ေပါ့၊ က်ေနာ္စိတ္ထ ဲ
အကိုရဲ႕ အိမ္ထက္ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရဲ႕ အိမ္လို႔သာ စိတ္ထဲမွာ ထင္ေနမိခဲ့တယ္၊
ဒီေကာင္မကလ ဲ အိမ္ေထာင္က်ေတာ့မွာ အေနအထိုင္ကလ ဲ ပိုပတ္စက္လာတယ္၊ သူတ ို႔ အိမ္ထဲ
က်ေနာ္ရွိေနတာေတာင္ ႏို႔ႏွစ္လံုး တရမ္းရမ္းနဲ႔ အတြင္းခံမဝတ္ပဲေနတတ္တာ၊ သူငယ္ခ်င္းဘဝတုန္းက
အေပၚယံေလာက္ပ ဲ ေတြ႔ဖူးခဲ့တာ၊ အခုေတာ ့ ႏိွ႔ႏွစ္လုံးကလို ဲ အကၤ် လီ ည္ပင္းေပါက္ထဲကလည္း ျမင္ဖူးခဲ့ရၿပီ၊
ေအာက္စလြတ္ေနတာလ ဲ အခါခါရယ္၊ အစ္ကိုရိွေနတုန္းက ပုံစံအတိုင္းပဲ၊ အကိုက အရာရိွျဖစ္လာေတာ ့၆
လတစ္ခါေလာက္ ျပန္လာတတ္တယ္၊ ၂ လေလာက္နားၿပီးရင္ ျပန္တက္ရေရာ၊ သူ႔ေယာကၤ်ား က်ေနာ္အစ္ကို
မရိွရင ္အိမ္မွာ တစ္ေယာက္တည္းေနရတာ ပ်င္းလ႔ဆို ိုၿပီး က်ေနာ္သြားတဲ့ေနရာေတ ြ ေလွ်ာက္လိုက္ခ်င္ေနတာ၊
က်ေနာ္ကေတာ့ မေခၚဖူး၊ သူက သူငယ္ခ်င္းဆိုေပမယ့္ အရင္လိုမွမဟုတ္တာ၊ အိမ္ေထာင္သည္ေလ၊ ေနာက္ၿပီး
က်ေနာ္တို႔က အသက္တူေတြဆိုေတာ့ ပတ္ဝန္းက်င္ကိုလဲ သတိထားရေသးတာ၊
ဒီလိုန ဲ႔ ၂ ႏွစ္ေလာက္ၾကာေတာ ့သူတို႔လင္မယား ခေလးကလဲမရေသး၊ မိႏွင္းကလ ဲ အပ်ိဳလုပ္ေကာင္းတုန္း၊
က်ေနာ္လ ဲ မိႏွင္းက ို မ်က္စိေနာက္လာေတာ ့ "နင္တို႔လင္မယား ခေလးမယူေသးဘ ဲ ဘာလုပ္ေနၾကတာတုန္း"
လို႔ေမးလိုက္ေတာ့ "ဟဲ့ေကာင္ ခေလးက မရေသးတာဟ…ငါလည္း ဘာမွ တားမထား…နင္အကိုလည္း
ျပန္ေရာက္တဲ့ ႏွစ္လလုံးႀကိဳးစားတာပ…ဲ .လူလည္း လွ်ာကိုထြက္ေရာပ"ဲ လု႔ ိ ျပန္ေအာ္တာေပါ့၊ က်ေနာ္လည္း
ရယ္ခ်င္စိတ္ကျဖစ္သြားၿပီး "နင္တို႔က အေပါက္ေရာ တည့္ေအာင္လုပ္ၾကရဲ႕လား" ျပန္ေအာ္ၿပီး က်ေနာ္လည္း
သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ဘီယာေသာက္ဖို႔ လစ္သြားေရာ၊ အိမ္ခန္းတံခါးကို မိႏွင္းက လိုက္ပိတ္ရင္း "မသာေကာင္
နင္ညျပန္လာရင ္ဘယ္အေပါက္က ို နင့္အကိုလုပ္လည္း ျပမယ္" လ ို ျပန္ခံပက္တာေပါ့၊ က်ေနာ္လ ဲ တစ္ဟားဟား
နဲ႔ ရယ္ရင္း အျပင္ထြက္သြားခဲ့တယ္ေလ၊
ဒီလိုေတ ြ ေျပာၾကတာကေတာ ့က်ေနာ္တို႔ေတြမွာ မထူျခားဘူး၊ သူငယ္ခ်င္းေတ ြ ဘဝကတည္းက လစ္လို႔ကေတာ ့
အခ်င္းခ်င္းက ေဆာ္ေနၾကေလ၊ ညေရာက္ေတာ့ ၁၀ နာရီေလာက္မွာ က်ေနာ္အိမ္ျပန္လာတယ္၊
ဘီယာေသာကရ္ တာလ ဲ ဒီေန႔ပိုၿပီး ခါးေနသလိုလို၊ အတူေသာက္တ ဲ့ ဝိုင္းထ ဲ အရက္ေသာက္တ ဲ့သူကရိွေနေတာ ့
က်ေနာ ္အေပါ့သြားတုန္း ဟိုေကာင္ေတ ြ က်ေနာ္ဘီယာခြက္ထဲ အရက္ေတြမ်ား ေရာထားသလားမသိ၊ က်ေနာ္တ ို႔
အခ်င္းခ်င္းကလ ဲ သိပ္စိတ္မခ်ရ လစ္ရင ္တီးၾကတာပဲ၊ တစ္ခါတေလ ခ်ိန္းတာေနာက္က်ရင ္အရက္ကို
ေရမေရာရပဲ ႏွစ္ခြက္ေလာက္ အျပစ္ေပးတဲ့ သေဘာနဲ႔ ေသာက္ရေသးတာ၊ အခုေတာ့ အေတာ္ကို မူးေနတယ္၊
အိမ္အျပန္လမ္းမွာ ေျခေထာက္ေတြကုိတည့္ေနေအာင္ ႀကိဳးစားၿပီး လမ္းေလွ်ာက္ေနေသာ္လည္း ကိုယ္ဟာကို
ျပန္သိေနတယ္ တစ္လမ္းလံုးျပည့္ေနေတာ့မွာ၊
အိမ္ရာဝင္း ဂိတ္ေပါက္ေရာက္ေတာ့ လံုၿခံဳေရး ငနဲက ေစာ္ကားေမာ္ကားေျပာေသးတာ "ဆရာ လိုက္ပို႔ရမလား"
တဲ့၊ လမ္းေပၚက အေလနတ္ေတာ့ ေခြးက မခန္႔ေလးစားနဲ႔ ေန႔တိုင္းေတြ႕ဖူးေနတဲ့လူကို ထေဟာင္ေသးတယ္၊
ေခြးလ ဲ ေဟာင္မွာေပါ ့သူထမေဟာင္ရင ္က်ေနာ ္ ေခြးကိုတက္နင္းမိေတာ့မွာ၊ ကြန္ဒိုေအာက္ေရာက္ေတာ ့ ရိွေနတ ့ဲ
လံုၿခံဳေရးဘဲကို ဂ်ိဳၾကည့္ ၾကည့္လိုက္ေသးတာ၊ ေအာင္မယ္ ဒီေကာင္ စပ္ၿဖီးၿဖီးနဲ႔ ဓာတ္ေလွခါးခလုပ္ကို
ေျပးႏွိပ္ေပးတယ္၊ နံပါတ္ ၁၀ ခလုပ္ကိုႏွိပ္ အေပၚလဲတက္ေရာ ေခါင္းထဲမွာ တရိပ္ရိပ္နဲ႔ဗ်ာ၊ ပိုေတာင္
မူးလားသလားမသိ ေဘးက တန္းကိုကိုင္ထားရင္း အေတာ္ထိန္းေနရတယ္၊ ေရာက္ၿပီး အျပင္ထြက္လိုက္ၿပီး
အခန္းကိုေရာက္ေအာင္ တစ္ျခားသူေတြရဲ႕အခန္းေတြကို ေျခသံလံုေအာင္ ထိန္းလို႔ေလွ်ာက္ အျမန္လစ္တာေပါ့၊
က်ေနာ္ ေခြးလိုႏြားလို အရက္မူးေနတာ လူသိရင္ရွက္စရာ၊
အခန္းဝေရာက္ေတာ့ ေသာ့တံနဲ႔ ေသာ့ေပါက္ကို ထိုးေနတာ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ မတည့္ ေသာ့ခေလာက္က တံခါးကို
ထိမိၿပီး အသံပဲထြက္ေနေတာ့တာ၊ ခဏေနေတာ့ မိႏွင္းက မွန္ဘီလူးေပါက္ကေန လာေခ်ာင္းၾကည့္ၿပီး
တံခါးကိုဖြင့္ေပးလိုက္ေတာ့ အိမ္ထဲေရာက္သြားၿပီး မိႏွင္းကို "ငါမမူးေသးဘူး တံခါးဖြင့္ႏိုင္ေသးတယ္"
လို႕ေျပာလိုက္ေတာ ့ "နင္အေတာ္မူးေနတာပ"ဲ လ ို႔ ခ်ီးက်ဴးစကားေျပာေတာ့တာေလ၊ စၿပ ီကိုယ္ကမရစ္ရ
သူစရစ္ေတာ့မယ္၊ က်ေနာ္လ ဲ ေပကပ္ၿပီး "မမူးေသးဘူးေဟ…့ .နင္တို႔လို လူမလုပ္ႏိုင္ေသးတ ဲ့သူေတြအတြက ္
သင္တန္းပို႔ခ်ႏိုင္ေသးတယ္" လို႔ေျပာရင္ ထိုင္ခ်လိုက္တာ ခံုေပၚမေရာက္ ၾကမ္းျပင္ေပၚက ေကာ္ေဇာေပၚ
ေရာက္သြားေရာ၊
ေနာက္ေတာ့ မိႏွင္းက "ထမင္းစားဦးမလား..ငါလဲ ဗိုက္ဆာေနၿပီ… တစ္ေယာက္တည္း စားရမွာ ပ်င္းလို႔
နင့္ကုေိ စာင့္ေနတာ" လို႔ေျပာေတာ ့က်ေနာ္ေခါင္းၿငိမ ့္ ျပလိုက္တာေပါ့၊ က်ေနာ္မတ္တပ ္ ျပန္ထတာေတာ္ေတာ္န ႔ဲ
မရ၊ မိႏွင္းက ပြစိပြစိေျပာရင္း လာထူေတာ့မွ ရပ္ႏိုင္ေတာ့တယ္၊ က်ေနာ္လက္ေမာင္းကို သူထိန္းေပးရင္
ထမင္းစားခန္းေရာက္လာၿပီး အသင့္ခူးေပးထားတဲ့ ထမင္းပန္ကန္က ဇြန္းနဲ႔ ခရင္းကိုကိုင္လို႔ စၿပီး စားေတာ့ "ဟဲ့
ထမင္းက ို ပါးစပ္ေပါက ္တည့္ေအာင္ထည့္ေနာ ္အေပါက္မွားေနရင ္ ဗိုက္မဝပ ဲ ျဖစ္ေနေတာ့မွာ" လ ို႔
ျပန္ရိေတာ့တာ၊ နာခ်င္ေနၿပီ၊ "က ဲ ၾကည့္စမ္း ငါကေတာ ့ မီးမိွတ္ထားလ ဲ တည့္တည့္ပ"ဲ လ ို႔ ေျပာရင္း
ထမင္းစားေနတာေပါ့၊ သူကေတာ့ ၿပံဳးစိစိနဲ႔ရယ္၊ ထမင္းစားၿပီးေတာ့ က်ေနာ္ ဧည့္ခန္းက ေကာ္ေဇာ္ေပၚမွာ
သြားၿပီး လွဲၿပီးလိုက္ၿပီး သတင္းလိုင္းတစ္လိုင္းကို ၾကည့္ေနတာေပါ့၊
ခဏေနေတာ ့ မိႏွင္းလ ဲ ထမင္းစားခန္းကထြက္လာၿပီး က်ေနာ္န ဲ႔ မလွမ္းမကမ္း ေကာ္ေဇာ္ေပၚမွာ
ထိုင္ရင္းတီဗီၾကည့္ေနတယ္ေလ၊ က်ေနာ္လ ဲ စကားေျပာမလ ို႔ သူဖက္လွည့္လိုက္ေတာ ့
မူးေနတာေတြေပ်ာက္သြားၿပီး မ်က္စိက က်ယ္သြားတယ္၊ ေျခေထာက္တစ္ဖက္ကို ဒူးေထာင္လို႔ ထိုင္ေနတာ
ဝတ္ထားတဲ့ ဂါဝန္ေအာက္စက လြတ္ေနၿပီး ေပါင္တံျဖဴျဖဴၾကားမွာ အေမႊးမဲမဲနဲ႔ ဖုတ္ဖုတ္ႀကီး၊ က်ေနာ္လ ဲ ေျပာမယ ့္
စကားေတြေမ့သြားၿပီး "ဓာတ္ပုံေတ ြ ထြက္လာရင ္ ငါ့ကိုလာေပး" လ ို႔ ေျပာလိုက္ေတာ ့ မိႏွင္းက ရုတ္တရက ္ မသိ၊
"ဟ ဲ့ဘာေျပာတာလ"ဲ လ ို႔ ျပန္ေမးေတာ ့က်ေနာ္လ ဲ သူ႔ေပါင္ၾကားေနရာက ို လက္ညိွဳးထိုးျပလိုက္မိတာ၊ မိႏွင္းက
ရွက္ကိုးရွက္ကန္းနဲ႔ ျပင္ထိုင္လိုက္ၿပီး "မူးေတာ့ မူးတယ္…ဒါမ်ိဳးက် ျမင္တတ္တယ္" လို႔ျပန္ေျပာရင္း အိပ္ခန္းထဲကို
ထြက္ေျပးသြားေလေရာ၊ က်ေနာ္လ ဲ သတင္းၾကည့္ေနရင္း အိမ္ေရွ႕ခန္းမွာတင ္အိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္၊
အိမ္မက္ထဲမွာေတာင္ ဝတ္မံႈေရႊရည္နဲ႔ ႏွစ္ပါးဂေဟဆက္ ဖီးလ္ေတြတက္လို႔ လိင္ကိစၥကို ျပဳက်င့္ေနၾကတာေပါ့၊
ဝတ္မံႈေရႊရည္က က်ေနာ္အေပၚကိုတက္ထိုင္ၿပီး ရင္ဘတ္ကို သူ႔လက္နဲ႔ ေထာက္ ျမင္းစီးသလိုလုပ္ေနတုန္း
မိႏွင္းကလဲ က်ေနာ္ရင္ဘတ္ကို လက္နဲ႔ ပြတ္လႈပ္ၿပီး လားႏိႈးေတာ့ က်ေနာ္လည္းႏိုးသြားခဲ့ရတယ္၊
"ေကာင္းခန္းေရာက္မွာကြာ…ဖီးလ္ငုပ္တယ္ မိႏွင္းရာ" လို႔ေျပာမိေတာ့ မိႏွင္းက "သိတယ္ေဟ့….ဧည့္ခန္းထဲမွာ
နင့္ဟာႀကီးက ထိုးထိုးေထာင္ေထာင္ ျဖစ္ေနလို႔….အိပ္ခန္းထဲသြားအိပ္" လို႔ေျပာေတာ့တာ၊ နာရီၾကည့္မိေတာ့ည
၁၁ နာရီေက်ာ္ေနၿပီ၊ အူေၾကာင္ေၾကာင္နဲ႔ အခန္းထဲကို မသြားေသးဘဲ တီဗီကို ဆက္ၿပီထိုင္ၾကည့္ေနေသးတာ၊
မႏွင္းကလဲ မအိပ္ေသးဘ ဲ ဆိုဖာေပၚမွာ ထိုင္ရင္း "ေယာကၤ်ားက ို လြမ္းလိုက္တာ" လ ို႔ စေျပာေလေရာ၊
"နင္တို႔ေပးစားလို႔သာ ယူခဲ့ရတာ… သေဘၤာသားမယား ျဖစ္ရတာ လြမ္းလို႔ေသေတာ့မယ္" တဲ့၊
"ဟိုက္….မိႏွင္းတစ္ေယာက္ေတာ့ ရစ္ၿပီ…….နင္လဲႀကိဳက္လို႔ ယူခဲ့တာေလ အခုမွာ လာရစ္မေနနဲ႔" လို႔
က်ေနာ္ကျပန္ေျပာမိေတာ ့ "ရစ္တာမဟုတ္မဟုတ္ပါဘူးဟာ…. ညဆ ို အိပ္ရာထဲမွာ တစ္ေယာက္ထ ဲ
ေငါင္းစင္းစင္း ဟာတာတာနဲ႔ အိပ္လို႔ကို မေပ်ာ္လို႔ပါ" တဲ့၊ စိတ္ေလတယ္ ဘာျပန္ေျပာရမွန္းမသိ၊ သူငယ္ခ်င္းလို
ေျပာရမလား မရီးတစ္ေယာက္လို သေဘာထားၿပီး စကားေျပာရမလားမသိ၊ အေတာ္ဂြက်တဲ့ အေနအထား၊
"အိပ္ေဆးေသာက္အိပ္ဟာ" လို႔ေျပာလိုက္ေတာ့ မိႏွင္းက အထြန္႔တက္ၿပီး "ရဘူးဟ စိတ္က
အိပ္ေပ်ာ္ခ်င္တာမဟုတ ္တစ္ေယာက္ထဲ အိပ္ရတာက ို ပ်င္းေနတာ" လ ို႔ လွ်ာျပန္ရွည္ေနေတာ ့က်ေနာ္လ ဲ
အျမင္ကပ္လာၿပီး "ငါ့နဲ႔ လာအိပ္ဟာ" လို႔ တလြဲႀကီး ေျပာပစ္လိုက္မိေရာ၊

ဆက္ေျပာေနရရင ္ ဧည့္ခန္းထဲ ဆင္းရဲသားကားေတ ြ ရိုက္ျဖစ္ေတာ့မယ ္ က်ေနာ္လ ဲ ထထြက္သြားၿပီး
အိပ္ခန္းထဲကို ဝင္ခဲ့ေတာ့တယ္၊ သူကေတာ့ သူ႔စကားအတိုင္း ေငါင္းစင္းစင္းနဲ႔ ဧည့္ခန္းမွာ က်န္ခဲ့ပါေလေရာ၊
အိပ္ခန္းထေဲ ရာက္ေတာ ့က်ေနာ္လ ဲ သြားတိုက္ မ်က္ႏွာသစ ္ညဝတ္အကၤ် လီ ဲဝတ္ေနတုန္း မိႏွင္းတစ္ေယက ္
အခန္းတံခါးဖြင့္လို႔ ဝင္လိုက္လာျပန္ေရာ၊ "အိပ္ပါန႔ဲဦးဟာစကားေျပာရေအာင္ ငါပ်င္းလို႔ပါ" တဲ့၊ စၿပီ
သူငယ္ခ်င္းဘဝတုန္းက ဂ်စ္က်တဲ့ အက်င့္ေတြနဲ႔ က်ေနာ္ကို ႏွိပ္စက္ေတာ့မယ္၊ "နင္ေရာ
ရည္းစားမရေသးဘူးလား" တဲ့၊ လုပ္ၿပီ မစြံေသးတဲ့ ဂုဏ္သိကၡာကို စၿပီးေစာ္ကားၿပီ၊ "ရေသးဘူး…ငါ့ကုိ
ႀကိဳက္မယ္လူ မရွိ နင္သိရဲ႕ သားနဲ႔ လာေမးမေနနဲ႔" လို႔ ေျပာမိတယ္၊ "ေအးေလ ဒါေၾကာင့္ နင္က လြမ္းတာ
သတိရတာေတ ြ ငါျဖစ္ေနတာေတြက ို ကိုယ္ခ်င္းမ ွ မစာတတ္တာ" ေျပာရင္း မိႏွင္းကငိုသံပါလာတယ၊္
က်ေနာ္လ ဲ "ကဲေဟ ့ နင္မအိပ္ခ်င္ေသးလ ဲ ဒီအခန္းထဲမွာ အေခြၾကည့္ၾကမယ…္ .ၾကည့္မလား" လို႔ေမးလိုက္ေတာ ့
မိႏွင္းက က်ေနာ္အိပ္ခန္းထဲက အေခြသြားေရြးၿပီး DVD စက္မွာ ထည့္လို႔ ဖြင့္လိုက္တယ္၊ ရီမုဒ္ေလး ကိုင္ၿပီး
က်ေနာ္က အိပ္ရာေပၚမွာလွဲရင္း စၾကည့္၊ မိႏွင္းကလည္း က်ေနာ္ကုတင္ေပၚမွာ လာထိုင္ရင္း စၾကည့္မိေတာ့
Drama ကားေတြပ ဲ ပါတဲ့အေခြ၊ ေသၿပ ီဟိုခန္းဒီအခန္းေတြက ပါေတာ့မယ္၊ က်ေနာ္လ ဲ သူ႔က ို အျမန္ပ ဲ "ဟ ဲ့
အဲဒါခေလးၾကည့္လို႔မရတဲ့ ကားေတြဟ" ေျပာမိေတာ့ မိႏွင္းက "ငါက ခေလးမွ မဟုတ္တာ ၾကည့္မယ္" လုိ႔
ဆိုလာေတာ ့က်ေနာ္လ ဲ စိတ္ခ်ဥ္ေပါက္သြားၿပီး ၾကည့္ဟာလ႔ ို ေျပာၿပီး ခုတင္ေပၚမွာ ေျပာင္းျပန္လ ွဲ
သူထိုင္ေနတဲ့ေနရာမွာ ေခါင္းအံုးေလးခ်လို႔ စၾကည့္တာေပါ့၊ ေတြ႔ပါၿပီ ကားစလို႔ ၁၅ မိနစ္ေက်ာ္ရယ္၊ မင္းသားနဲ႔
မင္းသမီးရဲ႕ အိပ္ရာခန္း၊ သူကလ ဲ က်န္ေနတ ဲ႔ ေခါင္းအုံးတစ္လုံးက ို ယူၿပီး က်ေနာ္ေဘးမွာ လွဲၿပီး
ဝမ္းလ်ားေမွာက္လို႔ အတူၾကည့္ေနေတာ့တာ၊
မိႏွင္းတစ္ေယာက္ မ်က္လံုးေလးျပဴးသက္ပ်င္းေလးေတြခ်လို႔ ၾကည့္ေနေတာ့တာေလ၊ က်ေနာ္လဲ သူ႔ကို
စကားစလို႔ "အဲဒီအခန္းေတြေၾကာင့္ မၾကည့္နဲ႔လို႔ ေျပာတာဟ" ေျပာလိုက္ေတာ့ သူက "မိုက္တယ္ဟ" တဲ့၊
အေခြက NC-17 ရယ္ ေကာင္းခန္းေတြက ဆက္တိုက္လာတာ၊ ၾကာလာေတာ့ မိႏွင္းတစ္ေယာက္ေမွာက္ခံုကေန
ေဘးတေစာင္း လွဲလို႔ၾကည့္ရင္း က်ေနာ္ေပါင္ကိုေတာင္ လာခြထားေသးတာ၊ က်ေနာ္လ ဲ ၾကည့္ၿပီးသားဆိုေတာ ့
အိပ္ခ်င္လာၿပီ၊ ေမွာက္ခုန္ေလးပ ဲ ေခါင္းအုံးေပၚမွာ မ်က္စိမိွတ္ထားရင္း အိပ္ၿပီေပါ့၊ ႀကိဳးစားၿပီးသာ အိပ္ေနတာ
ေဘးမွာလူတစ္ေယာက္က ရိွေနေတာ ့ ႏိုးတဝက ္အိပ္တဝက္ရယ၊္ မိႏွင္းကလ ဲ က်ေနာ္က ို အိပ္ေပ်ာ္မခံ၊
ေတာ္ၾကာ ကိုယ္လုံးကို လက္န ဲ႔လာပုတ္လိုက္၊ ေျခေထာက္နဲ႔ခြလိုက္န ဲ႔ မ်က္စိဖြင့္ၾကည့္ေတာ့လ ဲ ဇာတ္လမ္းက ို
အၾကည့္မပ်က္ဘူး
အရက္ကလ ဲ မူးထား အိပ္ကလ ဲ အိပ္ခ်င္ေနေတာ ့လူက အူေၾကာင္ေၾကာင္ေတာင ္ ျဖစ္လာၿပီ၊ က်ေနာ္လ ဲ
စိတ္တိုလာၿပီး "အိပ္ေတာမ့ ယ္ဟာ" လို႔ေျပာလိုက္ေတာ ့ "အိပ္ေပါ ့ ငါလည္းဒီမွာပ ဲ အိပ္ေတာ့မယ"္ ဆိုေတာ ့
ေမွးစင္းေနတ ဲ့က်ေနာ္ရဲ႕ မ်က္လုံးက ျပဴးသြားေတာ့တယ္၊ က်ေနာ္လ ဲ ေျခရင္းကေန ေခါင္းရင္းက ို ေျပာင္းၿပီး
အတည့္အိပ္လိုက္ေတာ ့သူကလည္းက်ေနာ္လိုပ ဲ ေနရာလိုက္ေျပာင္းၿပီး ေနရာလိုက္ေျပာင္းလို႔ က်ေနာ္ေဘးက ို
ဝင္ေခြေတာ့တာ၊ စက္ေတြက ို ရီမုဒ္နဲ႔ေတာင ္ ပိတ္လိုက္ေသး၊ အခန္းထဲမွာ ေမွာင္သြားေတာ ့က်ေနာ္စိတ္ေတြလ ဲ
တစ္မ်ိဳးျဖစ္လာတယ္၊ ေဘးခ်င္းယွဥ္ၿပီး ပူးပူးကပ္ကပ္ျဖစ္ေနတာကိုး၊ ေနာက္ေတာ့ မိႏွင္းက က်ေနာ္ကိုခြလို႔
နားရြက္နားကပ္ၿပီး "ငါဆာေနတယ္ဟာ" တဲ့၊ "ဟာ ဒီအခ်ိန္ေရာက္မွပ ဲ ဆာရင္လည္း မီးဖိုထ ဲ သြားစားဟာ
အိပ္ေတာ့မယ္" လို႔ က်ေနာ္ကျပန္ေျပာလိုက္ေတာ့၊ က်ေနာ္ကို "ငပိန္း နင္ဒါေၾကာင့္ ရည္းစားေတာင္ မရတာ
နည္းေသး" လို႔ေျပာရင္း က်ေနာ္ကိုယ္ေပၚကို တက္ခြေတာ့ေပါ့၊
သြားၿပီ၊ ေခါင္းထဲမွာ မီးေတြပြင့္သြားၿပီး အသိစိတ္ေတြ ေပ်ာက္သြားၿပီ၊ အိပ္ေနတာကေန ဝုန္းခနဲထ၊ သူရဲ႕
အကၤ် ီကိုခၽြတ္၊ သူကလဲ က်ေနာ္အကၤ် ီကို ျပန္ခၽြတ္၊ ႏွခမ္းခ်င္းစနမ္းမိလိုက္တာ၊ ရင္သားေတြအထိပဲ၊
သတိမထားမိလို႔ မသိခဲ့တာ မိႏွင္းလဲ ပစၥည္းရွိလူတန္းစားဆိုတာ အခုမွ သိေတာ့တယ္၊ ေနာက္ေတာ့ မိႏွင္းကို
ခုတင္ေပၚလွဲခ်လိုက္ၿပီး လံုခ်ည္ကို ဆြဲခၽြတ္လိုက္ေတာ့ ပိပိကို လက္နဲ႔ အုပ္ထားေသးတယ္ေလ၊ အုပ္ပေစ
က်ေနာ္လ ဲ သူေပါင္ၾကားဝင္ၿပီး အုပ္ထားတ ဲ့လက္ကို က်ေနာ္ရဲ႕ မာေတာင္ေနတ ဲ့လိင္တံန ဲ႔ထိုးေပးလိုက္တာ
မိႏွင္းလက္က လိင္တံကို ကိုင္ၿပီး ပိပိအဝကို ေတ့ေပးရေရာေလ၊ စိုရႊဲေနတဲ့ ပိပိထဲက အရည္ေတြက
အျပင္ကိုေတာင္ စိမ့္ထြက္ေနတာ၊ ခေလးမေမြးဖူးေသးတဲ့ ပိပိ၊ လိင္ဆက္ဆံခဲ့ရတဲ့ အႀကိမ္ရည္ နည္းေသးတဲ့ ပိပိ
အဝက်ဥ္းလို႔ စီးၿပီးက်ပ္ေနတုန္းပဲ၊
က်ေနာ္တို႔ႏွစ္ဦး ဘာစကားမ ွ မေျပာမိၾကပ ဲ လိင္ကိစၥက ို အာရုံစိုက္ၿပီးလုပ္ေနတာၾကတာ၊ က်ေနာ္ကလည္း
အရက္မူးေနလို႔ထင္တယ ္ ေတာ္ေတာ္န ဲ႔ မၿပီးႏိုင္၊ မိႏွင္းလည္းပိပိထ ဲ အရည္ေတြ ခဏခဏ က်ေနပုံေပၚတယ္၊
ၾကာလာေတာ့ လိက္တံကို အထုတ္အသြင္းလုပ္လိုက္တိုင္း တဗြတ္ဗြတ္နဲ႔ အိပ္ခန္းထဲ့ အသံေတြ
ညံေနေတာ့တာေပါ့၊ မိနစ ္ ၃၀ ေလာက္ၾကာေတာ ့က်ေနာ္လ ဲ ဆီးေက်ာေတ ြ ေတာင့္တင္းလာၿပီး ၿပီးခ်င္သလိုလ ို
ျဖစ္လာေတာ ့လုပ္ေနတ ဲ့အရိွန္က ို ျမွင့္တင္လိုက္ေတာ ့ဆီးခုန္ႏွစ္ခ ုထိရုကိ ္တဲ့ အသံက တဖတ္ဖတ္န ဲ႔
က်ယ္ေလာင္စြာ ထြက္ေပၚလာေတာ့တာေပါ့၊ ပတ္လက္လွန္ၿပီး ေအာက္ကရွိေနတဲ့ မိႏွင္းရင္ ႏို႔ႏွစ္လံုးကို
လက္ႏွစ္ဖက္န ဲ႔ဆြဲလ ို႔ အားယူရင္း လိင္တံကို တစ္ဆုံးဝင္ေအာင ္ ေဆာင့္ခ်ၿပီးသြင္းေနလိုက္၊ မိႏွင္းဆီကလ ဲ
ညီးသံေတ ြ ထြက္လာေနၿပီ၊ အသံကိုႀကားရတ ဲ့က်ေနာ္လ ဲ ဖီးလ္ေတ ြ ပိုတက္လာလ ို႔ သုတ္ရည္ေတြက ို စတင ္
ပန္းထုတ္မိေတာ့တာ၊
လိင္တံကို ပိပိထဲ တစ္ဆံုးေဆာင့္သြင္း ဆီးခုန္းႏွစ္ခုကို ဖိကပ္ထားၿပီး လိင္တံထိပ္ေခါင္းက မိႏွင္းရဲ႕
သားအိပ္ေခါင္းထိပ္ကို ေတ့လို႔ က်ေနာ္ရဲ႕ သုတ္ရည္ေတြကို အားနဲ႔ ညွစ္ထုတ္လို႔ ပစ္သြင္းေနေတာ့တာေလ၊
သုန္ရညေ္ တ ြ ထြက္ေနတုန္းမွာပ ဲ က်ေနာ္ရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္က မိႏွင္းေပၚ ေမွာက္ခ်လိုက္ေတာ ့ မိႏွင္းလဲ က်ေနာ္က ို
အလိုက္သင့္ ျပန္ဖက္ေပးထားတာေပါ့၊ ေနာက္ဆံုးထြက္လာတဲ့ သုတ္ရည္ တစ္စက္အထိ မိႏွင္းရဲ႕ ပိပိထဲကို
ဝင္ေရာက္သြားၿပီးမွ က်ေနာ္လဲ အာကုန္သြားလို႔ လိင္တံကို ပိပိထဲက ထုတ္ၿပီး
ေဘးကိုလွဲခ်မိလိုက္ေတာ့တယ္ေလ၊ က်ေနာ္လ ဲ အေမာေျဖေနတုန္း မိႏွင္းဆီက အသံစထြက ္လာေတာ့တယ ္
"ေကာင္းလိုက္တာဟယ္….နင္အဲဒီေလာက္ အၾကာၾကီးလုပ္ႏိုင္တာ
အခုမွ အယားေျပ အဆာေျပသြားေတာ့တယ္" လို႔ေျပာရင္း က်ေနာ္ရဲ႕ ပါးကိုနမ္းတယ္ေလ၊ က်ေနာ္လ ဲ
အစရိွအေနာင္ေနာင္ဆိုေတာ ့ ေနာက္တစ္ခ်ီေလာက္ထပ္ဆြဲဖ ို႔ ခဏ အနားယူရင္း က်ေနာ္တ ို႔ ႏွစ္ဦးစကားေတ ြ
ေျပာေနၾကတာေပါ့၊
"နင္နဲ႔ငါ အခုအခ်ိန္က စၿပီး မရီးနဲ႔မတ ္ဆိုတ ဲ့ ေတာ္စပ္ေနတာေတ ြ ေမ့လိုက္ေတာ့ဟာ" လ ို႔ မိႏွင္းက
စေျပာလာတယ္၊ "ငါ့ေယာကၤ်ားက လိင္ဆက္ဆံနင့္ေလာက္ အင္နဲ႔အားနဲ႔ မလုပ္ႏိုင္ဘူးဟ….ၿပီးေတာ့လဲ ၁၀
ခ်က္ေလာက္လုပ္ၿပီးသြားရင္ သုတ္ရည္ထြက္လို႔ၿပီးသြားတတ္ေတာ့ ငါ့မွာ တန္းလန္းႀကီး ျဖစ္က်န္ေနခဲ့ရတာ
အၿမဲတမ္းပ…ဲ .နင္အကိုကလ ဲ ရိုးခ်က္ဟာ လိင္ဆက္ဆံတယ္ဆိုတာ ငါရဲ႕ ပိပိထ ဲ သူလိင္တံထည့္ၿပီး
လုပ္တာေလာက္ပ ဲ သိတယ…္ .. တစ္ျခားနည္းလမ္းေတ ြ မသိေတာ့ဘူးထင္တယ"္ လ ို႔ ေျပာေနေတာ့၊ က်ေနာ္လ ဲ
မိႏငွ ္းတစ္ေယာက ္ဘာဂ်ာေတာင ္အမႈတ္ခံရဘူးရဲ႕လားမသိဘူး လ ို႔ ေတြးေနမိတယ္၊ "တို႔လင္မယားလ ဲ
ႏွစ္လေလာက္ေတြ႔ရတာ သူျပန္ထြက္သြားရင္ ငါအရမ္းဒုကၡေရာက္တာဟဲ့…. သူလုပ္ပံုက ငါ့ကို ဆြသြားသလို
ျဖစ္ျဖစ္သြားၿပီး တို႔လို႔တန္းလန္းနဲ႔ ၆ လေလာက္ ျပန္ေစာင့္ေနရတာ ၾကာတယ္ဟာ"
"က ဲ နင္ခ်ည္းပ ဲ စကားေတြေျပာေနေတာ့တာပ ဲ သန္႔ရွင္းေရးသြားလုပ္မယ ္လာခ"ဲ့ လို႔က်ေနာ္ကေျပာၿပီး
အိမ္ရာေပၚကေန ဆြဲခ်လိုက္ေတာ့ ႏွစ္ေယာက္သား ကိုယ္တံုးလံုးေလးနဲ႔ ေရခ်ိဳးခန္းကို ေရာက္လာေရာ၊
ေရခ်ိဳးခန္း မီးေရာင္ေအာက္ေရာက္မ ွ ၾကည့္မိတာ မိႏွင္းရဲ႕ အတြင္းသားေတ ြ အေတာ္ျဖဴဝင္းတာပဲ၊
လံုးႀကီးေပါက္လွ မဟုတ္ေပမယ့္ သူဟာနဲ႔သူ က်စ္က်စ္လစ္လစ္နဲ႔ တည္ရွိေနတာေပါ့၊ ပိပိကို မိႏွင္းတစ္ေယာက္
ေရေဆးေနတုန္းမွာ "နင့္သုတ္ရည္ေတ ြ ပိပိထဲက ျပန္ထြက္တာ အမ်ားႀကီးပ ဲ ႏွေျမာစရာႀကီး" လို႔ေျပာေတာ ့
က်ေနာ္လ ဲ ရွဴရွဴးေပါက္ေနရင္း မ်က္ႏွာက ို သူဖက္လွည့္လ ို႔ "ထပ္ျဖည့္ေပးမယ"္ လ ို႔ ေျပာမိတာေပါ့၊ ႏွစ္ဦးသား
သန္႔ရွင္းေရးလုပ္လို႔ ၿပီးေတာ့ အိပ္ရာေပၚျပန္ေရာက္လာၿပီး မိႏွင္းကို ပက္လက္လွဲခိုင္းလိုက္ၿပီး က်ေနာ္က
သူ႔အေပၚကေန ခြတက္လိုက္တယ္၊ ၿပီးေတာ့ ႏွခမ္းခ်င္း ျပန္စနမ္းေတာ့တာေပါ့၊
ေနာက္ေတာ့ လည္ပင္းနဲ႔ ရင္သားေတြဆီေရာက္သြားေရာ၊ ရင္သားေတြက ၃၃ ေလာက္ရွိၿပီး
ႏို႔သီးေခါင္းေလးတစ္ဖက္က အထဲကိုေတာင္ ဝင္ေနတယ္၊ က်ေနာ္လဲ ဝင္ေနတဲ့ဖက္ကို စုပ္ဆြဲလိုက္တာ
ႏို႔သီးေခါင္းက ထြက္လာေတာ့တယ္၊ ႏို႔သီးေခါင္းနဲ႔ ရင္သားႏွစ္ဖက္လံုးကို ေနရာလပ္မက်န္
လွ်ာနဲ႔နမ္းေပးေနမိတာ မိႏွင္းတစ္ေယာက္မ်က္စိေတြမွိတ္ၿပီး ဇိမ္ခံေနေတာ့တာ၊ ဝမ္းဗိုက္သားေတြကို
လွ်ာနဲ႔ပြတ္ဆြဲသြားေတာ့ ယားလို႔ထင္တယ္ ဗိုက္သားေတြလႈပ္ေနတယ္၊ မိႏွင္းရဲ႕ ဆီးခုန္ေမႊးေတြကမထူမပါးနဲ႔
ေပါင္ကို ကားလိုက္ၿပီး ပိပိကို လွ်ာနဲ႔စလွ်က္လိုက္ေတာ့ မိႏွင္းတစ္ေယာက္ "ဟဲ့ မလုပ္နဲ႔ေလ" လို႔သာ
အသံထြက္လာ ခႏၶာကိုယ္က မရုန္း၊ ပိပိမွာ ဆပ္ျပာနံ႔ေလးက ေမႊးေနေတာ့တာေပါ့၊ အေမႊးေတြကို ဖယ္ၿပီး ပိပိကို
အုပ္ေနတဲ့ ၾကြက္နားရြက္ ႏွစ္ခုကို ေဘးေရာက္ေအာင္ လွ်ာနဲ႔ ထိုးဖယ္လိုက္ၿပီး အစိနဲ႔ ပိပိအတြင္းထဲကို
ေကာင္းေကာင္းေမႊေပးလိုက္တာ မိႏွင္းတစ္ေယာက္ေခါင္းကိုေမာ့လို႔ ပါးစပ္ကိုဟလို႔ အရမ္းေကာင္းေနတဲ့ ပံုစံမ်ိဳး၊
မိႏွင္းတစ္ေယာက္ လက္ေတြက သူ႔ရင္သားေတြကိုျပန္ၿပီးပြတ္လိုက္ ညွစ္လိုက္နဲ႔ ျဖစ္ေနၿပီ၊ က်ေနာ္လဲ အစိကို
လွ်ာနဲ႔လွ်က္ေပးေနရင္း မိႏွင္းဖင္ႀကီးကေကာ့တက္လာေတာ့ ဖင္လံုးေတြကို လက္နဲ႔ ညွစ္ေပးလိုက္
ဖင္ၾကားထဲကို လက္ညိွဳးနဲ႔ ပြတ္လိုက္ ဖင္ဝကိုဆြေပးလိုက္နဲ႔ မိႏွင္းရဲ႕ ခါးက ေမြ႔ယာကေန ေျမာက္တက္ေနၿပီး
တစ္ခါတေလ မိႏွင္းလက္က က်ေနာ္ဆံပင္ကို လက္ကဆြဲဖိလို႔ ပိပိထဲကို က်ေနာ္ေခါင္းထိုးသြင္းေနတဲ့ ပံုစံ၊
ပိပိထဲကေန အရည္ေတြက အဝကေန တစ္ပြက္ပြက္နဲ႔ ေတာက္ေလွ်ာက္ ထြက္က်ေနတာ ဖင္ဝေတြေတာင္
စိုရႊဲလာခဲ့ၿပီ၊ ၾကာလာေတာ့ မိႏွင္းတစ္ေယာက္ ဘယ္လိုမွ
သီးမခံႏိုင္ေတာ့ပဲ၊ အိပ္ရာေပၚကေန လူးလဲထလိုက္ၿပီး
က်ေနာ္လိင္တံကို သူ႔ပါးစပ္ထဲထည့္လို႔ အားပါးတရေလြေတာ့တာ၊ က်ေနာ္လိင္တံလဲ မာေတာင္ၿပီး
ေျပာင္တင္းလာတဲ့ အခ်ိန္ေရာက္ေတာ ့ "နင့္ဟာႀကီး ငါ့ပိပိထ ဲ ထည့္ၿပီး အသားကုန ္
ေဆာင့္ေပးေတာ့ဟာ….ငါ့ပိပိထဲမွာ အရမ္းယားေနၿပီ" တဲ့၊
က်ေနာ္ေနာက္တစ္ႀကိမ္ သူ႔ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ဆိုင္ကယ္စီးလို႔ ကိုင္လို႔ ကားထားၿပီး ပိပိထဲကို
လိင္တံထည့္လို႔ ေဆာင့္ေတာ့တာေပါ့၊ အားမရသလို ျဖစ္မိေတာ့ ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းကို ရင္ဘတ္မွာကပ္
က်ေနာ္ကိုယ္လံုးကို ေရွ႕ကိုကိုင္းလိုက္ၿပီး မိႏွင္းရဲ႕ ပုခုန္းကိုဆြဲလို႔ ေဆာင့္ေတာ့တာ၊ တစ္ခ်က္ေဆာင့္လိုက္တိုင္း
မိႏွင္းလဲ ဖီးလ္ေတြတက္တဲ့ အသံနဲ႔ ၿငီးၿငဴေနရၿပီေလ၊ က်ေနာ္လိင္တံ မိႏွင္းရဲ႕ ပိပိထဲေရာက္မွာ တဆက္ဆက္နဲ႔
အညွစ္ခံေနရတာ ႏွစ္ခါေလာက္ရွိၿပီ၊ ထံုးစံအတိုင္း အရည္ေတြက အထြက္မ်ားလို႔ လိင္တံအရင္း က်ေနာ္ရဲ႕
အေမႊးေတြမွာေတာင္ အျဖဴေရာင္ အရည္ေတြက အခဲလိုက္ကပ္ေနေတာ့တာ၊ သူ႔ကိုလုပ္ေနတာ မိနစ္ ၃၀
ေလာက္ၾကာေတာ့ မိႏွင္းက "ၿပီးလိုက္ေတာ့ဟာ ပိပိထဲကို
သုတ္ရည္ေတြထည့္ေပးေတာ့….ငါေတာ့ဘယ္ႏွစ္ခါက်သြားမွန္း မသိေတာ့ဘူး အားကုန္ခ်င္လာၿပီ" လို႔
ေျပာေတာ့တာေလ၊
ဒါနဲ႔ပ ဲ က်ေနာ္လ ဲ ရင္ဘတ္မွာ ကပ္ထားတ ဲ့ ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းထဲက တစ္ေခ်ာင္းက ို ေအာက္ခ်လို႔ခြလိုက္ေတာ ့
မိႏွင္းလည္း ေဘးတိုက္ေလးျဖစ္သြားၿပီး က်ေနာ္လက္တစ္ဖက္က မိႏွင္းရဲ႕ ႏို႔တစ္ဖက္က ဆြဲလို႔
မိုင္ကုန္ေဆာင့္ေတာ့တာ ေနာက္ထပ ္ ၁၀ မိနစ္ပဲၾကာတယ ္သုတ္ရည္ေတ ြ အမ်ားႀကီး ပန္းထြက္လို႔
ၿပီးသြားျပန္ေရာ၊ မိႏွင္းလဲေမာ က်ေနာ္လည္းအားကုန္သြားၿပီ၊ အခ်ိန္ကလဲေနာက္ေန႔ကူးသြားလို႔ မနက္ ၃
နာရီထိုးၿပီ၊ က်ေနာ္တို႔ႏွစ္ဦး အဝတ္အစားေတြေတာင ္ ျပန္မဝတ္ႏိုင္ေတာ့ပ ဲ အတူဖက္လို႔အိပ္လိုက္ၾကေတာ့တာ၊
မနက္ ၁၀ နာရီေလာက္မွပ ဲ ႏိုးေတာ့တယ္ေလ၊
မနက္အိပ္ရာကႏိုးေတာ့ ခပ္သြက္သြက္ေလး တစ္ခ်ီေလာက္ ဆြဲျဖစ္လိုက္ေသးတာ၊ လုပ္ေနတုန္းမိႏွင္းက
ခဏရပ္ခိုင္းၿပီး "နင့္အတြက ္ ငါ ့အခ်ိန္ျပည့္ရိွေနသလ ို ငါ့အတြက္လ ဲ နင္ကြက္လပ္ေတ ြ ျဖည့္ေပးပါ၊ နင့္အက ို
ျပန္လာရင္ေတာ့ ခဏေလး သီးခံၿပီး ေစာင့္ေပးေပါ့… ဒါေပမယ့္ လစ္ရင္ေတြ႔ၾကမယ္…. နင္နဲ႔ငါ့ၾကားမွာ
ေတာ္စပ္ေနတ ဲ့ မရီးန ဲ႔ မတ ္ဆိုတဲ့ဟာေတ ြ ေမ့လိုက္ေတာ…့ . နင္မိန္းမ မယူေသးခင္အခ်ိန္အထ ိ နင္နဲ႔ငါဟာ
အေကာင္းဆုံး sex partner ေတြလိုေနၾကမယ"္ သေဘာတူညီခ်က္ေတ ြ ယူေတာ့တာ၊ က်ေနာ္က
ဘာေျပာစရာရိွမွာလ ဲ "ေအးပါဟာ" လို႔ေျပာရင္း လုပ္ေနတာက ို စိတ္ေတြေလွ်ာ့ခ်လိုက္ၿပီး ျမန္ျမန္ၿပီးေအာင ္
လုပ္လိုက္ေတာ့တယ္၊
အဲဒီေန႔ အဲဒီအခ်ိန္ကစလို႔ မိႏွင္းနဲ႔ က်ေနာ္ဟာ အားတိုင္းလုပ္ ယားတိုင္းလုပ္ျဖစ္ၾကတာ၊ အကိုျပန္ေရာက္ေနတဲ့
အခ်ိန္ေတာင္ လစ္ရင္လစ္သလိုဆြဲ၊ မီးဖိုခန္းလဲ မေရွာင္၊ ထမင္းစားပြဲလည္း ေညွာင့္စင္လုပ္၊ တစ္ခါတစ္ေလ
အိပ္ခန္းေတြၾကားက လူသြားလမ္းမွာေတာင္ မိႏွင္းက လစ္ရင္ေလြေပးတတ္တယ္၊ႀကဳံရင္ႀကဳံသလို ဆက္လုပ္ေနႀကဦးမည္။

နက္နက္ရွိဳင္းရွဳိင္း

“မို႔မို႔ … ညက အိပ္ေပ်ာ္ရဲ႕လား … ”
“ ဟင္ … အို … ”

ကုတင္ေစာင္းတြင္ ထိုင္၍ေငါင္ေနေသာ မို႔မို႔တစ္ေယာက္ အသံလာရာသို႔ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အိပ္ခန္းထဲသုိ႔ ဝင္ကာ သူ႔ထံ ေလွ်ာက္လာေသာ မ်ဳိးဝင္းသူကိုေတြ႔လိုက္ရၿပီး ‘အို’ ကနဲ ရွက္ေသြးျဖာ၍ ေခါင္းေလးငုံ႔ထားလိုက္မိသည္။ ညက မမခင္သီတာႏွင့္ မ်ဳိးဝင္းသူတုိ႔ဆီမွ အသံမ်ားကိုၾကားရသျဖင့္ မေနႏိုင္ျဖစ္ၿပီး ဂ်က္ခ်မထားေသာ မမတို႔အခန္းကို အသာေလးဟၿပီး ၾကည့္ေနမိသည္။ ဒါကို ဒီလူႀကီး အမွတ္တမဲ့ ေတြ႔သြားခဲ့တာျဖစ္မည္။

“ေျပာပါအုံး … မို႔မို႔ရဲ႕ … အိပ္ေပ်ာ္ရဲ႕လားလို႔ … ”

သူမ၏ အနားတြင္ ရပ္လိုက္ေသာ မ်ဳိးဝင္းသူက သူမ၏ ဆံပင္ေလးေတြကို လက္ျဖင့္သပ္ရင္း သူမ၏မ်က္ႏွာေလးကို ၾကင္ၾကင္နာနာေလး ငု႔ံ၍ၾကည့္ေနရင္းမွ ထပ္၍ေမးလာျပန္သည္။

“မသိဘူး… ”
“ဟဲဟဲ … မုိ႔မုိ႔က ကိုယ္တုိ႔ကို ေခ်ာင္းၾကည့္ၿပီး … ခံခ်င္ေနတာမဟုတ္လား … ”

မ်ဳိးဝင္းသူက မုိ႔မုိ႔၏ ပုခုံးသားလုံးလုံးေလး တစ္ဖက္ကို လက္ဖဝါးေလးျဖင့္ ဆုပ္ရင္းေမးသည္။ မုိ႔မို႔ရင္ေတြ တဒိန္းဒိန္းခုန္ကာ တစ္ကိုယ္လုံး တုန္ယင္လာသည္။ မုိ႔မုိ႔ကို ၾကည့္ရင္း မခ်င့္မရဲျဖစ္လာေသာ မ်ဳိးဝင္းသူက သူမ၏ ကိုယ္လုံးေလးကို ရင္ခြင္ထဲ ဆြဲသြင္းၿပီး ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း နမ္းလိုက္သည္။

“အို … ကြ်တ္ … .ကြ်တ္ … မမ ေတြ႔လိမ့္မယ္ …”
“သီတာ ခုေလးတင္ ေစ်းသြားဝယ္တယ္ေနာ္ … တစ္နာရီေက်ာ္ေလာက္မွ ျပန္လာမွာ …”

ေျပာလည္းေျပာ မ်ဳိးဝင္းသူက သူမ၏ အဝတ္အစားေတြကို ဆြဲခြ်တ္သည္။ မို႔မုိ႔ ဘာမွမေျပာ … ႐ုန္းဖယ္ျခင္းလည္းမျပဳ … ညကတည္းက သူတုိ႔ကိုၾကည့္ရင္း ‘မ်ဳိးဝင္းသူက သူမကိုလုပ္ရင္ေကာင္းမွာပဲ’ ဟု ခဏခဏ ေတြးမိသားျဖစ္သည္။ မို႔မို႔က တစ္ကိုယ္လုံး အဝတ္အစားေတြလည္း ကင္းကြာသြားေရာ… မ်ဳိးဝင္းသူက သူ႔ကိုယ္ေပၚက အဝတ္အစားေတြကိုပါ ခြ်တ္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ မို႔မုိ႔အား သူ႔ရင္ခြင္ထဲ ဆြဲသြင္းလိုက္ၿပီး အငမ္းမရ နမ္းရင္းက ႏို႔ေလးေတြကို ညႇစ္သည္။

“အာ… ဟာ … ဦးကလည္း အရမ္းဘဲ … ”

ႏုိ႔အုံအိအိေလးကို ခပ္တင္းတင္း ဆုပ္နယ္မိသျဖင့္ မုိ႔မုိ႔က ညီးသည္။ လက္တစ္ဆုပ္စာေလးသာရွိေသာ ႏို႔အုံေလးမွာ မ်ဳိးဝင္းသူ၏ လက္ထဲတြင္ ဆုတ္ေခ်အနယ္ခံေနရၿပီး က်န္တစ္လုံးမွာလည္း ပါးစပ္ျဖင့္ တႁပြတ္ႁပြတ္ အစုိ႔ခံေနရသည္။ မုိ႔မို႔၏ ႏို႔အုံေလးမွာ တေျဖးေျဖးဆူ ႂကြလာသည္။ လက္တစ္ဆုပ္ေလာက္သာရွိေသာ္လည္း ဆုပ္နယ္ရတာေကာင္းလွသလို စုိ႔ရတာလည္း ေကာင္းလွသည္။

မ်ဳိးဝင္းသူ၏ အႏိုးအဆြမ်ားမွာ ထိမိလြန္းသျဖင့္ မုိ႔မုိ႔ထံမွ အသက္႐ွဴသံျပင္းျပင္းေလးႏွင့္ ညီးသံေလးမ်ား ထြက္ေပၚ၍လာသည္။ မ်ဳိးဝင္းသူက သူမ၏ ေပါင္တံလုံးလုံးေလးမ်ား ဗိုက္သားျပန္႔ျပန္႔ေလးႏွင့္ ဖင္သားအိအိကားကားႀကီးမ်ားအား တလွည့္စီႏွံ႔ေအာင္ ဆုပ္ကိုင္ေပးၿပီးေနာက္ ေစာက္ပတ္အုံ ေဖာင္းေဖာင္းေလးေပၚသုိ႔ ေရြ႕လိုက္သည္။ ေစာက္ပတ္အကြဲေၾကာင္းတစ္ေလွ်ာက္ လက္ျဖင့္ ဆြဲပြတ္လိုက္သည့္အခါ မုိ႔မုိ႔မွာ ဖင္ဆုံႀကီးႂကြသြားၿပီး တဟင္းဟင္းညီးသံေလးမ်ား ထြက္သြားသည့္အျပင္ အရည္ၾကည္ေလးမ်ား စိုရႊဲ၍က်လာသည္။ ေမႊးႀကိဳင္ႏုအိလွေသာ မို႔မုိ႔၏ကိုယ္လုံးေလးကို အငမ္းမရနမ္းလိုက္၊ လွ်ာျဖင့္ ယက္လိုက္လုပ္ရင္း မုိ႔မုိ႔တစ္ေယာက္ အဆင္သင့္ျဖစ္ၿပီဟု တြက္ဆ၍ သူမ၏ကိုယ္ေပၚသုိ႔ မ်ဳိးဝင္းသူက တက္၍ ခြလိုက္ေတာ့သည္။ ထုိ႔ေနာက္ သူမ၏ ေဖာင္းအိေနေသာ ေစာက္ပတ္ဝသုိ႔ သူ၏လီးတန္ႀကီးကို ေတ့၍ အကြဲေၾကာင္းတစ္ေလွ်ာက္ ေလွ်ာတုိက္၍ ပြတ္ဆြဲေပးေနေလသည္။

“ဟင့္ … ဟင့္ … ဦး … ဘာလုပ္ေနတာလဲ … ဟင့္ … ”

စိတ္မရွည္စြာျဖင့္ ၿငီးေျပာေလး ေျပာလိုက္ၿပီး မို႔မို႔က သူမ၏ ေစာက္ပတ္အုံေပၚရွိ ပူေႏြးမာေတာင္ေနေသာ လီးတန္ႀကီးအား လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ဆုပ္ကိုင္ထားလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ မခ်င့္မရဲျဖစ္လာပုံျဖင့္ မုိ႔မုိ႔ကသူမ၏ ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကို ၿဖဲကားလိုက္ၿပီး လီးထိပ္ကို ေစာက္ပတ္ဝတြင္ေတ့ကာ သူမ၏ဖင္ႀကီးကို ေကာ့တင္လိုက္စဥ္ မ်ဳိးဝင္းသူကလည္း ဖိ၍သြင္းလိုက္ေတာ့ရာ လီးႀကီးမွာ ေစာက္ေခါင္းထဲသုိ႔ တစ္ဝက္ေလာက္ ထိုးဝင္သြားေလသည္။

“ျဗစ္ … ျဗစ္ … အို… အီး … ျဗစ္ … ”
“ျဗစ္ … ျဗစ္ … အီး … အီး … အား … အား … ႁပြတ္ … ျဗစ္ … ျဗစ္ … ”
“မို႔မို႔ … နာလား … ”
ေလးငါးခ်က္ေလာက္ ခပ္သြက္သြက္ေလး လိုးေပးအၿပီးတြင္ ေမးလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။

“ဟင့္အင္း … ရပါတယ္ … ေဆာင့္ ေဆာင့္ မုိ႔မုိ႔ မနာဘူး … ခံႏိုင္တယ္ … ”

ဖင္ဆုံႀကီးကို ျပန္ႂကြေပးရင္း မုိ႔မုိ႔က ေျပာလိုက္သည္။ မ်ဳိးဝင္းသူက မုိ႔မုိ႔၏ ပုခုံးသားေလးမ်ားအား ဂ်ဳိင္းၾကားမွလွ်ဳိဆြဲၿပီး သူမ၏ ႏႈတ္ခမ္းေလးကို ငုံစုပ္ကာ ၾကပ္ၾကပ္တည္းတည္း တိုးဝင္ေနေသာ လီးတန္ႀကီးကို ဖိဖိသြင္းေနရသည္မွာ အရသာထူးလွေပသည္။ မုိ႔မုိ႔၏ ေမႊးႀကိဳင္ႏုအိေနေသာ လုံးလုံးက်စ္က်စ္ ကုိယ္လုံးေလးကို ဖက္ထားရသည္မွာ ေႏြးေထြးစီးပိုင္၍ အရသာရွိလွသလို ေဖာင္းအိေနေသာ ေစာက္ေခါင္းေလးကလည္း ဝင္ေနေသာလီးတန္ႀကီးကို မဆန္႔မၿပဲငုံထားရသျဖင့္ ရွိရင္းစြဲထက္ ပုိမုိေဖာင္းႂကြ၍ေနကာ လီးႀကီး ဖိဝင္သြားတိုင္း ခ်ဳိင့္ခ်ဳိင့္သြားရၿပီး လီးႀကီး ထြက္လာတိုင္း စုႂကြ၍ ပါလာၾကသည္။ အဝင္အထြက္ လုပ္ေနသည့္ လီးတန္ႀကီးကို ေနရာမေပးႏိုင္သည့္ ေစာက္ေခါင္းအတြင္းသားမ်ားက လီးတန္ႀကီးကို အတင္းႀကီးရစ္ ပတ္ထားေလရာ မ်ဳိးဝင္းသူမွာ အရသာေတြ႔လွေပသည္။ မုိ႔မုိ႔၏ ဖင္ႀကီးကို ေမြ႔ယာထဲအိက်သြားေအာင္ လိုက္၍ ေဆာင့္ေနၿပီး ေကာင္းသထက္ေကာင္းလာကာ တစ္ခ်က္ တစ္ခ်က္ အဆုံးထိဝင္ေနၿပီး ဆီးခုံျခင္း တဖတ္ဖတ္႐ိုက္သံက စည္းခ်က္က်က် ထြက္ေပၚ၍ လာသည္။

မုိ႔မုိ႔ကလည္း သူမ၏ ေပါင္တံေလးႏွစ္ဖက္ကို အစြမ္းကုန္ကား၍ ေပးထားသည္။ သူမ၏ ဖင္ဆုံကိုလည္း အေပၚက ေဆာင့္ခ်က္ႏွင့္အညီ ျပန္ေကာ့ေပးမိသည္။ သူမ၏ စိတ္ထဲမွာလည္း မ႐ိုးမရြႏွင့္ အ႐ူးအမူးျဖစ္ကာ မ်ဳိးဝင္းသူ၏ ေက်ာျပင္ႀကီးကို လြတ္ထြက္သြားမွာ စိုးသည့္အလား အတင္းပင္ ျပန္ဖက္ထားမိသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ေဆာင့္ခ်က္ျပင္းျပင္းႏွင့္ လီးအဝင္ပိုမ်ားၿပီး ဆီးခုံခ်င္း ပူး၍ ပူး၍ ကပ္သြားရသည္။

“ျဗစ္… ျဗစ္ … ျဗစ္ … ဟင္း … ဟင္း … ျဗစ္ … ဟင္း … ဟင္း … ျဗစ္ … ႁပြတ္ … ျဗြတ္ … ျဗစ္ … ျဗစ္ … အား … အ … ”

လီးတန္ႀကီး တစ္ခုလုံး ဝင္ေနၿပီမို႔ ေစာက္ေခါင္းထဲတြင္ ဆုိ႔ၾကပ္စြာခံစားေနရသည္။ သုိ႔ရာတြင္ ထုတ္လိုက္သြင္းလိုက္ လုပ္ေနေသာ လီးႀကီးက အ႐ူးအမူးျဖစ္ေလာက္စရာ ထူးျခားေသာ အရသာမ်ားကို ေပးေနသည္။ မာတင္းေနသည့္ လီးတန္ႀကီးက ေစာက္ေခါင္းအတြင္း သားမ်ားအား ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ပြတ္တိုက္ေနမႈသည္ သူမ၏ ရင္ထဲတြင္ ျဗစ္ကနဲ ျဗစ္ကနဲပင္ ခံစားေနရသည္။ ေလးလံေသာကိုယ္လုံးႀကီးက အေပၚက ဖိေဆာင့္ေပးေနမႈကို လည္းေကာင္း၊ ႀကီးထြားရွည္လ်ားလွသည့္ လီးတန္ႀကီးအား မဆန္႔မၿပဲႏွင့္ က်ဥ္းၾကပ္လွသည့္ ေဖာင္းေဖာင္းအိအိ ေစာက္ပတ္ေလးထဲသုိ႔ မညႇာမတာ အဆုံးထိဖိသြင္းျခင္းကိုေသာ္လည္းေကာင္း၊ လီးဝင္လီးထြက္ ေဆာင့္ခ်က္မ်ားက ေစာက္ေခါင္းထဲ ေအာင့္သက္သက္ ျဖစ္ေနသည္ကိုလည္းေကာင္း မုိ႔မုိ႔မမႈေတာ့ မညီးညဴေတာ့ ေက်ေက်နပ္နပ္ပင္ အခ်က္က်က် ေကာ့ေကာ့ၿပီး အလိုးခံလ်က္ ရွိေလသည္။

“မုိ႔မုိ႔ … ေကာင္းလားဟင္ … ”
“ေကာင္းတယ္ ဦး … နည္းနည္းေတာ့ ေအာင့္တယ္ … ဒါေပမယ့္ ခံႏိုင္ပါတယ္ … ဦးဟာႀကီးက အရွည္ႀကီးပဲေနာ္ … မုိ႔ခ်က္နားထိ ေရာက္သလားမသိဘူး … ၿပီးေတာ့ … က်င္လိုက္တာ … မုိ႔ဟာေလး အရမ္းနာက်င္ေအာင္ ခံစားရတယ္သိလား … ”

ေဆာင့္ခ်က္ကို ရပ္၍ ဆီးခုံခ်င္းဖိကပ္ကာ ေျပာေနျခင္း ျဖစ္ေလသည္။

“မုိ႔ မခံႏိုင္ရင္ ေျပာ … ဦး ေလွ်ာ့လိုးမယ္ … ”
“ေၾသာ္ … ဦးကလည္း ခံႏိုင္ပါတယ္ … ဒီေလာက္အထိ ခံၿပီးၿပီပဲဟာ လိုးမွာသာလိုးစမ္းပါ … ”
မို႔မို႔က ခပ္ဆတ္ဆတ္ေလး ေျပာလိုက္သျဖင့္ ခဏနားေနမႈကိုရပ္ကာ မ်ဳိးဝင္းသူက ခပ္ေျဖးေျဖးေဆာင့္သည္။ သူမ၏ ပုခုံးသားတင္းတင္းေလးကို ဆြဲၿပီးလိုးေနရာမွ သူမ၏ ေဘးတစ္ဖက္တစ္ခ်က္ ေမြ႔ယာေပၚသုိ႔ လက္ေထာက္ကာ ေဆာင့္လိုးသည္။

“ျဗစ္ … ျဗစ္ … အင့္ … အင့္ … ျဗစ္ … ျဗစ္ … ႁပြတ္ … ျဗြတ္ … ျဗစ္ … .”

လူလုံးခ်င္း ကြာသြားသျဖင့္ ေဖာင္းေနေသာ ေစာက္ပတ္အုံေသးေသးေလးထဲသုိ႔ ႀကီးထြားရွည္လ်ားေသာ လီးတန္ႀကီး တစြပ္စြပ္ႏွင့္ တိုးဝင္ေနပုံမွာ မုိ႔မုိ႔ စိတ္ထစရာ ျဖစ္ေနသည္။ မ်ဳိးဝင္းသူကလည္း ျမင္ေနရသလို မုိ႔မုိ႔ကလည္း ျမင္ေနရသည္။ မနက္ဖက္ အလင္းေရာင္ေအာက္တြင္ ႏွစ္ေယာက္သား တက္ညီလက္ညီ လိုးေနခံေနၾကေလသည္။

“ဦး … မို႔ကို ခုလို ေန႔တိုင္းလုပ္ေပးမွာလား … ဟင္ … ”

မ်ဳိးဝင္းသူ ၿပံဳးလိုက္သည္။ ေကာင္မေလး အရသာသိသြားၿပီး တန္းတန္းစြဲ ျဖစ္ေနသည္။

“လုပ္ေပးမွာေပါ့ … မို႔မို႔ရဲ႕ … ”
“အင္း … မမ မရွိတဲ့အခ်ိန္မွ လုပ္ရမွာေနာ္ … ”
“ဒါေပါ့ … မို႔မုိ႔ရဲ႕ သူသိလို႔ ဘယ္ျဖစ္မလဲ … ”
“ေနာက္ရွိေသးတယ္ … ဦး … မမကို မလုပ္နဲ႔ေတာ့ မုိ႔ကိုပဲလုပ္ ရတယ္ … ”

“အာ … ဒါကေတာ့ … ”

မ်ဳိးဝင္းသူ စိတ္ထဲ ‘မိန္းမေတြမ်ား’ ဟုေတြးရင္း ၿပံဳးမိလိုက္ျပန္သည္။

“တတ္ႏိုင္သမွ် ေရွာင္ေနေပါ့ … ဘာလဲ … မုိ႔ကို လုပ္ရတာ မေကာင္းလုိ႔လား … ”
“ဟာ … မဟုတ္ပါဘူး … ”

ႏႈတ္ခမ္းစူ၍ မ်က္ေစာင္းေလးထိုးကာ ေျပာေတာ့ မ်ဳိးဝင္းသူ ျပာျပာသလဲ ျပန္ေျပာသည္။

“ဦး … အႀကိဳက္ေျပာေပါ့ မုိ႔ အကုန္လုပ္ေပးမယ္ … ”
“ဟဲ … ဟဲ … ဟဲ … ”

မ်ဳိးဝင္းသူ ပုံစံေျပာင္းသည္။ မို႔မို႔၏ ေျဖာင့္ဆင္းေသာ ေပါင္တန္ေလးႏွစ္ေခ်ာင္းကို ဒေကာက္ေကြးမွ လက္ျဖင့္မတင္လိုက္သည္။ ေမြ႔ယာႏွင့္ ကပ္ေနေသာ ဖင္ေလးကႂကြတက္သြားၿပီး ေစာက္ပတ္ေလးက ပုိ၍စူေဖာင္းထြက္လာသည္။ ေဖာင္းအိေနေသာ ေစာက္ပတ္အုံေလးထဲသုိ႔ လီးႀကီးကို အဆုံးထိ စိုက္စိုက္လိုးသည္။ လီးဝင္ကာ အလုိးခံေနရေသာ မုိ႔မုိ႔အတြက္ က်င္ကနဲ က်င္ကနဲ ခံစားေနရသည္။ သုိ႔ေသာ္ မုိ႔မုိ႔ မေအာ္ … မညီး … မ႐ုန္း နာက်င္ေနမႈကို ဂ႐ုမစိုက္ေတာ့ဘဲ အရြယ္ႏွင့္မလုိက္ေအာင္ မဆန္႔မၿပဲ မတန္တဆ လီးႏွင့္ ေစာက္ပတ္အေတြ႔ကို မ်က္လုံးမွိတ္ၿပီး ႀကိတ္မွိတ္၍ ခံေနေလသည္။ နာျခင္း၊ ေအာင့္ျခင္းထဲတြင္ ေကာင္းျခင္း၊ ဆိမ့္ျခင္းမ်ား ပါဝင္ေနသည္ကို သူမသိရွိခံစားေနရၿပီျဖစ္ေလသည္။ ဒေကာက္ေကြးႏွစ္ဖက္ကို မ၍လွန္တင္ၿပီး ခပ္တင္းတင္း ခ်ဳပ္ကိုင္ကာ ဝက္တုတ္တုတ္သလို ခ်ဳပ္ၿပီး စိတ္ပါလက္ပါ အားရပါးရ မညႇာ တန္းေဆာင့္လိုးေနေသာ မ်ဳိးဝင္းသူမွာ ေကာင္းသထက္ေကာင္းလာၿပီး ၿပီးခ်င္လာေခ်ၿပီ။ မၾကာမီမွာပင္ တစ္ကိုယ္လုံးရွိ အေၾကာအခ်ဥ္မ်ား ၿဖိဳးၿဖိဳးဖ်င္းဖ်င္းျဖစ္လာၿပီး ေစာက္ေခါင္းေလးထဲ ၾကပ္ၾကပ္တည္းတည္း နက္နက္႐ွိဳင္း႐ွဳိင္း တိုးဝင္ေနေသာ လီးတန္ႀကီးမွ ပူေႏြးျပစ္ခြ်ဲေသာ သုတ္ရည္မ်ား ပန္းထြက္သြားစဥ္မွာပင္ … မို႔မုိ႔ခမ်ာမွာလည္း မ်ဳိးဝင္းသူက အတင္းဖိထားသည့္ၾကားမွ ေကာ့တက္လာၿပီး တဟင္းဟင္းျဖင့္ တစ္ကိုယ္လုံး တဆတ္ဆတ္တုန္ကာ ေစာက္ေခါင္းထဲမွ သုတ္ရည္မ်ား ပန္းထြက္လာေလေတာ့သည္။ ၿပီးေတာ့ မ်ဳိးဝင္းသူ၏ လည္ပင္းႀကီးကို လွမ္းဖက္လိုက္ေလေတာ့သည္။



ပန္းဦးလႊတ္အဝင္လမ္းဆီက (စတုတၳပိုင္း)



၂၁၇

(စတုတၳပိုင္း)



မၾကားရ မျမင္ရတဲ့အရပ္တစ္ခုမွာ
ခ်စ္ရသူကို သတိရလြမ္းဆြတ္မိသူတစ္ေယာက္
အိပ္မက္ကိုဖမ္းၿပီး နမ္းရသလိုပါ။

ေဝးသြားခဲ့ရုံေလးႏွင့္
ေသြးေအးမသြားတတ္တဲ့ခ်စ္ျခင္းမ်ားႏွင့္
ထာဝရေႏြးေထြးစြာ
ခ်စ္ရသူပါကြယ္။

ေႏြ မိုး ေဆာင္း
အစီအစဥ္တက် ေျပာင္းေနေလရဲ႕။
ငါ့အတြက္ရာသီဥတုဆိုတာ
နင္ပဲေပါ့။


၂၁၈

ကိုရယ္ မိုးကို႔ကို အရမ္းလြမ္းတယ္ကြယ္…။အတူေန
ခြင့္ရခဲ့တဲ့အခ်ိန္ေတြကို တမ္းတမိခဲ့ေပါ့ ကိုရယ္…။
ဒီအခ်ိန္ဆို မိုးနဲ႔ကို ႏွစ္ေယာက္တစ္အိပ္မက္,မက္ေန
က်အခ်ိန္ေလးေနာ္။ခုေတာ့ မိုး,ပ်င္းေျခာက္ေနရပါၿပီ
ကိုရယ္။
ကိုယ္ဘာေတြမ်ားလုပ္ေနလဲလို႔ေတြးမိရင္ မိုးရင္ထဲက
ကေမာက္ကမျဖစ္ရပါတယ္။ကိုလည္း မိုးလိုပဲတမ္းတ
ဆာေလာင္မွဳေတြေၾကာင့္ ပူေဆြးေနရမွာေပါ့ေနာ္…။
ဟုတ္တယ္မဟုတ္လား ကို။
မဟုတ္မွလြဲေရာ ကိုရယ္။မိုး ကို႔အနားမွာ ေနေပးခြင့္မ
ရွိေတာ့တဲ့အေျခအေနမ်ဳိးမွ အျခားမိန္းကေလး ငယ္
ငယ္ေခ်ာေခ်ာတစ္ဦးတစ္ေယာက္မ်ား ကို႔အနားမွာရွိ
ေနတာမ်ားလားကြယ္…။
မိုးေလ ကို႔ကို ထာဝရနားလည္ေပးႏိုင္မွာပါကြယ္…။မိုး
လိုလည္း ကို႔ကို ဒုကၡမခံစားေစခ်င္ဘူးရွင္။မိုး ကို႔အ
နားေနခြင့္မရတဲ့ကာလေတြအတြက္တျခားမိန္းကေလးကို ခြင့္ျပဳေပးႏိုင္တဲ့ မယားတစ္ေယာက္အျဖစ္ ကို႔ကို
နားလည္မွဳအျပည့္ ေပးစြမ္းတတ္ေအာင္ မိုး အားေမြး
ေနပါတယ္ ကိုရယ္။
ဒါေပမယ့္ ေနာ္ ကို…………
၂၁၉

မိုးေလာက္ေတာ့ သူ႔ကိုမခ်စ္ရဘူးေနာ္။အေျခအေနအ
ေၾကာင္းတရားေပးထားခ်က္ေတြအရ ကိုယ့္အနားမွာ
အစားထိုးကာမမိန္းမငယ္ေလးလိုအပ္ခဲ့မယ္ဆိုရင္ ကို႔
ကိုခ်စ္လြန္းလို႔ ကာမအရသာကို အျခားတစ္ေယာက္
နဲ႔ ေျဖသိမ့္ခြင့္ေပးခ်င္ခဲ့သူပါ ကိုရယ္။
သူတို႔ေလးေတြနဲ႔ လိင္ဆက္ဆံေပ်ာ္ပါးေနခိုက္လည္း မိုးကို ေမ့မထားရဘူးေနာ္။ကို သုတ္ရည္လႊတ္တိုင္းမွာ မိုးပိပိကိုရည္စူးပါကြယ္။မိုး ကိုယ္နဲ႔ အေဝးကေနၿပီး ကာမအာရုံကို ရင္ဝယ္ေပြ႔လ်ွက္ ကို႔လိင္တံႀကီးကေန
ထြက္လာသမ်ွ သုတ္ရည္ေတြကို အိပ္မက္ထဲမွာျမိဳခ်
ပစ္ခ်င္တယ္ ကိုယုံပါ။
ဆာေလာင္မွဳတစ္ေပြ႔တစ္ပိုက္နဲ႔ လင္ေယာက်ၤားတစ္
ေယာက္အတြက္ အလိုက္အကန္းသိတတ္တဲ့မိန္းမ
တစ္ေယာက္ဟာ လင္ရဲ႕ခ်စ္ျခင္ေမတၱာကို ခံယူထိုက္
ေစခ်င္တယ္ ကိုရယ္။
မိုးကို ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့ရဘူး။
မရွိခဏေတာ့ တျခားနဲ႔အစားထိုးလို႔ရပါတယ္။ကို႔လီး
ႀကီးကို စာနာေထာက္ထားရလို႔ပါ။လီးကို အစာေရစာ
အငတ္ထားရင္ သူက်န္မားေရးထိခိုက္မွာ စိုးရတယ္။
ကိုယ္ခ်င္းစာနာပါတယ္ ကို။
၂၂၀

မၾကာမၾကာ ျပန္လာခဲ့ဖို႔ သတိရေပးပါ ကို။
ခဏတာေလးေဝးကြာၾကတာမဟုတ္ေပမယ့္ မၾကာမ
ၾကာ မိုးဆီျပန္လာခဲ့ေပးပါ ကို။ကို,က်က္ထားတဲ့စာ
ေတြ ေမ့မသြားေအာင္ ျပန္လာေႏႊးပါ ကိုေနာ္။
ခုေတာ့ မိုးဟာ ကို ျပန္ၿပီးေႏႊးဖို႔လိုအပ္လာတဲ့ဘာသာ
ရပ္တစ္ခုလို ျဖစ္ေနရတယ္ေလ။ဘယ္တတ္ႏိုင္ပါ့မလဲ
ေနာ္။မိုးကို ေမ့မသြားေအာင္ဘဲ ရင္တထိတ္ထိတ္နဲ႔ပဲ
မရဲတရဲ ယုံရဲလိုက္ပါတယ္ရွင္။
ကို႔လီးႀကီးကိုအငတ္မထားသလိုပဲ ကို႔က်န္းမာေရးကို
လဲ ဂရုစိုက္ေပးပါ ကို။မိုး ကို႔အနားမွာ ရွိမေနတုန္းအ
ခိုက္အတန္႔မွာ ကိုယ္ေနမေကာင္းျဖစ္သြားမွာ စိုးမိပါ
တယ္။ကို ေနမေကာင္းျဖစ္တယ္ဆိုရင္ ျပဳစုကူေဖး
ေပးခ်င္မိခဲ့တယ္။အေဝးတစ္ေနရာမွာ အၾကင္နာနဲ႔
ေဆးတိုက္မယ့္သူမရွိလို႔ ကို အားငယ္ေနမွာကို မိုး
အေၾကာက္ဆုံးပဲ ကိုရယ္။
ခ်စ္ရသူတစ္ေယာက္ ဖ်ားေနခ်ိန္မွာ သိမ္ငယ္စိတ္
ေတြ မဝင္ေစခ်င္ဘူး ရွင္ရယ္…။မိုးလက္ေလးနဲ႔ ကို႔န
ဖူးစမ္းေပးတာကို အမွတ္ရၿပီး ျမန္ျမန္ေနေကာင္းသြား
ေအာင္ ေဆးေသာက္ပါ။(ဖ်ားရင္ ကေလး,ေလးလို
ေဆးတိုက္ရခက္တဲ့ကို႔ကို စိတ္ပူတယ္…။)
၂၂၁

အင္း……အမွတ္ရေသးတယ္ ကိုရယ္။ မိုးနဲ႔ကို မဂၤလာ
ဦးညမွာတုန္းက မိုးလင္းလုလုနီးပါး လိုးၾကခံခဲ့ၾကတာ
ေလရွင္။ ေနာက္တစ္ေန႔မွာ ကိုအားနည္းသလိုျဖစ္ၿပီး ေနမေကာင္းျဖစ္ခဲ့တယ္ မဟုတ္လား ကို။
ကိုက ေဆးေသာက္ဖို႔ ဂ်ီက်ေနခဲ့တယ္။မိုး ကို႔ကို
ေဆးေသာက္ေအာင္ ေခ်ာ့ခဲ့တယ္။"လင္လိမၼာေလးကို
ေနေကာင္းရင္ ပိပိကြဲေအာင္အလိုးခံခ်င္တယ္။ေနလို႔
ေကာင္းလာရင္ လိုးၾကရေအာင္ ေဆးေသာက္ေနာ္……
ေနာ္ကြယ္…" ဆိုၿပီး ေခ်ာ့တာကို ကိုက ဘာျပန္ေျပာ
တယ္ မွတ္မိေသးတယ္မဟုတ္လားဟင္။"မိုး အဝတ္
ခြ်တ္ၿပီး ပိပိေလးျမင္ေအာင္ ကို႔ေရွ႕မွာ မ်က္ႏွာဆိုင္
ေပါင္းကားထားေပးရင္ ေဆးေသာက္မယ္…"တဲ့ေလ။
မိုး,ကို႔ေရွ႕မွာ ခ်က္ခ်င္းပဲ ဒူးေထာင္ေပါင္ကားထားၿပီး
ပိပိကိုၿဖဲဟျပေပးတယ္မလားရွင္။အဲဒီလိုမ်ဳိး ကို႔ရဲ႕ဆို
ေပေပအျပဳအမူမ်ဳိးကို ျပန္ေတြးမိတိုင္း မိုးရင္ထဲမွာ ဝမ္းသာၾကည္ႏူးပီတိျဖစ္ခဲ့ရတာပါ။
ေနာက္တစ္ခါ ကိုေနမေကာင္းျဖစ္ရင္ မိုးရဲ႕ ပိပိအဝ
ေလးမွာ ေဆးခြံ႔ထားၿပီး ကို႔ကိုေဆးတိုက္ေပးဖို႔ အားခဲ
ခဲ့မိတယ္ဆိုတာ ကိုယ္,မသိလိုက္ပါဘူးေနာ္။
ခ်စ္လြန္းလို႔ပါ ကိုရယ္……။
၂၂၂

မိုးေလ ကိုယ့္ပိပိကို ကိုယ္ျပန္ၾကည့္မိတိုင္း ကိုလိုးခဲ့
တယ္ဆိုတဲ့အသိစိတ္ေၾကာင့္ ရင္ဝယ္လွဳိက္ဖိုမိရတာ
လည္း အခ်ိန္တိုင္းပါကြယ္။
ကိုယ္နဲ႔ အလိုးခံခဲ့တဲ့ေနရာတိုင္းဟာ မိုးအတြက္ အ
လြမ္းေျဖစရာ အာသာႏွစ္သိမ့္စရာ ေနရာေတြျဖစ္ခဲ့ရ
ေပါ့ ကို။အဲဒီေနရာကေန ကို႔ကိုသတိရရင္း စၿမံဳ႕ျပန္
ရတာလည္း မေမာတတ္ေအာင္ပဲပါ။အလိုးခံခဲ့ရတဲ့ပိပိ
ေလးထဲမွာ အလိုးခံရစဥ္ အခ်ိန္ေလးလို ျပန္ၿပီးလတ္
ဆတ္ယားက်ိလာရပါတယ္။ေစာက္ရည္ၾကည္ေတြ
လည္းရႊမ္းရႊမ္းေဝလာခဲ့လို႔ ပိပိေလးေတာင္ မ်က္ရည္
ခြ်ဲေတြစီးဆင္းငိုယိုခဲ့ရတယ္။ေစာက္ပတ္ငုတ္ေလး
ေငါက္ေတာင့္ေတာင္ ဏွာခတ္ေနခဲ့ေပါ့ရွင္…။
ဒီဥယ်ာဥ္ျခံတိုက္ႀကီးမွာ က်န္ေနခဲ့ရေတာ့ ေဖေဖက
မိုးကို သနားမိလို႔ ေဖေဖအိမ္မွာ လာျပန္ေနဖို႔ မိုးကို
ေခၚခဲ့ေပမယ့္ မိုး ဒီမွာပဲ ေနဖို႔ ဆုံးျဖတ္ခဲ့တာ ဘာ
ေၾကာင့္ျဖစ္မယ္ ထင္လဲ ကို။
ကိုယ့္ရဲ႕အေငြ႕အသက္ေတြနဲ႔ အမ်ားဆုံး ခ်စ္ခန္းဝင္ခဲ့
တဲ့ ေဟာဒီအိမ္ေနရာေလးကို မိုး မက္ေမာတယ္။ကို႔
ရဲ႕အလိုးေဆာင့္ေတြနဲ႔ပဲ့တင္ထပ္ေနတဲ့ ေဟာဒီဥယာဥ္
ၿခံႀကီးရဲ႕ပတ္ဝန္းက်င္ကိုျမတ္ႏိုးတယ္။
၂၂၃

ကို႔အခ်စ္ေတြနဲ႔ျပည့္ႏွက္ေနခဲ့တဲ့ပတ္ဝန္းက်င္ေလးမွာ
ဘယ္သူဆိုး သူခိုးကိုမွ မိုး,မေၾကာက္ရြံ႕မိဘူး။အခ်စ္ရဲ႕
အၾကင္နာေတြနဲ႔ေငြ႔ေငြ႔ေရးေရးေလးျဖစ္ေနခဲ့တဲ့အေႏြး
ဓါတ္ကို ထာဝရ ဝတ္ရုံထားခ်င္သူပါကြယ္…။
"ေနခဲ့ပါ"ဆိုတဲ့ဒီေနရာေလးကေန တစ္ဖဝါးမခြါ ေစာင့္
က်န္ေနရတာဟာ မိုးတို႔မိန္းကေလးေတြအတြက္ ခ်စ္
ျခင္းတရားတစ္ခုရဲ႕တန္ဖိုးအခြင့္အေရးဆိုတာမ်ဳိးေလ။
ေပ်ာ္ရႊင္ခြင့္ရခဲ့တယ္။ၾကည္ႏူးခ်မ္းေျမ႕ခဲ့ရတယ္။ခ်ဳိၿမိန္
ေမႊးပ်ံ႕ခဲ့ရတယ္။
ခ်စ္ၾကသူေတြအခ်င္းခ်င္းတို႔ရဲ႕ နီးျခင္းေဝးျခင္းဆိုတာ
ေလာက္ကေတာ့ ဘာမွဳစရာရွိရမွာလဲရွင္…။ခံစားခ်က္
ျခင္းေတြဟာ ဆံခ်ည္တစ္မ်ွင္မ်ွ မလွမ္းမကမ္းရွိေနဦး
သေရြ႕ ခ်စ္ျခင္းတရားရဲ႕အသိုက္ျမံဳက တည္တံ့ခိုင္မာ
ေနမယ္ ေသခ်ာပါတယ္။
အခ်စ္ႏွင့္အတူ ထာဝစဥ္ ယွဥ္တြဲ တည္ၿမဲေနမွာပါ ကို။ဘယ္လိုအေၾကာင္းတရားမ်ဳိးမွလည္း အေရးထား
စရာမရွိေတာ့ေလာက္ေအာင္ ခ်စ္ခဲ့ၾကတယ္။
အျပစ္အနာအဆာကင္းမဲ့စြာ ေဝးခဲ့ရမိတာေလး
ေလာက္ႏွင့္ ေဝးရုံေလး ေဝးၾကတာပါ။ဒီအတြက္နဲ႔ မိုး
စိတ္မပ်က္ခဲ့မိဘူး ကိုေနာ္…။
၂၂၄

မိုး အထီးက်န္ဆန္ရတယ္လို႔မ်ား ဘယ္ေသာအခါမွ်
မခံစားခဲ့မိပါဘူးကြယ္။
ကို,ေပးထားခဲ့လက္ေဆာင္တစ္ေလွႀကီးက မိုးရဲ႕အ
ေဖာ္ေတြပါ။
အနမ္းေတြ…အယက္အစုပ္ေတြ…အလိုးအေဆာင့္ေတြ
အေထာင္းအေညွာင့္ေတြ။ဒါေတြကေနတတ္ရင္အေဖာ္
မြန္ေတြပါ ကို။ေက်နပ္စရာေကာင္းတဲ့အေဖာ္မြန္ေတြ
နဲ႔ မိုးကို ေပးခဲ့တယ္။
ေက်နပ္စရာအျပည့္နဲ႔ ေနထိုင္ခဲ့ရတယ္။မိုးဘဝမွာ တ
ကယ္ကို ေက်နပ္စရာေကာင္းခဲ့တယ္။ကို႔ေၾကာင့္ မိုး
ကံေကာင္းခဲ့တယ္ ကိုရယ္။တကယ္ပါပဲရွင္……။
မိုးဟာ ေယာက်ၤားပီသသူတစ္ေယာက္ရဲ႕လီးပိုင္ရွင္မ
ျဖစ္ခြင့္ရခဲ့တယ္ ကို႔ကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္လို႔ေျပာဖို႔
ေတာင္ အားနာခဲ့ရမိတယ္။တစ္ဘဝစာအတြက္ ဖူလုံ
ရိကၡါကို မိုးပိပိေလးရလိုက္တယ္။
ဒါေပမယ့္ ကိုရယ္…|ခုလို ကင္းကြာေနရတာမ်ဳိးကေလ
ကိုယ့္စိတ္ကို ကိုယ္ျပန္ၿပီးခ်ဳိးႏွိမ္ေနရတယ္။ကိုယ့္ဆႏၵ
ကိုယ္ျပန္ျမိဳခ်ပစ္ရတာ ခါးသီးတယ္။ကြက္လပ္တစ္ခုနဲ႔
ရွင္သန္ေနရတာ အရမ္းၾကာသြားရင္ ဘာေတြျဖစ္လာ
မယ္ဆိုတာေတာင္မသိပါဘူး။
၂၂၅

ေရာက္ရွိလာတဲ့ရက္တစ္ရက္မွာ ကူးခတ္ရတာ ရွည္
လ်ားတယ္။ညတာႀကီးဟာ မြတ္သိပ္ျခင္းရဲ႕ဝန္ထုတ္
ဝန္းႀကီးပါပဲလား။ရင္ခြင္ထဲက ဟာလာဟင္းလင္းႀကီးနဲ႔
ႀကိတ္မွတ္အိပ္ရတာ မေကာင္းဘူး။
ေနာက္ရက္ေတြလည္း ဒီလိုျဖတ္သန္းရွင္သန္ေနရဦး
မွာပါလား ဆိုတဲ့အေတြးနဲ႔ မိုးလင္းမွာလည္း မေပ်ာ္ခဲ့
မိျပန္ဘူး။
ကိုရယ္…။ကို,မရွိရင္ မိုးအတြက္ အခ်ိန္ဆိုတာ တြက္
ေျခမကိုက္တဲ့ လည္ပတ္မွဳယႏၲယားႀကီးတစ္ခုပါ ကို။
အပ်ဳိဘဝတုန္းက ေနခဲ့တဲ့ကာလတစ္ခုလုံးကို ဒီအိမ္
ေထာင္က်ၿပီး အတူေနခြင့္ရခဲ့တဲ့ တစ္ဆယ့္ေျခာက္
ရက္တာၾကာခ်ိန္က မိုးအေပၚ စိုးမိုးပိုင္စီးႏိုင္သြားတာ
အံ့အားသင့္စရာ ေကာင္းတယ္ရွင္ရယ္…။
ရွင့္ကို မိုးသိပ္ခ်စ္တယ္။မိုးဘဝမွာ ရွင္ရွိေနခဲ့ရင္ ထူး
ျခားတဲ့အခ်ိန္အပိုင္းအျခားကို ဖမ္းဆုပ္ႏိုင္ခဲ့တယ္။
ရွင့္လက္နဲ႔ဖမ္းမိတဲ့ခ်စ္ျခင္းရဲ႕ကိုယ္ထည္ဟာ က်မျဖစ္
ရတာ ေက်နပ္တယ္။
ေလာကႀကီးရဲ႕ဖန္တီးခ်က္ေတြထဲမွာ ရွင္ဟာ မိန္းမ
ေတြရဲ႕ အဓိကက်တဲ့အခန္းမွာ ရွိေနတယ္။
သိပ္ေသခ်ာတာေပါ့ ကိုရယ္။
၂၂၆

မိန္းကေလးေတြစိတ္ေက်နပ္ေအာင္ေျပာဆိုျပဳမူေန
ထိုင္ဆက္ဆံတဲ့ေနရာမွာ ရွင္ဟာ တစ္ဘက္ကမ္းခတ္
ကြ်မ္းက်င္လိမၼာေရးျခားတဲ့ေယာက္က်ၤားတစ္ေယာက္ပါပဲေလ။ကိုယ့္ေယာက်ၤားမို႔ အဲဒီလိုထင္တာမဟုတ္ပါ
ဘူးရွင္ရယ္။ရွင့္ရဲ႕အစြမ္းထက္လွတဲ့ နည္းစနစ္ေတြထဲ
မွာ မိုးကိုယ္တိုင္ ရုန္းမထြက္ခ်င္ေလာက္ေအာင္ သာ
ယာတိမ္းမူးခဲ့ရတယ္။ရွင့္ကို လက္ထပ္ရေအာင္လို႔ ပူ
ဆာခဲ့ရတယ္ မဟုတ္လားကြယ္…။
ရွင္ဟာ မိန္းမသားေတြရဲ႕ႏွလုံးသားနဲ႔ဦးေႏွာက္ထဲကို
ေခ်ာင္းေျမာင္းၾကည့္တတ္ေနလို႔လားဟင္။မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ကိုဖမ္းမိႏိုင္ဖို႔အတြက္ ဘယ္လိုအစာမ်ဳိးနဲ႔
တပ္ျမွားရမယ္ဆိုတာ ရွင္သိေနတာဟာ က်မ,အံ့ၾသမ
ေနခ်င္ေတာ့ဘူးေလ။အဲဒါႀကီးကိုက ရွင့္ရဲ႕အတိတ္ကံ
ပါရမီလို႔ပဲ ေအာက္ေမ့ပစ္ရေအာင္ပဲေလ။
ဘယ္လိုမိန္းမကို ဘာနဲ႔ခ်ီးမြမ္းေျမွာက္ပင့္ရင္ သေဘာ
က်ၾကတယ္ ရွင္သိတယ္ေနာ္။ဒါေၾကာင့္မိန္းကေလး
ေတြအလယ္ပုံမွာ တျခားေယာက်ၤားေတြနဲ႔မတူေအာင္
မိန္းမေတြရဲ႕စိတ္ဝင္တစား အေလးေပးမွဳကို ရွင္ရတာ
ဟာ မဆန္းပါဘူး။မိန္းမတင္ မဟုတ္ပါဘူးရွင္။လူဆို
တဲ့အမ်ဳိးကိုက ကိုယ္က သူ႔ကိုျမင္မွပဲ သူကလည္း
၂၂၇

ကိုယ့္ကိုျပန္ျမင္တတ္ၾကတာခ်ည္းပါေလ။ထားပါရွင္။
ေယာက်ၤားမ်ားကေတာ့ မိန္းကေလးေတြရဲ႕အလွကိုပဲ
ကြက္ၿပီးျမင္တတ္တာ ဓမၼတာပါ။
ဒါေပမယ့္ မိုးနဲ႔မိုးလိုပဲေခ်ာတဲ့လွတဲ့မိန္းကေလးေတြကို
သူတို႔က အျမင္အတိုင္းေလာက္ကိုပဲ ေခ်ာတယ္ လွ
တယ္လို႔ လာ,လာၿပီးေျပာေနလို႔က ဘာေတြေက်နပ္
စရာျဖစ္လာမွာတုန္းရွင္။ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေခ်ာေမာလွပ
သူအျဖစ္ လက္ခံထားတဲ့သူကို ဒီလိုလာေျပာတိုင္း
သြားၿပီးသေဘာက်ေနရင္ ေယာက်ၤားေတြအားလုံး
ဟာသေဘာက်စရာႀကီးေတြ ျဖစ္လာကုန္မယ္မဟုတ္
ဘူးလားကြယ္။
အက်ည္းတန္သူေတြကိုလည္း လွတယ္ေခ်ာတယ္လို႔
သြားေျပာရင္ ျပန္ၿပီးေတာင္ ေအာ္ေငါက္ခံရႏိုင္တယ္။
သူ,မေခ်ာတာ မလွတာကို ေခ်ာတယ္ လွတယ္လို႔ခ်ီး
က်ဴးေျမွာင္ပင့္ရခံတယ္ဆိုတာ အႏွိမ္ခံရသူလို ထင္
မွတ္တတ္ၾကတာလည္း ျဖစ္ရိုးျဖစ္စဥ္ပါရွင္။
ရွင္က ဘာလူလည္က်သလဲ မေမးနဲ႔။မိန္းမေခ်ာေတြနဲ႔
အက်ည္းတန္မေတြကို "မင္းက အေတြးအေခၚရင့္
က်က္တယ္။အသိဥာဏ္ႀကီးျမတ္တယ္"လို႔ သာမန္
ေယာက်ၤားေတြအျမင္ကေန ခြဲထြက္ၿပီးခ်ီးက်ဴးေျပာဆို
၂၂၈

တတ္ေလေတာ့ ရွင့္ကို ခိုက္ၾကတယ္ေလ။
အလြန္အမင္းရုပ္မဆိုးတဲ့မိန္းမေတြကိုက်ေတာ့ သူတို႔
ကို ရွင္က လွတယ္သြားေျပာေတာ့ ရွင့္ကိုျပန္ၿပီး
ေက်းဇူးတင္ၾကတယ္။ရွင့္ကို သူတို႔အလွတရားကို ရွာ
ေဖြျမင္ေတြ႔တတ္သူအျဖစ္လည္း ေလးစားၾကတယ္။
တကယ္ေတာ့ သူတို႔တေတြဟာ တကယ္ကိုစိတ္ပ်က္
စရာေကာင္းတဲ့မိန္းမေတြပါပဲေလ။ရုပ္ရည္သိပ္မဆိုးလွဘူးဆိုရုံေလးနဲ႔ သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ လွတယ္လို႔သေဘာ
တရားနဲ႔ ေယာက်ၤားေတြ ခ်ီးက်ဴးေျပာခံရတာကို ေမ်ွာ္
လင့္တတ္ၾကတယ္။သူတို႔ကို အဲလိုေျပာေပးၾကတဲ့
ရွင့္လိုလူက ရွာမွ ရွားတယ္မလားဟင္။
မိုး သတိရပါေသးတယ္ ကိုရယ္။မိုးနဲ႔ကိုယ္ ဘိုးဘြား
ရိပ္သာ(လူအိုရုံ)မွာ မၾကာမၾကာ သြားလွဴတဲ့အေတြ႔
အႀကံဳေတြထဲကတစ္ခုပါ ကို။
အဒီအေတြ႔အႀကံဳတစ္ခုတည္းနဲ႔ပဲ မိုး ကို႔ကို တစ္
သက္လုံးစာ ေလးစားအထင္ႀကီးစရာ ေကာင္းတယ္။
အထူးသျဖင့္ အဖြားအိုျဖစ္သြားၾကတဲ့ တစ္ခ်ိန္တုန္း
ကေတာ့ ဒီအဖြားအိုေတြမွာလည္း ႏုပ်ဳိမွဳနဲ႔ငယ္ဂုဏ္
ေတြ ရွိခဲ့ၾကတယ္။အနည္းနဲ႔အမ်ားေတာ့ ရုပ္ရည္ရွိမွဳ
ေပၚအေျခခံၿပီး ေယာကၤ်ားေတြရဲ႕အေရးေပးမွဳကို ခံယူ
၂၂၉

ခဲ့ရဖူးသူေတြ ျဖစ္ခဲ့တယ္။ရုပ္တရားႀကီးရဲ႕ေဖာက္ျပန္
ပ်က္စီးလာခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ မိန္းမေတြဟာ သူတို႔ကို သူ
တို႔ ယုံၾကည္မွဳ က်ဆင္းလာရတယ္။အဲဒီခံစားမွဳကတ
ဆင့္ သားသမီးေတြနဲ႔သားမက္ေခြ်းမေတြကို သံသယ
ဝင္တတ္ၾကတယ္။ သားသမီးေတြနဲ႔ သားမက္ေခြ်းမ
မ်ားရဲ႕ေနာက္ကြယ္မွာ သူတို႔ဂရုမျပဳ အေလးမထားတဲ့
အေၾကာင္းေတြ အတင္းခ်တတ္လာခဲ့ၾကတယ္။
ဒါနဲ႔သားသမီးမ်ားနဲ႔သားမက္ေခြ်းမေတြ သူတို႔ကို စိတ္
ပ်က္လာၾကတယ္။ေနာက္ဆုံး ဘိုးဘြားရိပ္သာမွာ
လာထားသြားခဲ့ၾကတဲ့အထိ ျဖစ္ကုန္ခဲ့ရတယ္။ဘိုး
ဘြားရိပ္သာမွာလည္း ဒီအဖြားအိုေတြမ်ား ေခါင္းခ်င္း
ဆိုင္မိၾကတဲ့အခါ သားသမီးမ်ားမေကာင္းေၾကာင္းေတြ
ကို သူ႔ထက္ငါဦးေအာင္ အတင္းခ်တတ္ၾကတယ္ရွင္။
အဓိက,ကေတာ့ရွင္။မိန္းမ်ားအမ်ားစုဟာ သူတို႔ရဲ႕ငယ္
ရြယ္မွဳနဲ႔ရုပ္ရည္ကို အားကိုးအားျပဳလို႔မရၾကေတာ့အခါ
ေလာကႀကီးကို တယ္ၿပီး အေကာင္းမျမင္တတ္ၾက
ေတာ့တာပါပဲေပါ့။
သူ႔တို႔ရဲ႕ပတ္ဝန္းက်င္နဲ႔သူတို႔ေလာကကို ပုတ္ခတ္ၿပီး
ေျပာဆိုလာၾကေရာေပါ့ေလ။
မိန္းမမ်ားရဲ႕အတြင္းအဇၥ်တၱကို ရွင္သိေနတာလားဟင္။
၂၃၀

က်မေလ ရွင့္ကို တကယ္အံ့ၾသမိခဲ့တယ္ ကိုရယ္။ရွင့္
အေျပာေၾကာင့္ အဖြားအိုေတြရဲ႕မ်က္ဝန္းအိမ္ေတြထဲ
မွာ ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္အရိပ္အေရာင္ေတြျပန္ၿပီးေပၚလာရ
တာ မိုးသာ ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က်မျမင္ေတြ႕မိဘူးဆိုရင္
ဒါဟာ မယုံႏိုင္စရာပဲရွင္။
လွဴစရာေတြ လွဴခဲ့တယ္။ၿပီးေတာ့ အဘြားအိုေတြရဲ႕
ေျပာစကားကို ရွင္ေလးေလးစားစားနဲ႔ျပန္နားေထာင္
ေပးခဲ့တယ္ မဟုတ္လား။
အဖြားအိုမ်ားကေတာ့ သူတို႔ကိုအေလးထားသူနဲ႔တိုး
လို႔ကေတာ့ရင္ဖြင့္ဖို႔အဆင္သင့္ျဖစ္ေနတတ္သူေတြပါ။
အဖြားအိုအမ်ားစုကေတာ့ ေျပာၾကပါတယ္။သူတို႔ရုပ္
တရားပ်က္စီးလာခဲ့ခ်ိန္မွာ သားသမီးမ်ားက သူတို႔ကို
လ်စ္လ်ဴျပဳခဲ့သြားၾကတယ္ေပါ့။မိန္းမေတြ အိုမင္းမစြမ္း
ျဖစ္သြားခဲ့ခ်ိန္က်ရင္ ေလာကႀကီးရဲ႕ဝိုင္းပယ္ျခင္းကို ခံ
စားၾကရတယ္ေပါ့။မိန္းမသဘာဝအားနည္းခ်က္ ဘာ
ညာ ေထြလာေတြေပါ့ရွင္။
သူတို႔ေျပာျပတာေတြကို ရွင္က တေလးတစားအသိ
အမွတ္ျပဳနာခံေပးေတာ့ သူကလည္း ရွင့္ကိုႏွစ္သက္
ခဲ့ၾကတယ္။ရွင္ သူတို႔ကို ျပန္ေျပာျပခ်က္ေတြကို မွတ္
သားလက္ခံခဲ့ၾကတယ္။
၂၃၁

ရွင္ ဒီအတိုင္း ျပန္ေျပာခဲ့တယ္မဟုတ္လားရွင္။
ဒီဘိုးဘြားရိပ္သာက အဖြားမ်ားကို အေမတစ္ဦးအျဖစ္
နဲ႔ ကြ်န္ေတာ္ျမင္တယ္။အေမေတြဟာ သားသမီးေတြ
အေပၚေမတၱာႀကီးခဲ့သူေတြပါ။အၾကင္နာတရားနဲ႔အစဥ္အလာႀကီးခဲ့တဲ့ အေမမ်ားပါ။အေမေတြဆိုတာ အ
သက္အရြယ္အရ ရုပ္တရားႀကီးခ်ိနဲ႔အိုမင္းလာခဲ့ရေပ
မယ့္လည္း သားသမီးေတြအေပၚထားတဲ့ေမတၱာတရား
နဲ႔အၾကင္နာဟာ ဘယ္ေတာ့မွ အိုမသြားပါဘူး။အေမ
တစ္ဦးရဲ႕ေမတၱာအၾကင္နာတိုင္းဟာ သားသမီးေတြအ
တြက္ အၿမဲတမ္းႏုပ်ဳိေနေလ့ရွိတယ္။
ရွင့္စကားေတာင္ မဆုံးေသးဘူး။အဖြားအိုေတြၿပံဳးလာ
ခဲ့ၾကရၿပီး လက္ခုပ္တီး ေထာက္ခံခဲ့ၾကတယ္။
"တကယ္ေတာ့ အၾကင္နာတရားဆိုတာ အဖြားတို႔အ
မ်ဳိးသမီးတိုင္းအတြက္ မအိုေဆးပါခင္ဗ်။အဖြားတို႔သား
သမီးေတြနဲ႕ျမည္းေတြ ရိပ္သာကိုလာတယ္ဆိုရင္ အဲဒီ
မအိုေဆးကို သတိရလိုက္ၾကပါ။ရိပ္သာကို လာၾကတဲ့
သားသမီးေတြကို အဲဒီမအိုေဆးကို တိုက္ဖို႔အတြက္
ဒီက ကြ်န္ေတာ့္အဖြားေတြကို သားတစ္ဦးအျဖစ္နဲ႔
ေတာင္းဆိုပါတယ္…"
ၿပီးေတာ့ အဖြားအိုမ်ားရဲ႕ မိခင္ေမတၱာတရားနဲ႔အၾကင္
၂၃၂

နာစကားမ်ားကို ရွင္ေရာ မိုးပါ ခံယူခဲ့တယ္ေလ။အ
ဖြားအိုေတြ လမ္းရွာေတြ႕သြားၾကတဲ့ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ႀကီး
ေၾကာင့္ အားရဝမ္းသာစြာနဲ႔ မိုးတို႔ကို ႏွဳတ္ဆက္ခဲ့ၾက
ပါတယ္။
ဘိုးဘြားရိပ္သာဆီကို ရွင္နဲ႔အတူ ေနာက္တစ္ေခါက္
ျပန္ေရာက္လာခဲ့ခ်ိန္။အဘြားအိုေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ား
မ်ားက သူတို႔မိသားစုေတြ အိမ္ျပန္ေခၚသြားလိုက္ၾက
ပါၿပီသတဲ့ေလ။
ရွင္လာတဲ့ခါ ေက်းဇူးတင္စကားေျပာျဖစ္ေအာင္ ေျပာ
ေပးဖို႔အတြက္ ရိပ္သာမွဴးကိုအဖြားအိုေတြ အမွာစ
ကား ပါးခဲ့ေလရဲ႕။
ရွင့္စကားေၾကာင့္ အဖြားအိုေတြဟာ သူတို႔အိုမင္းအ
ရြယ္က်လာတဲ့စိတ္ဖိစီးမွဳေၾကာင့္ မအိုမင္းတတ္တဲ့မိ
ခင္ေမတၱာအၾကင္နာကို ျပန္ရွာေတြ႕သြားခဲ့တယ္။သား
သမီးေတြအေပၚ အရင္လိုပဲ အျပစ္မျမင္ေတာ့ဘဲ ေႏြး
ေထြးတဲ့အၾကင္နာကို ျပန္ေပးမိၾကတယ္။
သားသမီးေတြလည္း အေမကိုအေမအျဖစ္ျပန္ျမင္လာ
ခဲ့ရၿပီး သူတို႔ေမတၱာရိပ္ႀကီးကို ဘိုးဘြားရိပ္သာမွာ
ဆက္မထားၾကေတာ့ဘဲ အိမ္ျပန္ႀကိဳသြားၾကေတာ့
တယ္လို႔ ရိပ္သာမွဴးက ေျပာျပတယ္ေလ။
၂၃၃

တကယ္ပါပဲရွင္ရယ္။
ရွင္ဟာေလ…|ေသခ်င္စိတ္ေပါက္ေနခဲ့တဲ့အိုးမင္းမစြမ္း
တဲ့မိန္းမေတြအတြက္လည္း တဖန္ ျပန္ၿပီးရွင္သန္လို
စိတ္ျဖစ္လာခဲ့ေအာင္ ခ်ီးမြမ္းေျမွာက္ပင့္ေပးတတ္တဲ့
ေယာက်ၤားတစ္ဦးပါရွင္ရယ္။
က်မ…ေလ။ရွင့္ကို မခ်စ္ရရင္ ေသသြားမယ္။ရွင္ေျပာခဲ့
တဲ့ အဲဒီမအိုေဆးႀကီးကို မိုးရဲ႕ေနာက္ဆုံးထြက္သက္
ခ်ိန္ထိ ကို႔ကို တိုက္မယ္ကြယ္။
မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ႕ အၿမဲတမ္းေခတ္မီလက္နက္တစ္
ခုဟာ ၾကင္နာျခင္းလို႔ ရွင္ေျပာတာ မိုးယုံတယ္ရွင္။
ရွင့္ကို အၾကင္နာေတြ မေပးရရင္ အရြယ္က်သြားႏိုင္
ပါတယ္။
လြမ္းတယ္ရွင္။

         ♥         ♥        ♥        





၂၃၄

ေက်ာ္စြာသစ္ေတာဌာန၏ အရာရွိတစ္ဦးအျဖစ္ ပဲခူး
တြင္ တာဝန္က်ခဲ့ပါသည္။
သို႔ေသာ္ သူသည္ ေတာတြင္းထက္ ၿမိဳ႕ေပၚသစ္စက္
မ်ားကိုသာ စားက်က္ျပဳခဲ့ကာ က်င္လည္မိပါသည္။

ဤသုံးလကာလအတြင္း ပဲခူးၿမိဳ႕၏ ပတ္ဝန္းက်င္အ
ေျခအေနကို အေတာ္ေလးပင္ သူ တီးမိ ေခါက္မိ သိ
ရွိေနပါၿပီ။
ဘာေပါသနည္း ေျပာရသည္ပင္ ခပ္ရြံ႕ရြံ႕ျဖစ္မိခဲ့ရပါ
သည္။တစ္ခ်ဳိ႕လၻက္ရည္ဆိုင္မွာပင္ "ဖာ" ရွိႏိုင္ပါေလ
သည္။
ေကတီဗီြ စားေသာက္ဆိုင္ မာဆတ္ဆိုလ်ွင္ ေျပာစ
ရာပင္ မလိုေတာ့ပါ။တြဲဖက္လုပ္ငန္းျဖစ္ပါသည္။လီး
ေတာင္လာလ်ွင္ ဖာသည္မမ်ား၏ဆုံစည္းရာျဖစ္သည့္
မီးနီတန္းသို႔ တကူးတကႏွင့္ သြားေနစရာ မလိုအပ္
သည့္ ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕ဟုပင္ ေျပာ၍ ရႏိုင္ေကာင္းသည္။

သူမွာက အိမ္ေထာင္သည္ဘဝ စတင္ခါစပင္ ရွိပါ
ေသး၏။ သူ႔၏ဇနီးမယားျဖစ္သူ မိုးမိုးႏွင့္ပင္ လိုးၾက၍
အားမရႏိုင္ေသးခင္ ဤၿမိဳ႕သို႔ ေျပာင္းေရႊ႕ကာ တာ
၂၃၅

ဝန္က်ခဲ့သည္ မဟုတ္ပါကလား။
ထို႔ေၾကာင့္ သူသည္ ဌာန၏ အလုပ္တာဝန္ကိစၥမ်ား
ထက္ မိမိ၏ လိင္မွဳေရးရာအတြက္ ေဆာင္ရြက္ေနခဲ့
ရျခင္း၌ အခ်ိန္အကုန္အက် မ်ားခဲ့ပါသည္။
အခ်စ္မဟုတ္။အလိုးအတြက္ ေျခရွဳပ္ေနရျခင္း ျဖစ္ပါ
သည္။ေနာက္ဆုံးေတာ့ ေငြေၾကးကုန္က်ေနစရာ မလို
ေသာ ကာမစတုဒိသာႀကီးႏွင့္ သူ ထိပ္တိုက္တိုးခဲ့မိပါ
ေလေတာ့သည္။
သူပင္ သြားေနစရာပင္ မလိုေတာ့ပါ။စတုဒိသာပြဲႀကီး
က သူ ဌာေနရွိရာ အိမ္ေပၚထိ ဆိုက္ဆိုက္ၿမိဳက္ၿမိဳက္
လာေရာက္ကာ တည္ခင္းေကြ်းေမြးေလသည္။သူ႔လီး
အတြက္ ကာမအလုပ္အေကြ်းျပဳရန္ မိန္းမပ်ဳိတစ္ဦး
က သူ႔ေနအိမ္သို႔ လာေရာက္တတ္ေလသည္။
ေဝးေဝးလံလံဆီကလည္း မဟုတ္ခဲ့ပါ။သူ႔ထက္ အ
သက္သုံးႏွစ္မ်ွႀကီးေသာ သူ၏ ဌာနအတြင္းက စာ
ေရးမေလး မအိအိခင္ ဆိုေသာ မိန္းကေလးတစ္ဦး
ပင္ ျဖစ္ေလသည္။

အိခင္မသည္ သူ႔ထက္ မေျပာစေလာက္ရုံေလးႏွင့္
အသက္အရြယ္ႀကီးပုံျဖစ္ေနေသာ္လည္း သူမ၏ အ
၂၃၆

ဆင္ရူပါမွာ ႏုသြယ္ေပ်ာ့ေျပာင္းလွသည္။ဆံပင္ပုံစံ
ဂုတ္ဝဲေလးႏွင့္ အသက္ငယ္ေနသလိုပင္ ထင္ရမိခဲ့ပါ
သည္။
အေတာ္ကေလးပင္ ၾကည့္ရေကာင္းသည့္ မိန္းက
ေလးတစ္ဦး။ ခ်စ္စဖြယ္ မ်က္ဝန္းႏွင့္ မ်က္ေတာင္
ေကာ့ေကာ့မ်ားကို ပိုင္ဆိုင္ထားသူ။
သူမ၏ ကိုယ္လုံး ကိုယ္ေပါက္ကလည္း အလြန္ပင္ စ
မတ္က်သည္။အလုံးအထည္ က်စ္က်စ္လွစ္လွစ္ႏွင့္
ဗိုက္ခ်ပ္ အိုးျပည့္ေလး။
သူမသည္ စကားေျပာေနရင္းျဖင့္ ပါးခ်ဳိင့္ေလးႏွစ္ခု
ထင္ရွားေအာင္ ၿပံဳးတတ္သူ ျဖစ္ပါသည္။အေနာက္က
ၾကည့္လည္း ယဥ္သည္။
သေဘာထား ေကာင္းပုံရသည္။ စကားကို ညင္သာ
စြာ ေျပာဆိုဆက္ဆံတတ္သည္။အလိုက္အကန္း
လည္း သိေလသည္။
သူ ပဲခူးသစ္ေတာဦးစီးဌာနသို႔ ရုံးစတက္သည့္ ေန႔မွာ
ပင္ သူမႏွင့္ ပထမဦးဆုံးရင္းႏွီးခဲ့ရပါသည္။သူမသည္
သူ႔အတြက္ မ်က္ႏွာသစ္မိန္းကေလးတစ္ဦး ျဖစ္ေနခဲ့
ေသာ္ျငားလည္း အဆင္ေျပေခ်ာေမြ႕ေအာင္ ေျပာဆို
ဆက္ဆံႏိုင္ခဲ့ပါသည္။
၂၃၇

သူ ရုံးစတင္တက္သည့္ေန႔။
စာေရးမေလး အိခင္မသည္ ေက်ာ္စြာအလုပ္စားပြဲဆီ
ကို ေလ်ွာက္လာေနသည္။သူမ၏ ေဒါက္ဖိနပ္တစ္ရံ
မွာ လမ္းေလ်ွာက္တိုင္း ေဂ်ာက္ ေဂ်ာက္ ေဂ်ာက္…
ႏွင့္ ျဖစ္ေနသည္။
ေက်ာ္စြာ၏အလုပ္စားပြဲေရွ႕ရွိ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ထိုင္ခုံ
လြတ္တြင္ ဝင္ထိုင္လိုက္သည္။
သူ ဌာနတြင္းရွိ ဝန္ထမ္းဖိုင္တြဲကို ေလ့လာေနသည္။
"ဆရာ…"
ေခၚသံၾကားလိုက္မွ သူမကို သူေခါင္းေမာ့ကာ ၾကည့္
လိုက္ပါသည္။
"ခင္ဗ်ား"
သူ ျပန္ထူးလိုက္ပုံေၾကာင့္ သူမ နည္းနည္းရယ္ခ်င္မိ
သြားသည္။မိမိ၏ လက္ေအာက္ဝန္ထမ္းကို ဒီလို တ
ေလးတစား ျပန္ထူးလိုက္ေသာ သူ႔ကို သူမ သေဘာ
က်သြားခဲ့ပါသည္။
"ဆရာ့ကို က်မအကူအညီေပးႏိုင္တာေတြ ရွိလားရွင့္"
"အင္း"
သူမ မ်က္ႏွာတစ္ခုလုံးကို ေစ့ေစ့ေပါက္ေပါက္ၾကည့္
ကာ သူမအား သူ အတည္ျပဳေပးလိုက္သည္။
၂၃၈

ေက်နပ္သည့္ အရိပ္အေယာင္ေလးကို သူမ၏ မ်က္
ဝန္းဆီမွ သူ ေတြ႔လိုက္မိသည္။ဒီလိုႏွင့္ပင္……
"ဟုတ္တယ္ဗ်|သိပ္မ်ားတယ္။အိခင္မ ကြ်န္ေတာ့္ကို
အကူအညီေပးရမယ့္ ကိစၥေတြခ်ည္းပါပဲ။ကြ်န္ေတာ္
က ဒီရုံးရဲ႕ဌာနမွဴးဆိုေပမယ့္လို႔ ခုမွ ေရာက္လာတဲ့
ဝန္ထမ္းအသစ္ပါ"
ဘာရယ္မဟုတ္ပါ။ ဒီအတိုင္းေလးႏွင့္ သူမ၏ နာမည္
ကို ငယ္ေပါင္းႀကီးေဖာ္တစ္ေယာက္ျဖစ္ေနသကဲ့သို႔ပင္
တရင္းတႏွီးျဖင့္ သူ ေခၚလိုက္သည္။
သူမ နားၾကား မမွားေလာက္ပါ။
"ဆရာ က်မ နာမည္ကို…"
"ဒီ ဖိုင္ထဲကနာမည္နဲ႔ လူကို တြဲလိုက္တာေလ။အိအိ
ခင္ မဟုတ္ဘူးလို႔လား"
"အမ္ ဟုတ္ေနလို႔ေပါ့ဆရာရယ္…|အမ်ဳိးသမီးဝန္ထမ္း
သုံးဦးရွိတဲ့ဟာကို က်မကို အိအိခင္မွန္း ဆရာ ဘာလို႔ တန္းၿပီး ေျပာႏိုင္ရတာလဲရွင့္"
"ဒါမ်ဳိးက ကြ်တ္ေတာ့္လိုလူအတြက္ ဘာခက္လို႔လဲ
အိခင္မရယ္"
"ေနာက္ၿပီး ဆရာက သူမ်ားေတြလို အိအိခင္လို႔ ဘာ
လို႔ မေခၚတာလဲရွင္"
၂၃၉

"ရင္းႏွီးခ်စ္ခင္လို႔ ေခၚတာေလ။ သူမ်ားဆိုတာက သူ
မ်ားေပါ့ဗ်ာ။ကြ်န္ေတာ္ကလည္း ကြ်န္ေတာ္ေပါ့။တစ္
ေယာက္တစ္မ်ဳိးစီပါ။ဘယ္တူႏိုင္ၾကပါ့မလဲဗ်ာ"
"အင္း ဟုတ္သားပဲေနာ္"
"အိခင္မလို႔ ေခၚတာ မႀကိဳက္ဘူးလား။ဒါဆို အိခင္မ
က ဘယ္လို ေခၚေစခ်င္လဲ ေျပာပါ"
"အာ…ဆရာကလဲရွင္။အိခင္ကေလ အဲလိုသေဘာနဲ႔
ေျပာတာ ဟုတ္ဘူးရွင့္။"
"အင္း ဟုတ္ပါၿပီဗ်ာ။အိခင္မက ကြ်န္ေတာ့္ထက္ ပို
ႀကီးတယ္။ အဲဒီေတာ့ မမေခၚတာပဲ ပိုသင့္ေတာ္တယ္
ထင္တယ္"
"ဆရာက အထက္အရာရွိပါရွင္။အိခင္မပဲ ေခၚပါရွင္"
"ရာထူးေစာ္နံေနၾကဦးမယ္ဗ်ာ။ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္နဲ႔ ရုံးမိ
သားစုဝင္ေတြကို အသက္အရြယ္အရနဲ႔သာ ရင္းရင္း
ႏွီးႏွီး ဆက္ဆံခ်င္တယ္"
သူ႔လို အထက္အရာရွိႏွင့္ တစ္ရုံးတည္းတြင္ အလုပ္ အတူလုပ္ရသည္မွာ သူမ စိတ္ခ်မ္းသာမည္ကို ေတြး
မိလ်ွင္ ရင္ထဲ ေပ်ာ္လာရသည္။
"မမ"
"ရွင္"
၂၄၀

"ၾကည့္ေလ။ဘယ္ေလာက္အဆင္ေျပလဲဗ်ာ"
"ဒါဆို က်မက ဆရာ့ကို ေျပာင္းေခၚေပးရမွာလား
ဟင္"
"ဒါေပါ့။ဆရာ ဆရာနဲ႔ ေခၚတာက ကြ်န္ေတာ့္ကို မမ
တို႔နဲ႔ ေဝးရာဆီ ကန္တင္ခံထားရသလို ခံစားရမိပါ
တယ္…"
သူ ဒီလိုေျပာလိုက္မွေတာ့ပဲ သူ႔ကို ဆရာလို႔ ေခၚမိ
တာ သူမမွာ အားနာစရာ ျဖစ္လာရသည္။
ဒါဆို မိသားစုဝင္လို ရင္းႏွီးမွဳရွိရာေရာက္ေအာင္ သူ႔
ကို ဘယ္လိုေခၚရင္ ေကာင္းမလဲ။ငါ့ေမာင္လို႔ ေခၚဖို႔က
လည္း သိပ္အဆင္မေျပလွဟု သူမ ေတြးမိသည္။သူ႔
နာမည္ရင္းအတိုင္း ေက်ာ္စြာဟု ေခၚမည္ဆိုလည္း
တုံးတိတိ ျဖစ္ေနမည္ သူမ ထင္မိသည္။ေမာင္ေက်ာ္
စြာဟု ဆိုျပန္ေတာ့လည္း အတန္းပိုင္ ဆရာမက သူ
မ၏ တပည့္ငယ္ကို ေက်ာင္းေခၚခ်ိန္ ေခၚသလို ျဖစ္
ေနပါလိမ့္မယ္။အထက္အရာရွိတစ္ဦးက မိမိကဲ့သို႔ စာ
ေရးမကို "ရွိပါသည္ခင္ဗ်"ဟု ျပန္ထူးလ်ွင္ ခက္မည္။
သူမ အက်ပ္ေတြ႔ေနမိသည္။
"ဘယ္လိုေခၚရပါ့မလဲ မသိဘူးရွင္"
"ေျပာၾကည့္ေလ မမ"
၂၄၁

သူမ သူ႔ကို ဘယ္လိုေခၚမည္ဆိုသည္ကို သူ တကယ္
နားေထာင္ၾကည့္ခ်င္သည္။
"ဖိုးေက်ာ္"
"ေျပာပါ မမ"
"ႀကိဳက္လား ဖိုးေက်ာ္ေခၚတာ"
"အိုေက like"
"ဖိုးေက်ာ္ကို မမ ဘာအကူအညီေပးရမလဲ ေျပာပါ။မ
ေမာင္ အားမနာဘဲ ေျပာပါ"
"ဒီၿမိဳ႕မွာ မမတစ္ေယာက္ရွိေနခဲ့ၿပီးဆိုေတာ့ ေအး
ေဆးေပါ့။ေန႔ခင္း ထမင္းဆင္းစားခ်ိန္မွပဲ မမနဲ႔ တိုင္
ပင္မယ္ဗ်ာ"
"ေကာင္းသားပဲရွင္…။ဒါဆို မမရဲ႕အလုပ္စားပြဲဆီကပဲ
ေစာင့္ႏွင့္မယ္ ဖိုးေက်ာ္"
"မမမွာ လုပ္စရာေတြ မ်ားေနလို႔လား။ကူေပးမယ္
ေလ"
"ရပါတယ္။လုပ္စရာမရွိလို႔ေပါ့။စားပြဲကေန မေမာင္ကို
ေစာင့္ႏွင့္မယ္ ေျပာတာ"
"ဒါနဲ႔မ်ားဗ်ာ။လုပ္စရာ ကိစၥေတြ ေထြေထြထူးထူးမရွိ
ဘူးဆိုရင္ ကြ်န္ေတာ္နဲ႔အတူ လာထိုင္ပါ မမရယ္။ရုံး
မွာ ဝတၳဳ လာထိုင္ဖတ္ေနရတာေလာက္ ပ်င္းစရာ
၂၄၂

ေကာင္းပါတယ္"
သူမ ထထြက္မလိုလို ျပင္ေနေပမယ့္ သူေျပာတာကို
လက္ခံလိုက္မိပါတယ္။အလုပ္ဌာနေတြမွာ ေနေပ်ာ္စ
ရာေကာင္းေအာင္ တစ္ဦးကိုတစ္ဦး ေဖ်ာ္ေျဖေရးဆန္
ဆန္ဆက္ဆံေနထိုင္တတ္ဖို႔ တကယ္လိုအပ္ခ်က္တစ္
ခုျဖစ္ပါသည္။
ရုံးဌာနေတြမွာ အမ်ဳိးသမီးဝန္ထမ္းေတြဟာ သိုးေမြး
လာထိုးလိုက္ ဝတၳဳလာဖတ္ေနရလိုက္ႏွင့္ပင္ ေသခ်င္
ေစာ္နံေလာက္ေအာင္ ၿငီးေငြ႔စရာ ေကာင္းခဲ့ရသည္။
အမ်ဳိးသားဝန္ထမ္းေတြအတြက္ ရုံးဌာနဆိုတာ ဖဲရိုက္
အရက္ေသာက္ဖို႔ စုရပ္ေနရာလိုပင္။
"ဖိုးေက်ာ္"
"………"
သူမေျပာတာကို နားေထာင္ေနသည္ဟူေသာသေဘာ
ႏွင့္ သူမကို သူ မ်က္ခုံးပင့္ကာ ၾကည့္ေနသည္။
"ဖိုးေက်ာ္က အိမ္ေထာင္က်ခါစပဲ ရွိတယ္ဆို"
"ဟုတ္ပါတယ္ မမ"
"ဒီကို ေရာက္လာမယ့္ ဌာနမွဴးက ငယ္ငယ္ေလးတဲ့။
ရက္သားေလာက္ပဲရွိေသးတဲ့ အိမ္ေထာင္သည္လူအို
ေပါက္စေလးလို႔ ေျပာင္းသြားတဲ့ အရင္ဌာနမွဴးႏွဳတ္
၂၄၃

ဆက္ပြဲမွာ ေျပာၾကတယ္ေလ"
"ေနာက္ေတာ့ေကာ"
"ရုပ္ရည္လည္း သန္႔ျပန္႔တယ္တဲ့။တျခားလူႀကီးေတြလို
ထိပ္ေျပာင္ ဗိုက္ပူႀကီး မဟုတ္ဘူးတဲ့"
"အဲဒီေလာက္လည္း မဟုတ္ဘူးဆိုတာ အခု မမ
ကိုယ္တိုင္ျမင္လိုက္ေတာ့ စိတ္မပ်က္သြားပါနဲ႔ဦးဗ်ာ"
"ဘာလို႔ မဟုတ္ရမွာလဲရွင္။မေမာင္က သူတို႔ေျပာတာ
ထက္ေတာင္ ပိုေနတယ္။တကယ့္ခံ့ေခ်ာႀကီးေလ အ
ဟင္း ဟင့္"
"ဒီေလာက္ဆို ကြ်န္ေတာ္ မမကို ေန႔လယ္စာ ေကြ်း
ခ်င္စိတ္ ေပါက္ပါတယ္ မမရယ္"
"မမက ေရာက္လာတဲ့ ဌာနမွဴးအသစ္ ႀကိဳဆိုပြဲကို ထုံးစံအတိုင္း လုပ္ေပးဖို႔ ဝန္ထမ္းေတြအားလုံးနဲ႔ တိုင္
ပင္ထားတယ္။အဲဒါ ဖိုးေက်ာ္ကို ႀကိဳတင္အသိေပးတာ
ပါ"
"တကူးတကႀကီး မစီစဥ္ပါနဲ႔ မမရယ္။ဝန္ထမ္းေတြရဲ႕
လစာထဲက ျဖတ္ၿပီး ဌာနမွဴးအသစ္အတြက္ ပြဲတည္
ေပးၾကရတဲ့ အစဥ္အလာက နည္းနည္းေခတ္မွိန္သြား
ေနခဲ့ၿပီ မဟုတ္လား"
"ဒါေတာ့ ဒါေပါ့ ဖိုးေက်ာ္ရယ္။ကိုယ့္ရုံးရဲ႕ ဌာနမွဴးသစ္
၂၄၄

ကို ေထြအုပ္လူႀကီးေတြနဲ႔အျခားအေရးႀကီးတဲ့ေဒသခံ စီးပြားေရးနယ္ပယ္ကလူေတြကိုလည္း မိတ္ဆက္ေပး
ဖို႔ လိုမယ္ေလ။ဒါကလည္း ရုံးဌာနေတြရဲ႕ ယဥ္ေက်းမွဳ
မူတစ္ရပ္ပဲေပါ့။ႏို႔မဟုတ္ရင္ ကိုယ့္ဌာနရဲ႕ အမွားကို
ေစာင့္ၾကည့္ၾကၿပီး အနာေပါက္ခ်ဲ႕ၾကမယ္။သူတို႔နဲ႔ အ
သြားအျပန္မလုပ္တဲ့ ဌာနလူႀကီးေတြကို တစ္ခ်ဳိ႕ၿမိဳ႕ခံ
မ်က္ႏွာဖုံးဆိုသူေတြက ကေလာ္ကလန္႔ၿပီးေတာ့ကို
တိုက္ခိုက္တတ္ၾကပါတယ္"
"ဟုတ္ေတာ့ ဟုတ္ပါတယ္ဗ်ာ။ကြ်န္ေတာ့္ကို ကြ်န္
ေတာ္ အဲဒီေလာက္ထိ မႀကီးက်ယ္ခ်င္လို႔ရယ္ပါ မမ
ရယ္"
"ဒါဆို ဖိုးေက်ာ္ရဲ႕ဆႏၵကို မမကို ေျပာၾကည့္ေလ"
"ဘာမွေတာ့ မဟုတ္ဘူး မမရယ္။ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဌာန
မွဴးဆိုၿပီး ထင္သာျမင္သာေအာင္ လူလုံးထုတ္ျပလို
စိတ္ မရွိတာပါ။လူေတြရဲ႕ သူလိုငါလို သာမန္အျမင္
ထဲမွာပဲ ေပ်ာ္စရာေကာင္းတယ္ မဟုတ္လား"
"ၿမိဳ႕ခံေတြက အျဖဴအမည္းမသဲကြဲၾကရင္ မေမာင္ကို
လူေတြ မ်က္စိေထာင့္ေထာက္ၿပီး ေစာင့္ၾကည့္အကဲ
ခတ္ၾကလိမ့္မယ္။အဲဒါကမွ ပိုၿပီးမလြတ္မလပ္ျဖစ္သြား
ႏိုင္တယ္ေလ"
၂၄၅

"မမ"
"အင္း"
"မမက ဌာနအေတြ႔အႀကံဳေကာင္းေတြ ပိုင္ဆိုင္ထား
တာပဲေလ။ကြ်န္ေတာ့္မွာ ေရာက္,ေရာက္လာခ်င္းကို
ဒီလိုမမမ်ဳိးကို ရလိုက္တယ္။ကံေကာင္းတယ္ဗ်ာ"
"ဒါဆို မမပဲ ၾကည့္ၾကပ္လုပ္လိုက္ရမလားဟင္ ဖိုး
ေက်ာ္"
"ပိုအိုေကေပါ့ မမရယ္"
သူ႔ကိစၥမ်ားကို သူမအား အပိုင္ႏွင္းအပ္ေပးလိုက္တာ
ေၾကာင့္မို႔ သူမ ဝမ္းသာပီတိျဖစ္ရသည္။
သူမ သူ႔ကို သေဘာက်စြာ ပါးခ်ဳိင့္ေလးမ်ား လွစ္က
နဲ႔ ေဝခဲ့မိသည္။
စိတ္ေက်နပ္ျခင္းအတိႏွင့္……
ခ်ဳိၿမိန္ေသာသစ္သီးမ်ားလို သူမႏွလုံးသားေလးသည္ ရင္တြင္းတိတ္ဆိတ္စြာ မွည့္ဝင္းမိေလသည္။


      ♥           ♥             ♥    


၂၄၆

ေန႔လယ္စာ စားၿပီးလို႔ သူူမကပဲ ေငြရွင္းေပးလိုက္ပါ
သည္။မလုပ္ပါနဲ႔လို႔ သူေျပာေတာ့လည္း မရ။မေပးရ
ရင္ ေမာင္မေတာ္ေတာ့ပဲေနမည္ ဆိုေသာေၾကာင့္ သူ အေလ်ွာ့ေပးခဲ့ရသည္။
အားနာစရာမ်ား ျဖစ္ခဲ့ရသည္။သူမ ကိုယ္တိုင္ မီႏူး
ၾကည့္၍ မွာထားခဲ့သည့္ ဟင္းအမည္ငါးမ်ဳိးကလည္း
ႏွစ္ေယာက္စားလို႔ ဘယ္လိုမွ မကုန္။
ႏွေျမာမိေပမယ့္ ထည့္ျပန္သြားလို႔ကလည္း မျဖစ္ေပ။

သူ ဆိုင္ကယ္ေပၚတက္ခြလိုက္ၿပီး စက္ႏွိဳးလိုက္တယ္။
သူမ သူ႔ခါးကို အလိုလိုပင္ ဖက္မိလ်ွက္သားျဖင့္
အေနာက္ကေန ေဘးတိုက္ေလး ထိုင္လိုက္သည္။
"မမ ေရခဲမုန္႔ေကာင္းေကာင္းေလး ဘယ္မွာ ရႏိုင္လဲ"
"ေရွ႕က ႏွစ္လမ္းေက်ာ္နားေလာက္မွာ ေရခဲမုန္႔ အရ
သာ ေကာင္းတယ္"
ေနကလည္း အရမ္းကို ပူျပင္းလြန္းလွသည္။သူ ဆိုင္
ကယ္ကို ျမန္ျမန္ေလး ေမာင္းလိုက္တယ္။သူ႔ခါးကို
တင္းတင္းေလး ဖက္ထားရင္း အေနာက္က လိုက္စီး
ခဲ့တဲ့ သူမရဲ႕ႏွလုံးခုန္သံတို႔သည္လည္း ဆိုင္ကယ္စက္
သံ တေဝါေဝါႏွင့္တူ ဆူညံေနခဲ့ရသည္။
၂၄၇

"ဟိုမွာပဲ ဖိုးေက်ာ္။အဲမွာပဲ ရပ္ပါေနာ္"
သူမ စကားပင္ မဆုံးလိုက္ပါ။သူ ဆိုင္ကယ္ကို အိက
နဲ ဖမ္းရပ္လိုက္သည္။
ရုတ္တရက္ေလးမို႔ သူမကိုယ္ခႏၶာေလးက သူ႔ေက်ာ
ျပင္ဆီ အိက်သြားခဲ့သည္။သူမ၏ ရင္ႏွစ္လႊာမို႔မို႔တို႔
သည္လည္း သူ႔ေက်ာ္ျပင္ကို ေထာက္ထား တြန္းထား
မိသြားသည္။
သူမသည္ အပ်ဳိရည္စိတ္ကူးကူးႏုႏုေတြကို ရွက္ဖိန္း
ခဲ့ရမိသည္။လူပ်ဳိမဟုတ္ေတာ့သည့္ သူ႔အေပၚဝယ္
သူမရင္ထဲမွာ ဘာေၾကာင့္မ်ား ဒီလိုစိတ္ကူးမ်ဳိးေတြ
ယိုစိမ့္ ဖိတ္စင္က်ေနပါလိမ့္ ဆိုသည္ကို သူမဖာသာ
ပင္ နားမလည္မိခဲ့ပါ။
သူမ မေနတတ္ မထိုင္တတ္ႏွင့္ မပိမရိ ရင္ခုန္ေနခဲ့
သည္ကို သူ မရိမ္မိေအာင္ သိုဖြက္ထားရန္ ထိန္း
သိမ္းကာ ႀကိဳးစားေနရပါၿပီပေကာ။
"ေရာက္ၿပီဆို ဆင္းေလ မမ"
"ေအာ္ေအ…အင္း"
ရွက္အမ္းအမ္းနဲ႔ လိပ္ျပာစီးေနတဲ့ ဒီစိတ္ေၾကာင့္ သူမ
ကို သူ ဖမ္းမိသြားရင္ ဒုကၡ။
သူမ ဆိုင္ကယ္ေပၚက ဆင္းလိုက္ၿပီး ႏွစ္ေယာက္ၿပိဳင္
၂၄၈

တူ ေရခဲမုန္႔ဆိုင္ထဲ ဝင္လိုက္တယ္။
သူဟာ လုံၿခံဳပိရိတဲ့ ေယာကၤ်ားတစ္ေယာက္ ျဖစ္ေန
လို႔ပဲ သူမအတြက္ စိတ္သက္သာရာ ျဖစ္ခဲ့သည္။
ေတာ္ေသးတာေပါ့ကြယ္……။
တကယ္ပါပဲရွင္။သူဟာ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕
စိတ္ခံစားခ်က္ကို အလစ္မဖမ္းတတ္သူ တစ္ဦးရယ္
ပါ။
ရွင္ ဒီလို မသိသလိုလိုႏွင့္ တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ ေနေပး
ေဖာ္ရတဲ့အတြက္ က်မ ရွင့္ကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္
ကြယ္။
အလိုက္သိတဲ့ သူ႔လို ေယာက်ၤားတစ္ေယာက္ရဲ႕ ရင့္
က်က္မွဳကို သူမ တကယ္ကို ေလးစားခဲ့မိတယ္။
"ေရခဲမုန္႔ ႏွစ္ခြက္"
"ဘာေရခဲမုန္႔လဲ အစ္မ"
စားပြဲထိုးေကာင္မေလး၏ အေမးကို သူမ ျပန္ေျဖဖို႔
ပင္ အလ်င္မမီခဲ့ပါ။
"ခ်စ္သူေရခဲမုန္႔"
သူ၏ အေျဖေၾကာင့္ ေရခဲမုန္႔ေကာင္မေလးက ၿပံဳး
ခ်ဥ္ခ်ဥ္ေလး ျဖစ္သြားရသည္ကို သူမ သတိထားမိ
လိုက္တယ္။
၂၄၉

သူမ သူ႔မ်က္ႏွာကို မဝံ့မရဲနဲ႔ မ်က္ေတာင္တစ္ခတ္စာ
မ်ွ ၾကည့္မိသြားတယ္။
အို…။
သူမ စိတ္ကသာ ဖရိုဖရဲ ျဖစ္ေနခဲ့တယ္။သူကေတာ့
ျဖင့္ သူမကို ေသေသသပ္သပ္ႏွင့္သာ သူမကို ၿပံဳးျပ
ေနေလရဲ႕။
"မမ ခ်စ္သူေရခဲမုန္႔ကို မႀကိဳက္ဘူးလား"
"……………"
"ေဆာရီးပါဗ်ာ။မမ မႀကိဳက္တာ မွာမိသြားရင္ ေျပာင္း
ၿပီးမွာ ေပးမယ္ေလ။ဘာေရခဲမုန္႔ စားခ်င္လဲ ေျပာ။
ေကာင္မေလး ခဏ"
သူမကို စကားျပန္ေျပာေနရင္းနဲ႔ ေရခဲမုန္႔ေကာင္မ
ေလးကို သူ လက္ယပ္ေခၚလိုက္ပါတယ္။
ေကာင္မေလးက သူအနားကို ခ်က္ခ်င္း ျပန္ေရာက္
လာတယ္။
"ဘာလိုေသးလဲ အစ္ကိုေလး"
"ဒီက မမက ခ်စ္သူေရခဲမုန္႔ကို မႀကိဳက္လို႔ပါ။မမက
ဘာစားခ်င္လဲ မသိဘူး။ေမးၾကည့္ေလ"
ေကာင္မေလးက ရယ္က်ဲက်ဲေလး မ်က္ႏွာထားႏွင့္
သူမကို တိုးတိုးေလး ျပန္ေမးပါတယ္။
၂၅၀

"တကယ္လား မမ"
"မဟုတ္ဘူး ကေလး"
"ဟာ ကိုေလးကလဲရွင္။မမက ႀကိဳက္ပါတယ္"
သူ႔ကို ေကာင္မေလးက ေနာက္ေတာက္ေတာက္နဲ႔
ေျပာလိုက္တယ္။
"အဟင့္ ဟင့္…ခိခိခစ္"
သူမသည္ မႀကီးမငယ္ႏွင့္ ရွက္ရယ္ ရယ္မိတယ္။
"ေကာင္မေလး သြားယူႏွင့္"
"ဟုတ္ မမ"
ေကာင္မေလး ခ်ာကနဲ လွည့္ထြက္သြားခဲ့တယ္။သူမ
က စားပြဲေပၚတင္ထားေသာ သူ႔လက္ကို လွမ္းကာ
ပုတ္လိုက္ရင္း ေျပာလိုက္တယ္။
"ဖိုးေက်ာ္ရယ္…ကေလးကို ႏွစ္ျပန္ေမာေအာင္ လမ္း
ေလ်ွာက္ အလုပ္ေပးေနတယ္။မမ မႀကိဳက္ဘူး ေျပာ
မိတာလဲ မဟုတ္ဘဲနဲ႔ကြယ္"
"အ ဟယ္ ဟယ္ သိဘူးေလဗ်ာ"
"သိဘူးဘဲနဲ႔မ်ားရွင္"
"ထင္တာေလး ရမ္းၾကည့္တာ အ ဟီး ဟီး။ခုမွ မမ
တကယ္ႀကိဳက္တယ္ဆိုတာ သိရတာ"
"လုပ္ေတာ့မယ္…။ဘာကို ႀကိဳက္ရမွာလဲဟယ္"
၂၅၁

"ခ်စ္သူေရခဲမုန္႔"
စားပြဲထိုးေကာင္မေလးက သူတို႔ဝိုင္းကို ေရခဲမုန္႔နဲ႔အ
ေအးခံထားတဲ့ ေရသန္႔တစ္ပုလင္း လာခ်ေပးတယ္။
ေရခဲမုန္႔ကို တစ္ဇြန္းခပ္ယူၿပီး သ်ွာေပၚတင္လ်ွက္ သူ
အရသာခံ ျမည္းစမ္းေနတယ္။
"အင္း…တကယ္ကို အရသာရွိတယ္ဗ်"
"ဒါနဲ႔ ဖိုးေက်ာ္…|မမ မင္းကို ကူညီေပးႏိုင္တာေတြကို
ေျပာမယ္ဆို။ခု ေျပာေတာ့ေလ"
"မမ ေရခဲမုန္႔ေတြ အရည္ေပ်ာ္သြားလိမ့္မယ္။အရသာ
ရွိရွိနဲ႔ အရင္စားလိုက္ေလ။"
"ဟုတ္သားပဲ|ေရခဲမုန္႔စားေတာ့မယ္ဆိုရင္ တျခားကိစၥ
ေတြကို ေရခဲမုန္႔ထက္ အဓိက မထားရဘူးလို႔ ၾကား
ဖူးတယ္"
ေျပာၿပီး သူမလည္း ေရခဲမုန္႔ကို အရည္မေပ်ာ္ခင္
ေလးမွာ အရသာခံၿပီး စားပါေတာ့တယ္။
ခ်စ္သူေရခဲမုန္႔ထဲမွာ ပါဝင္တဲ့ အသည္းပုံအဖတ္မ်ား
ဟာ စားသုံးသူ၏ စိတ္ခံစားမွဳေပၚ အေျခခံကာ အရ
သာကို အမ်ဳိးမ်ဳိး ျဖစ္လာေစပါတယ္။
သူမကေတာ့ သူမနဲ႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ တစ္ဝိုင္းတည္း
အတူထိုင္ေနတဲ့ သူ႔ကို ခံစားခ်က္မ်ား ညႊတ္ကိုင္းက်
၂၅၂

လာေနမိတယ္။
"မမ ေနာက္တစ္ခြက္စီ ထပ္ယူၾကမလား"
"ရၿပီ ဖိုးေက်ာ္ရယ္။ကိုယ္ႀကိဳက္တဲ့ အစားအေသာက္
မ်ဳိးဆိုရင္ တစ္ခါတည္း အဝ မစားပါရေစနဲ႔ဟာ"
"ေနာက္ေန႔ေတြအတြက္ ထပ္စားခ်င္စိတ္ ျပင္းျပလာ
ေအာင္ ဓါတ္တည့္စာကို အၿမဲတမ္း ေမြးေမြး စားစား
ျဖစ္ေအာင္လားဟင္ မမ"
"ဓါတ္စာကို မုန္းေအာင္ မစားမိဖို႔ လိုတယ္ေလ။
ႀကိဳက္တိုင္းလည္း အမုန္းမစားပစ္နဲ႔"
"ဒါဆို မုန္းခ်င္ရင္ အမုန္းစားရတယ္ သတဲ့လား"
"အင္း"
"အမုန္းေကြ်း အမုန္းစား ဆိုတာမ်ဳိးလည္း ျဖစ္ေလ့
ျဖစ္ထတစ္ခုပါပဲလားဟင္ မမ"
"သိဘူးဟာ။ေကြ်းတဲ့လူကလည္း မုန္းေအာင္ ေကြ်း
ပစ္တယ္။စားတဲ့လူကလည္း မုန္းေအာင္ စားပစ္တယ္
ဆိုရင္ ေစတနာတရား အထားအသို မွားေနတယ္ေပါ့
ကြယ္"
"တစ္ခါျပင္ေကြ်းတဲ့လူနဲ႔ တစ္ခါစားတဲ့လူ ဆက္ဆံေရး
မ်ဳိးကို ဆိုလိုရင္းက သက္ေရာက္မွဳ ရွိတယ္လား"
"ကိုယ့္သေဘာထားေပၚမွာပဲ မူတည္ပါလိမ့္မယ္"
၂၅၃

"ေနာက္တစ္ခြက္စီ ထပ္ယူၾကမလား ဆိုတဲ့စကားဟာ
ေရာက္တတ္ရာရာလမ္းေၾကာင္းေပၚ တက္ေနၿပီ မမ"
"အေၾကာင္းအရာ တစ္ခုနဲ႔တစ္ခု အဆက္အစပ္ မိ
သြားတာ ျဖစ္တတ္ပါတယ္"
"မမက အစ အဆုံး ျမင္တတ္တဲ့ ေတြးေခၚႏိုင္စြမ္းရွိ
တဲ့ ဥာဏ္ေတြ ပိုင္ဆိုင္ထားလို႔ပါဗ်ာ"
"ဖိုးေက်ာ္ ေနာက္တစ္ခြက္ ထပ္စားခ်င္ေနလို႔လား။မ
မကို ေျမွာက္ေနတယ္"
"ဟင့္အင့္…|စားရသေလာက္ကို ငတ္ႀကီးက်ေနတဲ့
ကေလးမ်ဳိးဟာ တကယ္ရွိပါတယ္။ကြ်န္ေတာ့္လိုလူမ်ဳိး
ျဖစ္မယ္ ထင္တယ္"
"မေမာင္ကသာ တကယ့္တကယ္ ႀကိဳက္သေလာက္
စားၿပီး စားသေလာက္ႀကိဳက္တတ္တယ္ဆိုရင္ မင္း
စိတ္ႀကိဳက္ စားပစ္ပါ။စားပါကြယ္"
"ႀကိဳက္တယ္"
"မွာလိုက္ေလ"
"မမရဲ႕ ဒိုင္ယာေလာ့ဂ္ကို ႀကိဳက္တယ္ ေျပာေနတာ
ပါ"
"ဒါဆိုလည္း မွာလိုက္ေပါ့"
"အဲလို မွာလို႔ရလား"
၂၅၄

"ရ မရ သိခ်င္တယ္ဆိုရင္ မွာၾကည့္ေလ"
"အမွာစကား အမွာစာ ဆိုတာေတြေတာ့ ၾကားဖူး
ဖတ္ဖူးတယ္။ဒါေပမယ့္ဗ်ာ|လူတစ္ဦးဆီက ကိုယ္ၾကား
ခ်င္ေနတဲ့ အေၾကာင္းအရာတစ္ခုကို မွာယူလို႔ ရႏိုင္
တယ္ ဆိုတာကိုေတာ့ မႀကံဳမိဖူးဘူး"
"ခိ ခိခစ္××ဒါဆို မေမာင္က ဘယ္လိုလုပ္ၿပီးေတာ့
အိမ္ေထာင္က်ခဲ့တာလဲ"
"ေအာ္…ဒီလိုလား မမ။ခုမွ ေပါက္ေတာ့တယ္"
"ယုံၾကည္စရာပဲေပါ့ရွင္"
"တကယ္ပါ"
"အင္း ျပန္ရေအာင္ေလ"
"မမ ကြ်န္ေတာ့္ကို အကူအညီေတြ မေပးခ်င္ေတာ့
ဘူးလားဟင္"
"ေျပာၾကည့္ေလ"
"ကြ်န္ေတာ္ ရုံးမွာ မေနခ်င္ဘူး မမ"
"နံပါတ္တစ္ အိမ္ဌားၿပီးေတာ့ ေနမယ္ေပါ့"
"ဆိုင္ထမင္းကို ေနတိုင္း မစားခ်င္ဘူး"
"နံပါတ္ႏွစ္ အိမ္ကူတစ္ေယာက္ လိုတယ္"
"အိမ္ကူက အမ်ဳိးသားေနာ္ မမ"
"အမ်ဳိးသမီးအိမ္ကူ မဟုတ္ဘူးလား ဖိုးေက်ာ္"
၂၅၅

"ကြ်န္ေတာ္က တစ္ေယာက္တည္းေနေတာ့ အမ်ဳိးသ
မီးအိမ္ကူနဲ႔ တစ္အိမ္တည္းမွာ ညအတူအိမ္ရတာ မ
ျဖစ္ဘူးေလ"
"ဘယ္လိုေယာက်ၤားမ်ဳိးက အိမ္ကူအလုပ္ကို စိတ္ဝင္
ၾကမလဲရွင္။အင္းေလ မေမာင္အတြက္ အခ်ိန္ေပး စုံ
စမ္းၾကည့္လိုက္ပါမယ္"
"တကယ္လို႔မ်ား ဒီၾကားအခ်ိန္တြင္းမွာ အိမ္ကူ မရ
ေသးဘူးဆိုရင္ေကာဗ်ာ"
"ဆိုင္က ထမင္းဟင္းကို သည္းခံၿပီးေတာ့ စားႏွင့္ေပါ့
ဟာ"
"ဆိုင္ထမင္း ဆိုင္ဟင္းကို ႏွစ္ရက္ထက္ပိုၿပီးေတာင္
ကြ်န္ေတာ္ စားႏိုင္လိမ့္မယ္ မထင္ဘူးဗ်"
"ဘာလို႔လဲ"
"စားက်င့္မရွိလို႔လား မသိဘူးဗ်ာ။ေနတိုင္း ဆိုင္ထမင္း
ဟင္းနဲ႔ဆိုရင္ ကြ်န္ေတာ္ အစားအေသာက္ပ်က္လိမ့္
မွာ ေသခ်ာတယ္။အိမ္ခ်က္ဆို ကိုယ္စားခ်င္သလို
ေပးခ်က္လို႔ ရတယ္ေလ"
"ဒါဆိုရင္……"
သူမ အနည္းငယ္ စဥ္းစားခ်င့္ခ်ိန္ဟန္ လုပ္ၿပီးမွ
ဆက္ေျပာတယ္။
၂၅၆

"ဖိုးေက်ာ္ စားခ်င္တာ မမကို ေျပာ။မမ အိမ္ကေန
လုပ္လာေပးမယ္။ၿပီးေတာ့ ရုံးတက္ရင္ ခ်ဳိင့္နဲ႔ ဆြဲလာ
ေပးမယ္။ဘယ္လိုလဲ။အစဥ္ေျပမလား"
"အိမ္မွာပဲ စားခ်င္တယ္။မမတို႔ အိမ္မွာ လာစားလို႔
အဆင္မေျပဘူးဆိုရင္ ထမင္းခ်ဳိင့္ကို အိမ္မွာ လာပို႔
ထားလို႔ မရဘူးလားဟင္"
"ဖိုးေက်ာ္ မမတို႔အိမ္မွာ မမတို႔နဲ႔အတူ ထမင္းလာစား
လို႔ အဆင္ေျပလို႔လားဟင္။အိမ္မွာက ညီမေလးနဲ႔အ
ေမပဲ ရွိတာပါ။မမအတြက္က ဝမ္းေတာင္ သာရပါဦး
မယ္"
"ဘယ္လို လုပ္ရပါ့မလဲဗ်ာ။အိမ္ငွားမရေသးခင္အခ်ိန္
ထိေတာ့ မမ ကြ်န္ေတာ့္ကို ကူညီပါဗ်ာ"
"အိမ္ငွားရၿပီးရင္ မမ ဖိုးေက်ာ္ကို ကူညီေပးဖို႔ မလို
အပ္ေတာ့ဘူးလား"
"ဒီလိုသေဘာနဲ႔ မဆိုလိုပါဘူး မမရယ္"
"ဖိုးေက်ာ္ ဒီၿမိဳ႕မွာ တာဝန္က်ေနသ၍ မမက မင္းကို
ကူညီေပးလို႔ရတာအားလုံးကို ကူညီမယ္ေလ"
"ကတိလား"
"အင္း"
"ဒါျဖင့္ ဒီည ကြ်န္ေတာ္ ဘယ္မွာ သြားအိပ္ရပါ့မလဲ"
၂၅၇

"အိမ္မွာ အခန္းလြတ္တစ္ခန္း ရွိပါတယ္။မမတို႔ အစ္
ကို အိမ္ေထာင္မက်ခင္က ေနခဲ့တဲ့အခန္းပါ"
"သူ ေကာ"
"မႏၲေလးသူနဲ႔ အိမ္ေထာင္က်ၿပီးကတည္းကပဲ ဟိုမွာ
ပဲ ေျပာင္းေနလိုက္တယ္။ခုေတာင္ အစ္ကိုက ေတာ္
ေတာ္ေလးကို အထိုင္က်ေနပါၿပီ"
"ေအာ္…အဲလိုလား"
"တစ္နာရီေတာင္ ရွိေနၿပီ။ျပန္ၾကစို႔ရွင္"
သူမ လက္ပတ္နာရီေလးကို ငုံ႔ၾကည့္ကာ သူအား
ရုံးျပန္သြားရန္ သတိေပးသည္။
သူ စားပြဲထိုးေကာင္မေလးကို ေခၚလိုက္ကာ က်သင့္
ေငြကို ရွင္းေပးလိုက္သည္။

ရုံးျပန္ေရာက္ေတာ့ ရုံးထဲအတူဝင္လာတဲ့ သူတို႔ႏွစ္ဦး
ကို ဝန္ထမ္းေတြက အကဲခတ္တဲ့ အမူအရာေတြႏွင့္
ႏွဳတ္ဆက္ၾကပါတယ္။
သူမမွာ တည္တည္ေလးႏွင့္ပင္။မ်က္ႏွာေပၚက အၿပံဳး
ရိပ္မ်ားျဖင့္ ပါးခ်ဳိင့္တစ္စုံကို ပန္ဆင္လ်ွက္သာ။

      ♥            ♥             ♥    

ပန္းဦးလႊတ္အဝင္လမ္းဆီက (တတိယပိုင္း)





(တတိယပိုင္း)


ေက်ာ္စြာ သစ္ေတာေက်ာင္းဆင္းခါစမွာ သူတို႔ၿမိဳ႕ေပၚ
ရွိသစ္ေတာဌာနမွာအလုပ္ဝင္ခြင့္ရဖို႔အတြက္ခရိုင္ရုံးကို
ေငြသား တစ္ဆယ့္ငါးသိန္းေလာက္ေပးခဲ့ရတယ္။
အလုပ္ဝင္ဖို႔က လြယ္သေယာင္ရွိေပမယ့္ ကိုယ့္ဟာ
ကိုယ္ ေက်ာင္းပဲဆင္းဆင္း မိုးေပၚကပဲဆင္းဆင္း အ
ရာရွိျဖစ္ေအာင္ အာမခံႏိုင္ဖို႔ဆို ပိုက္ဆံေပးရတာပဲ
ေလ။ဒါႀကီး ဌာနဆိုင္ရာေတြရဲ႕အလုပ္ခန္႔ယဥ္မွဳႀကီးလို
ျဖစ္ေနေတာ့ ဒီထုံးစံကို ဘယ္သူမ်ွလည္း ေစာဒက,မ
၁၅၄

တက္ၾကပါဘူး။
ေပးလိုက္ၾကတာပဲေပါ့။တစ္ခ်ဳိ႕ဆို ဒီလိုအာမခံမွဳနဲ႔ေပး
ထားခဲ့ရတာေတာင္ ႏွစ္အတန္ၾကာေအာင္ အလုပ္
သင္ေအာက္ေျခဝန္ထမ္းအျဖစ္နဲ႔ေန,ေနရတယ္။အရာရွိသင္တန္းစာေမးပြဲမွာပိုက္ဆံမတတ္ႏိုင္ၾကလို႔
ေအာက္ေျခလုပ္သက္နဲ႔ပဲရာထူးတိုးအတြက္တျဖည္း
ျဖည္းတက္ရတယ္။

ေက်ာ္စြာမိဘေတြက မခ်မ္းသာၾကဘူးဆိုေပမယ့္ အ
လယ္အလတ္လႊာထဲေတာ့ ရွိၾကတယ္။
မိမိတို႔သားကို လုပ္ငန္းခြင္မွာ မ်က္ႏွာငယ္ေနရမွာကို
လည္း မျဖစ္ေစခ်င္ၾကဘူးေလ။အလုပ္သင္ေအာက္
ေျခဝန္ထမ္းအျဖစ္ တစ္လခြဲေလာက္ေတာ့ လုပ္ခဲ့ရပါ
တယ္။
ကုသိုလ္ကံလိုက္ခ်င္ေတာ့တစ္လခြဲအလုပ္ဆင္းအၿပီး
မွာတင္အရာရွိသင္တန္းစားေမးပြဲဝင္ေခၚစာကသူတို႔ရုံး
မွာဝင္လာပါတယ္။
ဒါနဲ႔ သူ…ဌာနမွဴးကို ေမးၾကည့္တယ္။ဌာနမွဴးက "မင္း
စာေရးမဆီသြားလိုက္" ဆိုၿပီး လမ္းေၾကာင္းသိုက္စာ
ေပးပါတယ္။
၁၅၅

စာေရးမက ေျပာရွာတယ္။ "ေငြထုပ္ထားႏွင့္ပါ" တဲ့။
ဒီေတာ့မွ သူေပါက္လိုက္တယ္ေလ။
ဌာနစာေရးပဲဆိုၿပီး ေက်ာ္ခ်လို႔မရဘူးဆိုတာကိုေပါ့။အ
စိုးရရုံးဌာနေတြမွာက စာေရးႀကီးေတြက "ဥ"ပဲ။ဥရွိမွပဲ
"သား"ေပါက္တယ္မဟုတ္လား။အမ္…ေလဥငယ္ေတြ
ကို သြားၿပီးအားမကိုးမိဖို႔ေတာ့လိုတာေပါ့ေလ။ဌာနဦး
မွဴးေတြက ရုံးစာေရးနဲ႔ႀကိဳးကပ္ေပးထားရတယ္။ဒါမွ
သူ႔အတြက္ "ဝင္ေပါက္" က်ယ္လိမ့္မယ္။
"မႀကီး…မသိလို႔ေမးမယ္ေနာ္"
သူ ခ်က္ခ်င္းႀကီး "မႀကီး" လုပ္ပစ္ေတာ့ စာေရးမက
သူ႔ကိုအူတူတူနဲ႔ ၾကည့္တယ္။ "ဘာလဲ" ဆုိတဲ့မ်က္
ေပးနဲ႔ ေမးေငါလိုက္တယ္။
"ဟို..လူေတြ႕ အင္တာဗ်ဴးအဆင့္အေရာက္မွာ ကြ်န္
ေတာ္မေျဖႏိုင္ရင္ ဘယ့္ႏွယ္လုပ္ရဗ်ာ"
"မအူပါနဲ႔ ေက်ာ္စြာရယ္"
စာေရးမက သူ႔အေတြ႕အႀကံဳနဲ႔ စကားကို ေပါ့ပ်က္
ပ်က္သေဘာထားေလတယ္။"မအူရဘူး|လူလိုစကား
ေျပာေနတဲ့ဟာ" သူအဲဒီလို ေစာဒကတက္ခ်င္ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ သူ႔ကို "ေအာ္"ပစ္မွာစိုးရတယ္။
"ေရာ့ေရႊ ေရာ့ေငြပဲဟာ|နင္ ပိုက္ဆံေပးထားရင္ နင္
၁၅၆

သိမယ့္ဟာေတြ လြယ္လြယ္ေလးေတြပဲ ေမးမယ္ေပါ့|
အင္တာဗ်ဴးအဆင့္မွာက ပါးစပ္နဲ႔လာေျဖတဲ့လူေတြကို
ဆြဲခ်ပစ္တဲ့အဆင့္"
"ေအာ္"
" လုပ္ငန္းစဥ္အဆင့္ဆင့္သေဘာအရဗ်ဴးတယ္။ဒါေပ
တဲ့ ေျပာထားၿပီးသား အစီအစဥ္ခ်ထားၿပီးသားေတြ"
"ေအာ္"
"လုပ္ငန္းစဥ္မွာ မွတ္တမ္းတင္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ ေငြမပါ
တဲ့လူေတြက အသုံးခ်ခံပဲ။ေရြးထားၿပီးသားလူေတြပဲပါ
မယ္"
"ေအာ္"
"ရသေလာက္က အေပၚေအာက္ အားလုံးမ်ွဖာတာပဲ"
"ဘာလဲ နင္က တေအာ္ေအာ္နဲ႔ေအာ္တယ္"
"အဲလိုမွန္း မသိဘူးေလ"
"ခု သိၿပီမလား"
"အဲလိုကိုး"
ဒီလိုပါပဲ။စာေရးမ တစ္ဆယ့္ရွစ္သိန္းေအာ္တယ္။လြဲ
သြားမွာေၾကာက္ရလို႔ မဆစ္ေတာ့ဘူး။ရာထူးသင္တန္း
ေရႊလာေငြလာစနစ္ျဖစ္တယ္။ေပးလိုက္တယ္။
သင္တန္းမွာ ေက်ာ္စြာဟာသင္တန္းသက္တမ္းမွွာ
၁၅၇

အျမင့္ဆုံးစံခ်ိန္တင္ရမွတ္အဆင့္ႏွစ္နဲ႔ေအာင္ျမင္သြား
တယ္။ဒါေၾကာင့္အရာရွိတန္းျဖစ္သြားပါတယ္။လစ္လပ္ေနရာရွိတဲ့ဆီကိုသြားရတယ္။
သင္တန္းၿပီးေတာ့ သူအလုပ္စဝင္တဲ့မူရင္းဌာနမွာ
ႏွစ္လေလာက္ ရာထူးခန္႔လႊာအက်ကို ေစာင့္ခဲ့ရပါ
တယ္။
သူ႔ခ်စ္သူ မိုးမိုးဇင္ ကို ေျပာျပလိုက္တယ္။မိုးမိုးဇင္ႏွင့္
ရည္းစားျဖစ္တာ ဆယ္တန္းႏွစ္ကတည္းကပါ။မိုးမိုးသိ
သြားေတာ့ သူမကိုလပ္ထပ္ဖို႔ပူဆာပါတယ္။
စိတ္မခ်ဘူးတဲ့။သူမကို တင္ေတာင္းစရာမလိုဘူးတဲ့။
လက္ထပ္ရင္ၿပီးတာပဲလို႔ေျပာပါတယ္။
ဒါနဲ႔ သူမနဲ႔ေက်ာ္စြာ ယူျဖစ္သြားတယ္။သူမအိမ္မွာပဲ
မဂၤလာဧည့္ခံတယ္။အားလုံးအတြက္ သူမမိဘကပဲ
တာဝန္ယူခဲ့တယ္။
ၿမိဳ႕အစြန္အေဝးေျပးကားလမ္းေဘး ၾကက္ေမာက္ၿခံ
တစ္ျခံနဲ႔ ျခံထဲမွာလည္း ဥယ်ာဥ္ၿခံတိုက္အိမ္တစ္လုံး
လက္ဖြဲ႔အျဖစ္ ေဆာက္ေပးခဲ့တယ္။
လက္ထပ္ၿပီးစစခ်င္း သူမတို႔မိဘနဲ႔အတူေနခဲ့တယ္။
တိုက္ကလည္း ခုမွ ေဆာက္ေနဆဲပါ။
သူမနဲ႔ေက်ာ္စြာဟာ တက္တဲ့တကၠသိုလ္မတူၾကေပမဲ့
၁၅၈

လူခ်င္းဆုံတိုင္း လိုးခဲ့ၾကတယ္။ သူ႔လီးအရြယ္အစား
ကို သူမ သေဘာက်ေနၿပီးသားျဖစ္တယ္။
ေယာက်ၤားတစ္ေယာက္ရဲ႕လိင္အဂၤ ါကို မိမိသေဘာ
က်,မက်သိႏိုင္ဖို႔ဆို ရည္းစားဘဝမွာကတည္းက အ
လိုးခံစမ္းသပ္ထားဖူးရတယ္ေလ။
ဒီလို ႀကိဳမခံထားဘဲ မဂၤလာဦးညမွ အလိုးခံရင္ မိန္း
ကေလးတစ္ဦးအေနနဲ႔ စိတ္တိုင္းမက်ဘူးဆိုရင္ ျပန္
အမ္းဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။သူမ ႀကိဳအလိုးခံခဲ့တာ မမွား
ေလာက္ဘူးလို႔ျမင္ခဲ့ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ မဂၤလာဦးညက သူ႔နဲ႔လိုးခဲ့ရ ခံခဲ့ရတာေတြ
ဟာ သူမအတြက္ အျခားေန႔ရက္ေတြထက္ ေႏြးေထြး
မွဳေတြ ျပည္လ်ွံခဲ့ရတယ္။
သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ နည္းနည္းေသာက္ထားခဲ့ေတာ့
သူ႔မ်က္ဝန္းမ်ားဟာ ရီေဝေနခဲ့တယ္။ သူမကိုလည္း
မ်က္လုံးေမွးစင္းၿပီး သူၾကည့္ေနခဲ့တယ္။
ႏွစ္ေယာက္အိပ္ကုတင္ေပၚမွာ သူတစ္ေယာက္တည္း
ေျခေထာက္ႏွစ္ဘက္ကားထားၿပီး မွိန္းေနတယ္။သူ႔
ကိုယ္ေပၚမွာ အတြင္းခံတစ္ထည္ပဲ ရွိေနတယ္။
အတြင္းခံေအာက္က ကုန္းကြကြျဖစ္ေနတဲ့ သူ႔လိင္
တံႀကီးဟာ သူမကို ညွဳိ႕ငင္ေနပါတယ္။
၁၅၉

သူမ ညအိပ္ဂါဝန္ကို ခြ်တ္ခ်လိုက္ၿပီး ကုတင္ေပၚ
တက္လိုက္တယ္။ဒီလို မာနတရားကင္းမဲ့တဲ့ညမ်ဳိးကို
သူမဘက္က ေမ်ွာ္ခဲ့ရတာ ၾကာလွပါၿပီ။သူ႔ကို ခ်ိန္း
ေတြ႕အလိုးခံခဲ့ေပမယ့္ အရွက္ကိုဖုံးဖိေနခဲ့ရလို႔ သူမ
သိပ္အားမရခဲ့ပါ။
ခ်စ္သူဘဝမွာကတည္းက ခ်စ္သူကိုတက္လိုးေပးခ်င္
တဲ့စိတ္ကူးေတြ ျဖစ္ခဲ့တယ္။သူမအေပၚ အထင္ေသး
သြားမလားဆိုၿပီး မ်ဳိသိပ္ခဲ့ရတယ္။လြတ္လပ္စြာေပါက္
ကြဲမရတဲ့သူမဟာ သူ႔လိင္စိတ္ထန္လာေအာင္ မိန္းမ
တို႔ရဲ႕အတတ္မာယာနဲ႔ ဆြဲေခၚသိမ္းသြင္းေနရတယ္။
ခုေတာ့ သူမခ်စ္သူကို လြတ္လပ္စြာ တက္လိုးေပးခြင့္
ရၿပီဆိုတဲ့အသိက သူမကိုျပန္ျပဳစားေနတယ္။
သူမရင္ခုန္သံေတြက သူမရင့္ဘတ္ကို ေဆာင့္ေနပါ
တယ္။
သူမ သူ႔အေပၚတက္ခြလိုက္တယ္။သူ႔လက္က သူမ
ရင္ေပၚလာတင္တယ္။ သူမ သူ႔လက္ႏွစ္ဘက္စလုံးကို
တင္ေပးလိုက္ၿပီး ရင္အုံကိုမိမိရရကိုင္ကစားေစတယ္။
သူ႔ေပၚခြလ်ွက္ လက္ေထာက္လိုက္တဲ့အခါ သူေခါင္းမ
တင္ကာ သူမဘရာစီယာေအာက္နားက ရင္ညြန္႔အ
မႊာကို သ်ွာျဖင့္ယက္နမ္းလိုက္တယ္။သူမေခါင္းေမာ
၁၆၀

ရင္ေကာ့ခံေပးတယ္။သူ႔လက္ႏွစ္ဘက္ဟာ သူမႏို႔ႏွစ္
မႊာကို ဖြဖြေလးညွစ္ေနတယ္။သူမ အသည္းေတြေအး
ကုန္တယ္။
အတြင္းခံထဲမွာ ေထာင္ေနတဲ့သူလိင္တံရွည္ႀကီးကို
ေစာက္ပတ္နဲ႔ဖိကပ္ၿပီး သူမပြတ္ေပးလိုက္တယ္။သူ႔
လက္တစ္ဘက္ျဖင့္ သူ႔မဘရာစီယာခ်ိတ္ကို ျဖဳတ္
လိုက္တယ္။ သူမ ပုခုံးေလ်ွာခြ်တ္ခ်ေပးမိတယ္။
သူမႏို႔သီးေတြ သူလ်ွာေလးနဲ႔ကလိၿပီး တစ္လွည့္စီစုပ္
ဆို႔တယ္။ သူမစိတ္ေတြ ထန္လာေနပါၿပီေလ။
ႏို႔အုံနဲ႔ သူ႔ကို ကိုယ္အႏွံ႕လိုက္ပြတ္ေနမိတယ္။
မေနတတ္ေတာ့ဘူးရွင္ရယ္…။
အတြင္းခံေဘာင္းဘီကို ခြ်တ္ပစ္လိုက္ေတာ့တယ္။သူ႔
အတြင္းခံေပၚကေနၿပီး သူ႔လိင္တံကို နမ္းလိုက္တယ္။
လီးက အထဲမွာရုန္းေနမွန္း သိသာလြန္းတယ္။
သူ႔ေဘာင္းဘီကိုလွန္ကာ လီးတံကို ဆြဲထုတ္စုပ္ေပး
တယ္။
"အား…အာအာ…အား…"
သူမဆံပင္ေတြကို သူ႔လက္နဲ႔ထိုးဖြသပ္ဖယ္ရင္း……
ညည္းရွာတယ္။
လိင္တံကို အေပၚေအာက္ကစားေပးရင္း စုပ္ေပးေနမိ
၁၆၁
တယ္။ဒစ္လုံးကို သ်ွာနဲ႔ယက္ေပးတယ္။ျဖည္းျဖည္းဆီ
သ်ွာနဲ႔ယက္ဆင္းလာၿပီး သူ႔လဥကို ႏွဳတ္ခမ္းနဲ႔စုပ္
ေပးတယ္။လီးဒစ္ဖူးကိုလည္း ငုံၿပီးပါးေခ်ာင္နဲ႔ဖိတိုက္
ေပးလိုက္တယ္။
သူလည္း ေတာ္ေတာ္ခံစားေနပါၿပီ။သူ႔ခါးေတြေကာ့
ေပးခဲ့တယ္။သူမ ေဘးတိုက္ေလးစုပ္ေနရာက သူမ
ဖင္ကို သူ႔မ်က္ႏွာေပၚတင္ၿပီး "69"ပုံျဖစ္ေအာင္ ေနရာ
ခ်ေပးပါတယ္။
တင္စိုင္ႏွစ္ခုကို သူ႔လက္ႏွစ္ဘက္ျဖင့္ၿဖဲၿပီး သူမရဲ႕
ေစာက္ပတ္ကို ဘာဂ်ာဆြဲေပးလိုက္တယ္။
"အိုးေအာအာ…"
ေစာက္ေစ့ကို သူ႔ႏွဳတ္ခမ္းနဲ႔ ဘရပ္စ္တိုက္သလို
တိုက္ေနတယ္။
"အင္းအူး"
သူမ လီစုပ္လ်ွက္ပင္ ညည္းညဴေနမိတယ္။
"ျပြတ္…ျပြတ္…အူအအူးဟူး"
သူမ သူ႔ကိုယ္ေပၚပက္လက္ေလးအိပ္ကာ သူ႔လီကိုယူ
ၿပီး ပက္လက္ေစာက္ပတ္အကြဲေၾကာင္းေပၚဆြဲေပးေန
မိတယ္။
"အယာ…အူး"
သူလက္ေတြဟာ သူမႏို႔ႏွစ္လုံးေပၚရွပ္ေျပးေနခဲ့တယ္။
၁၆၂

"ဟိုဟိုးဟာအာ"
သူမကို မလိုးေသးဘဲ ေစာက္ပတ္ႏွဳိက္ၿပီး သူ႔လက္နဲ႔
လိုးေပးတယ္။
"အင္းအာဟား"
သူမရဲ႕ခရာတာတာ ညဳတုတုအသံေတြ က်ယ္လာ
တယ္။
"ေအာ္အိုးအို…ကိုယ္…လီးကို ထည့္ေတာ့ဟာ…အာယာ
ယား…"
သူမ တာအားခံခ်င္ေနပါၿပီ။သူမကိုယ္ကို ပက္လက္
ျဖစ္ေနရာက သူ႔ကိုယ္ေပၚေမွာက္လ်ွက္ေျပာင္းခြလိုက္
တယ္။
"ျပြတ္စြပ္…ျပြတ္ျပြတ္စြပ္စ"
ႏွဳတ္ခမ္းခ်င္း စုပ္နမ္းေပးပစ္တယ္။
သူ႔လီးတံကို သူမအကြဲေၾကာင္းေပၚလႊဆြဲသလို ဆြဲ
ေပးတယ္။သူမတင္ပုဆုန္ဝန္းကို သူ႔လက္နဲ႔သပ္ေပး
ေနတယ္။
"အိုးဟာဟာအူးဟူး"
သူမ သူလီးတံကိုကိုင္ၿပီး ဒစ္ဖူးကိုေစာက္ဝမွာေတ့
ေပးၿပီး စြပ္ထည့္လိုက္တယ္။
သူ႔ကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးစြာျဖင့္ သူမေဆာင့္လိုးပါေတာ့
၁၆၃

တယ္။
"ဇြတ္ဇြတ္ဇြတ္ဇြတ္"
"အိုးယုိးဟား"
သူအရမ္းေကာင္းလို႔ျဖစ္လိမ့္မယ္။သူ႔ေအာ္သံေတြပလူပ်ံသြားခဲ့တယ္ေအာက္ကေနလည္း ဖင္တၾကြၾကြနဲ႔ သူ႔
လီးႀကီးကို သူမေစာက္ပတ္ထဲ ပစ္သြင္းေနတယ္။
"ေဖာက္..ေဖာက္ေဖာက္ေဖာက္"
သူ႔ေပါင္ႏွစ္လုံးက သူမတင္းပါးဆုံအိုးကို တေဖာက္
ေဖာက္ရိုက္ျမည္ေနခဲ့တယ္။
"ေအအူယူး"
သူ႔ရဲ႕ပင့္လိုးခ်က္ေတြနဲ႔သူမၿမိန္ရွက္စြာခံခဲ့တယ္။သူမ
ႏွဳတ္ခမ္း သ်ွာထုတ္ၿပီးတံေတြးဂလင္းေတြ စိုသြား
ေအာင္သပ္လိုက္တယ္။
"ဇြိဇြတ္ဇြိဇြတ္ ဇြိဇြတ္…ဇြတ္ဇြတ္ဇြတ္ဇြတ္ဇြတ္ဇြတ္ဇြတ္"
သူမ ဖင္ႏွစ္လုံးျမင့္ျမင့္ေထာင္ၿပီး သြက္သြက္ေလးႏွင့္
ခါးလွဳပ္ေဆာင့္ခ်ေပးတယ္။
သူမေစာက္ပတ္ႏွဳတ္ခမ္းလႊာဟာ လိမ့္ဝင္လိုက္ ျပန္စူ
ပါလာလိုက္နဲ႔ သူ႔လိင္တံနဲ႔ဇြတ္တိုးေနတယ္။
သူအားမရဘူးျဖစ္လာတယ္။သူမကို သူ႔ကိုယ္ေပၚက
ဆင္းခိုင္းၿပီး ေမြ႕ယာေပၚပက္လက္ေပးအိပ္တယ္။
၁၆၄

သူအေပၚတက္ၿပီး တေဖာင့္ေဖာင့္နဲ႔ေဆာင့္လိုးပါေတာ့
တယ္။
ေဖာင့္ေဖာင့္ေဖာင့္ေဖာင့္ေဖာင့္××××××××××××××"
" ဟားအား ဟားအ ဟားဟားယားအအား××××××"
သူ႔အလိုးကို သူ႔မေစာက္အုံနဲ႔ျပန္ေမႊ႕ခံေပးတယ္။ပိပိ
မွာအရည္ေတြ လ်ွံထြက္လာတယ္။ေမႊ႕ယာခင္းျဖဴေဖြး
ေဖြးမွာ အခ်င္းေျခာက္လက္မေလာက္ ကြက္သြား
တယ္။
"ေဖာင့္ေဖာင့္ေဖာင့္ေဖာင့္ေဖာင့္××××××××××××××××××××"
"အြတ္အူးအားအြတ္အြတ္အီးအီးအုအုအြတ္"
"ေဆာင့္ပါကိုရဲ႕။ျပင္းျပင္းေဆာင့္ပစ္"
သူမ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းေထာင္ကာ ဖင့္ကို ေျမွာက္တင္
လ်ွက္ သူ႔လည္ပင္းကိုဖက္လိုက္ရင္းတာင့္ခံေပးလိုက္
တယ္။
သူ႔တစ္ကိုယ္လုံးေခြ်းေတြ မိုးေပါက္လို စီးက်လာေနပါ
တယ္။သူမ ကုတင္ေအာက္ဆင္းကာ လက္ေထာက္
ၿပီး ဖင္ကုန္းထားလိုက္တယ္။
သူက သူမေနာက္ကေန လီးတံထိုးထည့္ၿပီးလိုးေတာ့
တယ္။သူခါးကို ကိုင္ရင္း ေဆာင့္လိုးတယ္။
၁၆၅

"ဖတ္ဖတ္ဖတ္××××××××××××××××××××××ဖတ္"
"အြန္းအြန္း×××ကိုေက်ာ္ လိုးလိုး မိုးက်ပ္တယ္…အူးဟအာ××××အင့္အင္းအြန္႔အြန္႔အအူ"
သူမ ႏုိ႔ႏွစ္လုံးကိုသူ႔လက္ႏွစ္ဘက္လ်ွဳိသြင္းဆြဲကိုင္ကာ
အားကုန္ ေဆာင့္လိုးေနခဲ့တယ္။
သူေဂြးလဥရိုက္သံ လိုးသံက ေရာျမည္ေနတယ္။
"ဖုဖုဖုဖုဖုဖု×××××××××××××××××××××××"
သူမ ေနာက္ကအလိုးခံလ်ွက္ဒူးေထာက္ခါးမတ္လိုက္
တယ္။သူမကို ေနာက္ကေနဖမ္းဖမ္းကာ သူမလည္
တိုင္အစုန္အဆန္မွာစုပ္နမ္းရင္း က်ပ္က်ပ္ကပ္ကပ္နဲ႔
သူလိုးတယ္။သူမလည္းပဲ ခါးနဲ႔ျပန္ဖြပ္ေပးခဲ့တယ္။
"အာယား ယားအား မိုး ဟာဟဟဟား×××မိုး လိုး
ထား လိုးထား ေကာင္းတယ္ ေကာင္းတယ္ မိုး လိုး"
"အားအားအားအား×××××မိုးထြက္ၿပီးကို ထြက္လာ
ကုန္ၿပီ မိုးပိပိ ေစာက္ရည္ထြက္ၿပီ"
"ဖုဖုဖုဖု××××××××××××××××××××××××××××"
သူ ေနာက္ထပ္အခ်က္ရွစ္ဆယ္ေလာက္ဆက္လိုးေပး
ခဲ့တယ္။သူ႕လီးျပြန္ကေန သုတ္ရည္ေႏြးေတြ ေစာက္
ေခါင္းထဲ ပက္ထည့္လိုက္တယ္။
သူ မရပ္ေသးပဲ အသြင္းအထုတ္ ဆက္လိုးေနေသး
၁၆၆

တယ္။သူမ လည္ျပန္လွည့္ၿပီး သူစုပ္နမ္းေပးခဲ့တယ္။
သူမ သ်ွာကို သူစုပ္ယူတယ္။
"ျပစ္×××ျပြတ္×××အာအာအူဟူး"
သူ႔လီးက ေပ်ာ့က်မသြားဘဲ အနမ္းခ်င္းခြပ္သံေၾကာင့္
သူမ ပိပိထဲမွ တဇာတ္ဇာတ္နဲ႔ ရုန္းလာျပန္တယ္။သူမ
ဖင္နဲ႔သူ႔ဆီးခုံကိုႀကိတ္ေပးေနတယ္။လီးတံနဲ႔ဒစ္ဖူးက
ပိပိက်င္းကိုေလွာ္ခတ္ေနတယ္။
"ပလပ္…ဇိ×ပလပ္ဇြတ္"
"အားအားအူး ကို မိုး ေကာင္းျပန္ၿပီး ကို××မိုးပိပိေလွ
ဝမ္းထဲကို ကိုလီးတံေလွာ္တုတ္နဲ႔ ေလွာ္ပစ္ ေလွာ္"
သူ႔အျပဳအစုထဲမွာ သူကမ႓ာေလးဟာ စိမ္းလန္းစုိေျပ
ေနခဲ့တယ္။ပိပိေလးဟာလည္း သူလိုလားပိုင္ဆိုင္ခ်င္
တဲ့အရာနဲ႔ထားရလို႔ ျမဴးၾကြေနပါတယ္။စိန္နားကပ္ပန္
လိုက္ရတဲ့ နားေတြလိုပဲ။
ပိပိထဲက လစ္လပ္ေနတဲ့ေနရာမွာ ခ်စ္သူလီးတံကို
ထာဝစဥ္ပန္ထားခ်င္မိတယ္။သူမပိပိေလး ေနေပ်ာ္
ေအာင္ ထားႏိုင္ဖို႔အတြက္ မရွိမျဖစ္အရာဟာ လီးတံ
ျဖစ္ေၾကာင္း သူမအခိုင္အမာသေဘာေပါက္လိုက္ပါၿပီ
ကြယ္။
တစ္ေယာက္တစ္ကိုယ္မွာ သူစိမ္းျပင္ျပင္လိုထင္ရေပ
၁၆၇

မယ့္ တကယ္တမ္းမွာ ပိပိနဲ႔လီးဆိုတာ ဘယ္ညာႏွစ္
ဘက္နဲ႔တြဲလုပ္ထားတဲ့ဖိနပ္ေလးတစ္ရံလိုျဖစ္ေနတယ္။
ဘယ္မရွိရင္ ညာလည္းအသုံးမဝင္ေတာ့ပါဘူး။ညာ
ဘက္မရွိရင္ ဘယ္ဘက္လည္းပစ္လိုက္ရတယ္။တစ္ခု
မရွိရင္ က်န္တစ္ခုက ရွိေနပါလ်ွက္နဲ႔အဓိပၸါယ္မဲ့သြား
တယ္မဟုတ္လား။
တစ္ခုရဲ႕အေရးပါမွဳအတြက္ တစ္ခုကသက္ျပေပး
တယ္။တစ္ခုရဲ႕အရာေရာက္မွဳအတြက္ တစ္ခုကျဖည့္
စြက္ေပးရင္ ျပည့္စုံတဲ့ခရီးတစ္ကိုသြားႏိုင္တယ္။
တစ္ေယာက္တစ္ကိုယ္စီ အခြဲခံထားရတဲ့လိင္အဂၤ ါ
တစ္ရံဟာ ေပ်ာက္ရွေနခဲ့တဲ့သူ႔အစိတ္အပိုင္းကို သူ
ျပန္ေတြ႕မိသလိုပါ။ခ်စ္ေနၾကပုံက ေျပာခ်င္ဘူး။
လီးနဲ႔ပိပိေလး စကားေဖာင္ဖြဲ႕ေနလိုတာ တစ္ခန္းလုံး
ကိုညံစီေနတယ္။
"အဟင္း××အီအအား×××ဟူးအြန္းအူး×××"
သူမ သူ႔လီးကို စုပ္ေပးခ်င္ေနျပန္တယ္။မေသးဝဘူး။
သူ႔လီးကိုစုပ္ရတာ သူမပိပိအထဲမွာ အရသာရွိေန
တယ္ေလ။လိင္အဂၤ ါအာရုံခံပစၥည္းက လီးစုပ္တာကို
အားေပးေနတယ္။
သူမ ကိုယ္ခႏၶာကို သူ႕လီးတံဆီနိမ့္ဆင္းလိုက္တယ္။
၁၆၈

အဲဒီလိုဆင္းရင္းနဲ႔လည္း သူ႔ဗိုက္ျပင္ႏဲ႔ခ်က္ကို ယက္
ေပးတယ္။သူ႔အေမြးအမ်ွင္ေတြဟာ ခ်က္ေအာက္က
ေနစၿပီး ေကာက္ေကြးေကြးနဲ႔ေတာအုပ္ဆန္ဆန္ေပါက္
ေနတယ္။
သူမယက္ေပးတာကိုသူမတ္တပ္ခံလ်ွက္ေခါင္းေမာ့ၿပီး
သူ႔မ်က္လုံးခြံလြာမ်ားစင္းခံေနတယ္။သူ႔ဆီက ခိုညည္း
သံၾကားရတယ္။
ခ်စ္ျခင္းတရားထဲမွာအရည္ေပ်ာ္က်သြားတဲ့မိန္းမေတြထဲမွာ သူမလည္း ပါဝင္တယ္။
သူမ ေျခဖ်ားမ်ားျဖင့္ ေထာက္ထိုင္ၿပီး သူလီးကိုမွဳတ္
ေကာင္းေကာင္းမွဳတ္ေနတာပါ။သူမလက္တစ္ဘက္က
လည္း ကိုယ့္ပိပိအေစ့ငုတ္ကို ျပန္ပြတ္ေပးေနတယ္။
သူမေစာက္ရည္နဲ႔ ခဏက သူမအထဲ သူလႊတ္ထုတ္
ထားတဲ့သုတ္ရည္ေတြဟာ ပိပိက ျပန္အန္ထြက္လာ
ေနတယ္။
ၾကမ္းခင္းေပၚမွာအရည္ေတြ အိုင္ထြန္းေနခဲ့တယ္။အ
ေစ့ကိုပြတ္လိုက္တိုင္း ေစာက္ျပစ္ရည္ေတြ အန္ထြက္
ေနတာမွလြန္ေရာကြယ္။
ေစာက္ရည္ေတြကို သူမပိပိႏွဳတ္ခမ္းမ်ားက ျပန္ဖမ္း
ေနသလား မသိပါဘူး။ပိပိႏွဳတ္ခမ္းခတ္သံ ပလစ္,ပ
၁၆၉

လစ္နဲ႔ျမည္ေနတယ္။
ခ်စ္စရာလီးတံႀကီးကြယ္……။
ခ်စ္သူလီးတံႀကီးပုံကို ဖေယာင္းသြင္းၿပီး ကိုးကြယ္ပစ္
ခ်င္စိတ္ဝင္မိတယ္။တုတ္တုတ္ရွည္ရွည္ ထည္ထည္
ထြားႀကီးကို အရမ္းသေဘာက်တယ္။လီးကို ထိကိုင္မိ
တိုင္းေစာက္ရည္က်ေနတာပဲေလ။ဒစ္ဖူးႀကီးက အရမ္း
ကိုလက္ရာေျမာက္တယ္။မိန္းမတစ္ေယာက္က္ိုအရွက္ေမ့ေအာင္လည္း အစြမ္းအစရွိတယ္။
လက္တစ္ကိုင္စာအျပည့္နဲ႔လီးတံဟာ သူမအတြက္ေစ
တမန္တစ္ပါးျဖစ္တယ္။သုတ္ရည္ထုတ္ စက္ရုံႀကီး
လည္းျဖစ္တယ္။အစုပ္ေတာ္ခံ သက္ဦးဆံပိုင္ဘုရင္
တစ္ဆူလည္းျဖစ္ေလရဲ႕။
"အအြန္း"
သူမ ႏွဳတ္ခမ္းဖူးစူစူေလးလုပ္ကာ သူ၏လိင္ဒစ္ဖူးရဲ႕
ဆက္ႀကိဳးကို တဗ်စ္ဗ်စ္နဲ႔စိတ္လိုက္မာန္ပါစြာ ပြတ္ရွပ္
ေပးလိုက္အခါမွာ သူ အြန္းအြန္းအအျဖစ္ကုန္တယ္။
သူဒစ္ဖူးကို သူမပါစပ္ထဲလိုးထည့္လိုက္ၿပီး သူမလည္
ျမိဳလြန္ေအာင္ အသြင္းအထုတ္လုပ္ေတာ့ သူမ,ခမ်ာ
အသက္ရွဴမဝျဖစ္ရတယ္။ဒါေတာင္ သူ႔လိင္တန္ဆာ
တစ္ဝက္ေလာက္ပဲ ဝင္ေသးတာပါ။
၁၇၀

"အု××အု××ဂလု×××××××××"
သူမအသက္ရွဴမရျဖစ္၍လီးမႊန္ကုန္ေသာ္လည္း သူ,မ
ရပ္မနားဘဲ လည္ျမိဳကို ဆက္လိုးေနတယ္။
"ေဝါ့××ေအာ့ေအာ့××ေအာ့"
သူမ သူ႔လိင္တံႀကီးကို ကမန္းကဆန္းဆြဲထုတ္လိုက္
သျဖင့္ လည္ျမိဳမွထြက္လာေသာအခြ်ဲအျပစ္ရည္မ်ား
ကိုသူလိင္တံေပၚ က်သြားကုန္ေတာ့တယ္။
သူမ၏ကိုယ္လုံးကို သူ႔ခ်က္ေပၚနားထိ ရုတ္တရက္
ေကာခ်ီတင္လိုက္သည္။ကိုယ္လုံးကိုယ္ထည္ႏွင့္ညီ
ေထြလိုက္ဖက္စြာ အားေကာင္းေမာင္းသန္ရွိလြန္းလွ
သည္။
အလွမယ္ ခႏၶာအခ်ဳိးအစားရွိသည့္ သူမသည္
သူ႔ကိုေပၚခြလ်ွက္သား ျဖစ္သြားသည္။သူမေပါင္ညွပ္
အားျဖင့္ ပိပိကို သူ႔ဆီးခုံႏွင့္ၾကမ္းတမ္းစြာ ပြတ္လိုက္
သည္။သူ႔လည္တိုင္ကို ဖက္တြယ္လိုက္ေသာအခါ သူ႔
လက္ျဖင့္ကိုင္၍ သူ႔ေစာက္ေပါက္ထဲသို႔ လီးဒစ္ဖူးကို
ေဆာင့္ထိုးထည့္လိုက္သည္။
"ပလြတ္…ဖူဝူ"
ေစာက္ပတ္ထဲလီးဝင္သံႏွင့္အတူ လီးေနရာလုခံလိုက္
ရသျဖင့္ ေစာက္ေခါင္းေပါက္ထဲရွိေလမ်ားသည္လည္း
၁၇၁

သူ႔လိင္တံႀကီးႏွင့္ေစာက္ပတ္ႏွဳတ္ခမ္းလႊာမ်ားၾကားမွ
"ဖူဝူ"ျမည္သံတို႔ျဖင့္ က်ပ္က်ပ္ညွပ္ညွပ္တိုးထြက္လာရ
ပါသည္။
သူ႔ကိုခြစီးထားရေသာအေနအထားျဖင့္ လီးအထည့္ခံ
လိုက္ရသည္။ ႀကီးမားရွည္လ်ားသည့္သူ႔လိင္တံတစ္ေခ်ာင္းလုံးကို
ေစာက္ပတ္ထဲ ေနရာေပးလိုက္ရေသာေၾကာင့္ သူမ
ေစာက္အုံျပဴထြက္လာရကာ ေစာက္ငုတ္က သူ႔ဝမ္း
ဗိုက္ျပင္ကို ငုငုေလးသြားေထာက္ေနပါသည္။
အရသာရွိလြန္းေသာေၾကာင့္ သူ႔လည္တိုင္ကို သူမ
ဖက္တြယ္အားယူလ်ွက္ မေႏွးမျမန္ေလးႏွင့္ေညွာင့္
လိုးေပးေသာအခါ၌ သူမ၏ခါးေသးသြယ္သြယ္ကိုခ်ီ
ပင့္လ်ွက္ သူမကို သူ႔စိတ္ႀကိဳက္ စတင္ပင့္တင္လိုး
ပစ္လိုက္ပါသည္။
"ဖတ္ဖတ္ဖတ္××ဖတ္ဖတ္ဖတ္ဖတ္"
ပင့္လိုက္ခ်က္မ်ားျပင္းထန္သေလာက္ သူ႔ေပါင္ႏွစ္ခု
ႏွင့္သူမ၏ဖင္အိုးကိုရိုက္ခတ္မိသည့္အခါတိုင္း ဖတ္
ဖတ္××ဖတ္ဖတ္××အသံျမည္သည္။
သူမကိုယ္ေလးမွာ ေလထဲတြင္ေျမာက္စြ ေျမာက္စြ
တက္သြားသည့္တိုင္ သူမဆံႏြယ္ဖားလ်ွားတို႔သည္
၁၇၂

လည္း ေလထဲတြင္လူးလြင့္ဝဲခုန္ေနၾကသည္။
"ဖတ္ဖတ္××ဖတ္ဖတ္ဖတ္ဖတ္××ဖတ္ဖတ္ဖတ္××"
"အားဝါး"
"အူး××ဟူးဟူး×ဟူးးးး"
သူမ အီစိမ့္ေနသည္။သူေပၚကေန ဖင္အိုးကို ခါခါလွဳပ္
လ်ွက္ လီးအဝင္နက္ေအာင္ ႀကိတ္စိုက္ထည့္မိသည္။
သူမေစာက္ပတ္ထဲတြင္ထိုးစိုက္ထားေသာ သူ႔လီးကိုမ
ခြ်တ္ပဲ သူမကိုကုတင္ေမြ႕ယာေပၚတြင္ေနရာခ်ေပးေန
ပါသည္။
"ကို႔လီးႀကီး မိုးကိုေပးဦးဟာ"
အာသာျပင္းျပလာေသာေၾကာင့္ သူမ သူ႔လီးတံႀကီး
ကိုစုပ္ရန္ေတာင္းဆိုသည္။ၾကင္စ,ဇနီး၏စိတ္ဆႏၵကို သူအလိုလိုက္ေပးပါသည္။
ဓါးအိမ္မွဓါးသြားဆြဲသကဲ့သို႔ သူမေစာက္အိမ္မွလီးတံ
ႀကီးကို ဘြပ္ကနဲ ဆြဲထုတ္လိုက္ကာ သူမပါးစပ္ထဲ
ထည့္ေပးသည္။
"ျပြတ္××ျပြတ္××ပလပ္××ပလစ္××"
သူမ ေလးငါးေျခာက္ခ်က္ေလာက္ လီးစုပ္ၿပီးမွ ပါးစပ္
မွ ထုတ္ေပးကာ သူ႔အား ညဳတုတုေျပာလိုက္သည္။
"ကို႔လီးကို နက္နက္လိုးေပးေနာ္…"
၁၇၃

သူ ဘာမွျပန္ေျပာမအား။လိုးဖို႔အတြက္စိတ္ေလာေနမိ
သည္။
ကုတင္ေပၚပက္လက္ေလးေနရာခ်ထားေသာ သူမေျခ
ရင္းဆီသြားကာ ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို မိမိပုခုံးေပၚ
ထမ္းတင္လိုက္သည္။သူ႔ကိုယ္ကို ေရွ႕သို႔ငဲ့စိုက္လိုက္
ကာ ေပါင္ႏွစ္ဘက္ကို ခပ္ငိုက္ငိုက္ေရွ႕ပစ္ထားေသာ
ေၾကာင့္ သူမပိပိေလးက မိုးကိုေမ်ွာ္ေနသလိုလို ျဖစ္
သြားသည္။
လီးတံႀကီး ကိုးဆယ္ဒီဂရီေထာင့္မတ္မ်ဥ္းအေနအ
ထားျဖင့္ သူမပိပိတြင္းထဲ ခပ္ေဟာ့ေဟာ့ စိုက္ထည့္
လိုက္သည္။
"ဒပ္ဒပ္ဒပ္ဒပ္ဒပ္ဒပ္ဒပ္ဒပ္ဒပ္ဒပ္"
သူမကို ရွည္ရွည္ဆြဲ နက္နက္လိုး သြက္သြက္ေဆာင့္
လိုးနည္းျဖင့္ သူလိုးခ်ေနေသာေၾကာင့္ သူမကိုယ္လုံး
ေလး အဖြပ္ခံေနရသလိုႏွင့္ ေမြ႕ယာႀကီးေပၚဝယ္
ေျမာက္ေျမာက္တက္သြားသည္အထိ အားပါလွသည္။
ဒီပုံစံႏွင့္အလိုးခံရတာလည္း တစ္မ်ဳိးႀကီးထူးျခားေနသ
ကဲ့သို႔ အရမ္းလည္းေကာင္းပါသည္။
သူ အံတင္းကာ သူမကို အားရပါးရေထာင္းခ်ေနပုံကို
ၾကည့္ရတာလည္း တဏွာစိတ္ကို ပိုထေစသည္။
၁၇၄

အဟင့္×ဟင့္×ဟိ…ကို..မိုးမိုးကို နက္နက္ေထာင္း အ
ဆုံးထိလိုးပစ္|အြန္းအြန္႔××အားအဟား×××အိုးး××××
××ေကာင္းတယ္ တစ္ဆုံးလိုး××ဆက္တိုက္ေဆာင့္"
သူမေစာက္ေစ့ကို သူမဖာသာ ပြတ္ဆြေနရင္း သူ႔ကို
မီးေလာင္ရာ ဓါတ္ဆီပစ္ေပးလိုက္သည္။
"ဒပ္ဒပ္ဒပ္ဒပ္ဒပ္ဒပ္ဒပ္ဒပ္ဒပ္ဒပ္ဒပ္"
သူ႔ေဆာင့္လိုးခ်က္က ေၾကာက္ခမန္းလိလိ ဝုန္းဒိုင္းခ်ဲ
ေနခဲ့သည္။
"ဒပ္ဒပ္ဒပ္ဒပ္ဒပ္ဒပ္ဒပ္ဒပ္ဒပ္ဒပ္×10..,ဘြတ္"
အခ်က္တစ္ရာေျမာက္ေဆာင့္ခ်က္၌ သူမေစာက္ပတ္
ေခါင္းထဲမွ ဘြတ္ကနဲ႔ ေလအန္ထြက္သံႏွင့္အတူ သူ
မေစာက္ရည္ျပစ္ျပစ္ႀကီးေတြ ဒလေဟာထြက္ခ်လာပါ
သည္။
"ဘလန္း ဘလန္း ဘန္း"
သူ အခ်စ္ႀကီးခ်စ္ ျဖစ္လာလ်ွက္ ခ်စ္စိတ္ႏိုးႏိုးၾကား
ၾကား လိုးလိုးေထာင္းေထာင္းႏွင့္ သူမ၏ဘယ္ဘက္
တင္ပုဆုန္အိုးကို ဘလန္းဘလန္းရိုက္ပစ္သည္။
"အမေလး ခံေကာင္းလွခ်ည္ရဲ႕ ကိုေက်ာ္ေရး……ႏွက္
ခ်က္ကလည္း ပြက္ပြက္ဆူတယ္ ကိုရဲ႕××ထပ္ၿပီး
လည္း ခြက္ခြက္လန္ေအာင္ လိုးပစ္ပါ..အားအားယား"
၁၇၅

မိုးမိုးဟူေသာမဂၤလာဦးသတို႔သမီးမိန္းမတစ္ေယာက္၏
လီးမွန္ေသာမ်က္ႏွာသည္ သူမလင္ျဖစ္ခါစ ေက်ာ္
စြာလီးအဝင္အထြက္ကို တံေတာင္ေထာက္ကာ စူး
စိုက္ၾကည့္လ်ွက္ျဖင့္ တစာစာႏွင့္ပတ္ေဆာ္ခ်င္းသီဖြဲ႕
ေနသည္။
ေက်ာ္စြာမွာ စိတ္အေက်နပ္ႀကီးစြာ ၾကပ္ၾကပ္မတ္
မတ္ႏွင့္ အလိုးေတးထပ္ေနျပန္သည္။ကန္ေတာ့ပြဲမပါ
သည့္ သူတို႔ႏွစ္ဦး၏မဂၤလာဦး လိုးပြဲမွာ ေအာ္သံမ်ား
ႏွင့္ေဆာင့္လိုးသံတဖတ္ဖတ္ျဖင့္ သိုက္ျမိဳက္လွပါ
သည္။
"ဒပ္ဒပ္ဒပ္ဒပ္ဒပ္×20,ဘြတ္..ဒပ္ဒပ္ဒပ္ဘြတ္..ဗြမ္"
ပတ္ရိုက္သံပိုမိုျမိဳင္ဆိုင္လာခဲ့သည္ႏွင့္အမ်ွ ေစာက္
ရည္အထြက္ၾကမ္းလာသည္။ေစာက္ပတ္ျခိမ္းသံက
သည္လည္း ဘြတ္ဗြမ္းပြက္ေလာေဆာ္ၾသေနခဲ့ရပါ
သည္။
"ကို ထြက္ေတာ့မယ္ မိိုး…|မိန္းမ လီးတံကို ပိပိနဲ႕
ဆုပ္နယ္ေပး…|ဟုတ္ၿပီး က်ပ္တယ္ က်ပ္တယ္……။
ေစာက္ေၾကာတင္းတင္းနဲ႔ လီးကိုႏွိပ္ေခ်..အဲလိုေလး"
"မိုးလႊတ္ေတာ့မယ္..ဆတ္ဆတ္ဖြပ္ေပး အဆုံးလမ္းထိ
ဖြပ္လိုး...အားလား××အြန္႕ အူးဟူး အား အု အီးအင့္"
၁၇၆

သူ႔လီးဒစ္ဖူးက သူမ၏သားအိမ္ေခါင္းကို ေမာင္းထုသ
လို ထုေနပါသည္။သူမ သားအိမ္ေခါင္းလည္း ရွဳပ္ပြ
ရွဳပ္ပြျဖင့္ သလိပ္ခတ္သကဲ့သို႔ သုတ္ခတ္ေနသည္။
"ဗြက္ဗြက္ဗြက္ဗြက္××××"
သူမေစာက္ရည္မ်ားက ေစာက္ေခါင္းထဲ၌ ငါးပြက္သ
လို ပြက္လာပါသည္။ပလုံစီေပါက္သံမ်ားက ဗြက္ဗြက္
ဗြက္ဗြက္ျဖစ္ေနေတာ့သည္။
"ဗြက္ဗြက္ဗြက္ဗြက္…ဗရြတ္×ဗရြတ္×ဗရြတ္"
ေဆာင့္ခ်က္ျပင္းျပင္းမ်ားျဖင့္ သူ၏လီးတံက သူမ၏ပိ
ပိထဲတြင္အႀကီးမားဆုံး ႀကီးလာသည္။သူမဟာထဲ လ
ရည္ဖ်န္းထည့္မည္ကို ပိပိကလိင္ခံအာရုံကူျဖင့္ သိႏွင့္
ေနေၾကာင္းအတည္ျပဳျခင္းမွတ္ခ်ျပဳလိုက္ေသာေၾကာင့္
သူမဘက္က ေစာက္ရည္ဆမ္းေပးကာ ႀကိဳေပးလိုက္
ပါေတာ့သည္။
"ဟာဟာအအားဟိုး×××အိုးးထြက္ၿပီး"
"ဗရြတ္××ရႊတ္××ဗရြတ္××ရႊတ္××ဗရြတ္××ရႊတ္"
"အား…ရွီး…ရွီး…"
"ဟယားအား..ဟအားယာဟား"
အိပ္ခန္းထဲတြင္ သတို႔သား သတို႔သမီး ပန္းဆြတ္သံ
မ်ား ကာမခရီးဆိုက္ေရာက္သံမ်ားျဖင့္ မဂၤလာဦးည
၁၇၇

သည္ ခ်က္ၿပီးျပဳပ္ၿပီးတဏွာရာဂတို႔ အခိုးအေငြ႕တ
ေထာင္းေထာင္းထလ်ွက္ ရမၼက္ေနာက္ခံရနံ႔မ်ား ၾကဴ
ေနပါေတာ့သည္။
ခ်စ္သူႏွစ္ဦးသည္…………
ၿပီးေျမာက္ျခင္းကိုအနားကြပ္ေပးကာ လွလွပပႀကီးအ
နားသပ္ေပးၾကသည္။
"69"ပုံစႏွင့္ သူမ သူ႔ကိုေမြ႕ယာေပၚ၌ လဲေလ်ွာင္းေစ
ကာ သူ႔လီတံကို တဗ်ပ္ဗ်ပ္ယက္ကာ ေဆးေၾကာေပး
သည္။
သူက သူ႔အေပၚခြကာ လီးတံတစ္ခုလုံးတဗ်ပ္ဗ်ပ္
ယက္ေဆးေပးေနေသာ သူမ၏ပိပိအကြဲေၾကာင္း
ကို ေအာက္မွေန၍ ျပန္ယက္ေပးေနသည္။
သူမေစာက္ေခါင္းမွ စီးဆင္းလာေနသည့္ လရည္ေရာ
ေႏွာေနေသာေစာက္ရည္မ်ားလည္း သ်ွာခြက္ခံ၍
ျမိဳခ်ပစ္လိုက္သည္။
ၿပီးေတာ့ ေရခ်ဳိးခန္းဘက္ သူမထြက္လာခဲ့ပါသည္။
ေမာေမာပမ္းပမ္း ေခြ်းတစ္လုံးလုံးရႊဲနစ္လ်ွက္ မဂၤလာ
ေမြ႕ယာအသစ္စက္စက္ အိညက္ညက္ေပၚတြင္ သူ
အိပ္စက္က်န္ရစ္ခဲ့ပါသည္။
သူမအိပ္ခန္းထဲျပန္ဝင္လာခ်ိန္တြင္ သူ႔ခမ်ာ ေက်နပ္
၁၇၈

အလိုက်စြာ အိပ္ေပ်ာ္ေနေလၿပီ။
လူအိပ္ေပ်ာ္ေသာ္လည္း သူ႔လီးက မအိပ္ရေသး။ထိုး
ထိုးေထာင္ေထာင္ႏွင့္ သူမကိုေစာင့္ေမ်ွာ္ေနပုံရသည္။
လူကသာ အလိုက်အိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့သည္။လီးဆႏၵက
မျပည္ဝေသး။
ပီမိုးနင္း၏ "လူအိပ္ေသာ္လည္း ဝင္ေငြမအိပ္္ေစရ"
ဟူေသာေရးသားခ်က္ကို ေတြးမိသြားသည္။"လူအိပ္
ေသာ္လည္း မအိပ္ေသာလီး"ကို အနမ္းပြင့္ျဖင့္ေခ်ာ့
ျမွဴႏွစ္သိမ့္ေပးမိသည္။
"သူအိပ္သြားၿပီကြယ္…|မင္းလည္း အိပ္ေတာ့ေနာ္…
မနက္ေစာေစာထၿပီး လိုးမယ္ရွင္"
လီတံက ေငါက္ေငါက္,ေငါက္ေငါက္ႏွင့္ေခါင္းညိမ့္ျပ
သည္။
"အဟင့္ဟင့္..ျပြတ္ျပြတ္…လိမၼာတဲ့လီးႀကီး…အာဘြား"

       ♥           ♥           ♥      


ၾကင္ဦးစ လင္မယားငယ္ငယ္ေတြရဲ႕သဘာဝအတိုင္း
အခ်ိန္ကို တန္းဘိုးရွိရွိနဲ႔ လိုးခဲ့ေဆာ္ခဲ့ၾကသည္။ရံုး
၁၇၉

တက္ရေသာေန႔ရက္မ်ားတြင္ပင္ အခ်ိန္ရရင္ ရသ
ေလာက္ေလးျဖင့္ တကူးတကအိမ္ျပန္လာတတ္ၿပီး သူမႏွင့္ လုံးလစိုက္စြာလိုးခဲ့ၾကရပါသည္။စီးပြားေရး
တြက္,တြက္ၿပီးေတာ့လည္းလိုးခဲ့တယ္။တစ္ေရွာ့စ္ငါး
ေထာင္ႏွဳန္းႏွင့္ျဖစ္သည္။
သူမမွာ ဘြဲ႕ရထားႏွင့္ေသာ္ျငားလည္း အစိုးရဝန္ထမ္း
အလုပ္ကို ဝင္မလုပ္ခဲ့ပါ။အမ်ဳိးသမီးမ်ားအတြက္ အစိုး
ရဝန္ထမ္းျဖစ္ေစ|ကုမၸဏီဝန္ထမ္းျဖစ္ေစကာမူ အလုပ္
ဝင္ရသည္မွာ စိုးရိမ္ခ်က္မ်ားစြာရွိပါသည္။လူမွဳဓေလ့
စိန္ေခၚရျခင္းမ်ားရွိသည္။ပညာေရးဝန္ထမ္းတစ္မ်ဳိး
သာအမ်ဳိးသမီးမ်ား၏ဂုဏ္သိကၡာအတြက္ ဣိေျႏၵဖို႔ေပး
ႏိုင္သည္။က်န္တာသည့္အလုပ္အကိုင္အခြင့္အလမ္း
မ်ားသည္ စြန္႔စားရတာမ်ားသည္။လုပ္ခလစားထက္ ျပန္လည္ေပးဆပ္ရတာက ႀကီးမားသည္။မိမိအလုပ္
လုပ္ရသည့္ရံုးဌာနမ်ားတြင္ မေတာ္တေရာ္တိုက္ခိုက္
မေထမဲ့မွဳမ်ား ႀကံဳဆုံခံစားရတတ္ပါသည္။မိမိတို႔အမ်ဳိး
သမီးမ်ားက အထက္အရာရွိမ်ားႏွင့္အဆင္ေျပပနံသင့္
ေနခဲ့လ်ွင္ ထိုအရာရွိႏွင့္သမုတ္ခံရတတ္သည္။မိမိကို
မၾကည္ျဖဴေသာ ဌာနတူအျခားဝန္ထမ္းမ်ားက မိမိ၏
ေနာက္ကြယ္တြင္ အထက္အရာရွိႏွင့္မိမိကို အေျမွာင္
၁၈၀

အစြယ္ထားၿပီး ခိုးစားေနၾကသူမ်ားအျဖစ္ တိုးတိုး
ဆိတ္ဆိတ္ ေျပာဆိုတတ္ၾကပါသည္။ေပးစားခံရ
သည္။မလြယ္ေရးခ် မလြယ္လွေပ။
ကုမၸဏီဝန္ထမ္းအလုပ္ဆိုလ်ွင္ အမ်ဳိးသမီးမ်ားအ
တြက္ ပို၍ပင္ခက္ခဲဆိုးရြားသည္။ရာထူးတိုးလာရန္
မိမိႏွင့္သင့္ေတာ္ေသာေနရာရာထူးေလးတစ္ခုရရန္မွာ
မန္ေနဂ်ာဟူေသာပုဂၢဳိလ္ႀကီးမ်ားကို "သ်ွာ" ေကြ်းရ
တတ္ပါသည္။ရုံးျပင္ပေနရာမ်ားတြင္ ေတြ႕ဆုံခင္း
က်င္းေပးႏိုင္မွ ထုိသူက မိမိကိုေနရာေကာင္းစီစဥ္ေပး
သည္။မ်က္ႏွာေျပာင္ထားၿပီး မိမိတို႔၏ ကာဣိေျႏၵကိုစ
ေတးခံႏိုင္ရမည္။
အလကားဟူသည္ ဘာမွမရွိပါ။(လႊတ္ေတာ္ေပၚတြင္
ေတာင္ပင္ အရည္အခ်င္းရွိေသာအမ်ဳိးသမီးကိုယ္စား
လွယ္မ်ားကို အမ်ဳိးသားကိုယ္စားလွယ္ေတာ္ႀကီးမ်ား
က မ်က္မုန္းက်ဳိးၾကသည္။တန္တူမ်က္ႏွာသာမေပး
ၾကေပ။ႏိုင္ငံအတြက္အက်ဳိးရွိသည့္အဆိုမ်ားျဖစ္ေစ
ကာမူ အမ်ဳိးသမီးကိုယ္စားလွယ္တစ္ဦးဦးက တင္
သြင္းလာခဲ့မည္ဆိုပါက ယင္းအဆိုကိုအမ်ဳိးသားကိုယ္
စားလွယ္ေတာ္ႀကီးမ်ားက ညီညြတ္စြာ ဝိုင္းသမတတ္
ၾကည္။ေခ်ပအဆိုျပဳခ်က္မ်ားျဖင့္ ဝိုင္းဝန္းကန္႔ကြက္
၁၈၁

ၾကသည္။
အကယ္ဤသာ အမ်ဳိးသမီးကိုယ္စားလွယ္မ်ားအေန
ျဖင့္ ႏိုင္ငံလူထုမ်ားလက္မခံသည္ မေရာင္ရာဆီလူး
သည့္ကေပါက္တိ ကေဘာက္ခ်ာအဆိုးမ်ားတင္သြင္း
လာလ်ွင္ အမ်ဳိးသားကိုယ္စားလွယ္ေတာ္ႀကီးမ်ားက
ရဲေဘာ္ရဲဘက္ျပဳသေယာင္ေယာင္ႏွင့္ ဝိုင္းဝန္းကာ
ေထာက္ခံေပးျခင္းျဖင့္ ေခ်ာက္တြန္းလိုက္ၾကသည္။လူ
ထုႏွင့္အမုန္းမီးရန္စ ကူထိုးေပးၾကတတ္ပါသည္။
ေဒၚခင္ဝိုင္းၾကည္ကဲ့သို႔ စားမေကာင္း ေရာင္းမရသည့္
အိုႀကီးအိုမကိုပင္ အမ်ဳိးသားကိုယ္လွယ္ေတာ္ႀကီးမ်ား
က ဓါတ္ဆီကမ္းေပးခဲ့ၾကသည္။လူထုမ်ားမလိုအပ္
သည့္ ေဒၚဝိုင္းၾကည္၏ ပီအာရ္ "PR" ေဒသနာေတာ္
ႀကီးအားေထာက္ခံကာ သူမကို ေခ်ာက္ခ်ခဲ့သည္။
အမ်ဳိးသမီးမ်ား၏ လူရာဝင္ေန႔ရက္မ်ားသည္ ေအာင္
ျမင္မွဳေက်ာ္ၾကားမွဳအတြက္ေပးဆပ္ရေၾကးကေလးပင္
လြန္းလွသည္။
မိုးမိုးသည္လည္း ပညာေရးဝန္ထမ္းလည္း မလုပ္ခ်င္
ခဲ့မိပါ။သူမမိဘမ်ား မလိုက္ေလ်ွာသည့္တျခားအလုပ္
မ်ားကိုလည္း လုပ္ခ်င္လိုစိတ္မရွိခဲ့ေပ။အသုံးခ်မွဳနယ္
ပယ္အတြက္မဟုတ္ဘဲ ေခတ္ပညာတတ္အမ်ဳိးသမီး
၁၈၂

ငယ္ေလးတစ္ဦးအျဖစ္အမည္ခံႏိုင္ရန္အတြက္ ပညာ
သင္ယူထားခဲ့သကဲ့သို႔ျဖစ္ေနပါသည္။အိမ္နံရံတြင္ခ်ိတ္
ဆြဲထားသည့္မိမိဘြဲ႔ဓါတ္ပုံသည္ မိဘ၏မ်ားဂုဏ္သိကၡါ
ႀကီးအတြက္ျဖစ္ေနေလသည္။"ငါ့သမီး Eco နဲ႔ဘြဲ႔ရ
ထားတယ္" ေျပာႏိုင္ရုံတမည္မ်ွသာ။ တကယ္တမ္း
တြင္ သူမက ဘာစီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ွလည္း မလုပ္ခဲ့
ပါ။မိဘလက္ငုတ္စီးပြားတြင္သာ ဆက္လက္ေနထိုင္ခဲ့
ရသည္။"ပညာတတ္ထားဖို႔ေတာ့အေရးႀကီးတယ္ေပါ့|
က်န္တာေတြက အမ်ဳိးသမီးေတြရဲ႕ကံတရားအတိုင္းပဲ
ေနထိုင္တာပဲ ေကာင္းတယ္ သမီးရယ္…|အေျပာင္းအ
လဲေနာက္မွာသန္႔ရွင္းမွဳတြဲပါမလာရင္ ေဖေဖတို႔လူမွဳ
ဝန္းက်င္ဟာ အမ်ဳိးသမီးငယ္မ်ားအတြက္ လုံၿခဳံစိတ္
ခ်မွဳရရွိႏိုင္ေသးဘူးသမီး။ကံ ကံ၏အက်ဳိးကိုပဲ ေမ်ွာ္
လင့္ရမယ္ေပါ့ကြယ္။ကံေကာင္းမယ္ေသခ်ာေနတဲ့အ
ေဖ့သမီးဟာ အခ်ိန္တန္လာရင္ ေယာက်ၤားေကာင္း
တစ္ေယာက္နဲ႔အိမ္ေထာင္က်လာမယ္ေပါ့။ေယာက်ၤား
ကို အားကိုးရလိမ့္မယ္လို႔ေဖေဖမဆိုလိုဘူးေနာ္။အိမ္
ေထာင္က်ၿပီးခ်ိန္က်မွပဲ ကိုယ့္ေယာက်ၤားၾကည္ျဖဴစိတ္
ခ်တဲ့စီးပြားေရးပဲလုပ္သင့္တယ္။အဲဒါ အိမ္ေထာင္ေရး
ေရွ႕ဆက္ခရီးအတြက္ ပိုၿပီးေတာ့ခိုင္မာမွဳအားေကာင္း
၁၈၃

မွာပါ။မိန္းမဆိုတာ ကိုယ့္အိမ္ေထာင္ရွင္သေဘာမက်
တဲ့အလုပ္ကို ဘယ္ေတာ့မွမလုပ္ရဘူး။ကိုယ့္ဘဝ
သက္တမ္းရဲ႕တစ္ဝက္စာဟာ ကိုယ္လပ္ထပ္မယ့္လူနဲ႔
အတူေနထိုင္ရလိမ့္မယ္။မိန္းကေလးဆိုတာမ်ဳိးက
ကိုယ့္မိဘနဲ႔ ငယ္ငယ္ေလးကစၿပီး မဂၤလာေဆာင္ခ်ိန္
ကာလအထိတိုင္ အျပစ္အနာအဆာကင္းကင္းနဲ႔ ေန
ထိုင္ခဲ့တယ္ဆိုရင္ ကိုယ္လက္ထပ္ယူတဲ့ေယာက်ၤား
သားတစ္ေယာက္ရဲ႕ယုံၾကည္မွဳကိုေသခ်ာေပါက္ရလိမ့္မယ္။မိဘအတြက္သမီးေကာင္းတစ္ေယာက္အျဖစ္ မ
ေနခဲ့ရင္ လင္ေယာက်ၤားတစ္ေယာက္အတြက္ ဇနီးမ
ယားေကာင္းတစ္ျဖစ္လာဖို႔ အင္မတန္ခက္ခဲတယ္။ျဖစ္
လာစရာလည္း မလြယ္ကူေလာက္ဘူး။သား,သမီးမ
ေကာင္းမိဘေခါင္းဆိုတာ ဒါကိုေျပာတယ္။ကိုယ့္ကို
ေမြးတယ္။ေမြးကတည္းပဲ ေကြ်းေမြးေစာင့္ေရွာက္လာ
ခဲ့တယ္။မိဘေမတၱာတရားရဲ႕အရိပ္အာဝါသေကာင္း
ေအာက္မွာႀကီးျပင္လာခဲ့ရတယ္။အဲဒီမိဘရဲ႕အေပၚမွာ
မွစိတ္ေကာင္းမထားဘဲ လိမၼာေအာင္ မေနေပးႏိုင္တဲ့
သမီးတစ္ေယာက္ဟာမိန္းမပ်ဳိအရြယ္ကိုျဖတ္သန္းၿပီးမွ
လက္ထပ္ယူၿပီးအတူေနရတဲ့လင္သားတစ္ဦးအေပၚ
ဘယ္လိုနည္းနဲ႔ မိန္းမေကာင္းတစ္ဦးျဖစ္လာပါ့မလဲ"
၁၈၄

သူမဖခင္၏ေျပာဆိုဆုံးမမွဳကို သူမလက္ခံသည္ျဖစ္
ေစ|မခံသည္ျဖစ္ေစ သူမဖခင္၏သက္တမ္းရင့္ေလာ
ကအဘိဓမၼာမ်ားကို နားေထာင္အေတြ႔အႀကံဳယူတတ္
ေလ့ရွိသည္။
ေဒသတစ္ခု၏သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္လူ႔သဘာဝအ
ေၾကာင္းကို ထိုေဒသသို႔သြားေရာက္ဖူးသူ၏အျမင္မ်ား
မွတဆင့္ၾကည့္ျမင္၍ရႏိုင္သည္။
ကိုယ္မျဖတ္သန္းရေသးေသာသက္တမ္းတစ္ခု၏အ
ျမင္မ်ားကို ျဖတ္သန္းေက်ာ္လြန္ခဲ့သူတစ္ေယာက္ထံမွ
မွီဝဲဆည္းပူးေလ့လာ၍ရႏိုင္ေကာင္းသည္။
"ေတြ႕မွယုံ ၾကံဳမွသိ" ဟူသည္ န,နၿပိန္းတုံးမ်ားအ
တြက္ဆိုရိုးစကား ျဖစ္ဟန္တူသည္။
"မီးေလာင္တိုက္ထဲေနလ်ွင္ေသမည္" ဟူသည္ကို
ကိုယ့္ေတြ႕ႀကံဳမွလက္ခံမည္ဆိုသူမ်ားအဖို႔ကား ေသ
ျခင္းမွလြဲ၍အျခားမရွိႏိုင္ပါ။
သူမအျမင္မွာ အေတြ႕အႀကံဳတစ္ခုကို ျဖစ္သန္းခဲ့ရသူ
မ်ားထံမွ ဆည္းပူးယူရသည္။ လိုက္လုပ္ႏိုင္သည္ မ
ႏိုင္သည္က မိမိေရြးခ်ယ္မွဳတစ္ခုသာျဖစ္သည္။နား
ေထာင္တတ္ျခင္းသည္ အဖိုးအခမရွိသကဲ့သို႔ ဘာမွ
လည္းအက်ဳိးယုတ္မည္မဟုတ္ဟု ယူဆသည္။
၁၈၅

သူမဖခင္မွပင္ မဟုတ္ပါ။ေရွ႕ႀကိဳေရာက္ႏွင့္သူမ်ားကို
ဘဝအေၾကာင္းသူရဲေကာင္းအျဖစ္ မွတ္တမ္းတင္ပါ
သည္။
ကိုယ့္အေဖကိုမွ အထင္ႀကီးေလးစားတတ္သူမဟုတ္
ေပ။သက္တမ္းရင့္ေယက်ၤားႀကီးမ်ားသည္ သူတို႔ေခတ္
သူတို႔အခါ သူတို႔ကမ႓ာ၏ ဖခင္ႀကီးမ်ားျဖစ္ၾကသည္။
ေခတ္တစ္ေခတ၏ဖခင္ႀကီးမ်ားလည္းျဖစ္ေလသည္။
"သမီး…|တကယ္လို႔မ်ား။ကိုယ္,ကိုယ္၌ကမေကာင္းဘူး
ဆိုရင္ ကိုယ္နဲ႔နီးစပ္ပတ္သက္သူေတြကိုလည္း အ
ေကာင္းႀကီးေမ်ွာ္လင့္လို႔မရႏိုင္ဘူးကြဲ႕။"
ဒါက နယူတန္နိယာမျဖစ္ဟန္ရွိသည္ဟု သူမ,ေမ်ွာ္
လင့္သည္။
"သက္ရွိသက္မဲ့ဟူသမ်ွဟာ သူ႔အဆက္အစပ္ႏွင္သူ|
ကိုယ့္အဆက္အစပ္ႏွင့္ကိုယ္ တည္မွီရွင္သန္ေနၾက
တယ္။ျဖစ္ပ်က္ေနၾကတယ္ သမီး"
သူမေဖေဖလည္း တန္ျပန္သက္ေရာက္မွဳကို တရား
ေသလက္ခံထားသူျဖစ္လိမ့္မယ္ဟု ေတြးမိသည္။
"ခ်ဳိ႕ယြင္းခ်က္မ်ားတဲ့ ဆင္ေျခတရားမ်ားတဲ့ အမွားအ
မွန္ေထြျပားတဲ့ေလာကမွာ အသိတရားရွိတဲ့လူရယ္လို႔
ျဖစ္လာၿပီးမွ စိတ္ရွည္တတ္ရလိမ့္မယ္။ျဖစ္ခ်င္တဲ့ပုံစံ
၁၈၆

တစ္ခုအတြက္ ျဖစ္လာတာေတြကို လက္ခံႏိုင္ရမယ္။
တာဝန္ခံ သည္းညည္းခံရတယ္"
ေဘာလုံအသင္းတစ္သင္း ကစားကြက္အံဝင္လာရန္
အထိုင္က်လာရန္ လိုအပ္မည့္အခ်ိန္ကာလတစ္ခုကို
စိတ္ရွည္ထားရမည့္သေဘာတရားလိုဟု သူမ,သ
ေဘာပိုက္ထားသည္။
သူမ၏ဖခင္စကားလမ္းေၾကာင္းက ဘယ္ဆီေမာင္းေန
သည္ကို သူမ ခန္႔မွန္းတြက္ခက္ေနေသးသည္။စကား
ဦးတည္ခ်က္က အမ်ဳိူသမီးႏွင့္အိမ္ေထာင္ေရးဟု ဆို
ရမည္လား။
ေဖေဖ့စကားတြင္ လမ္းျပေျမပုံေတာ့ရွိသည္။သူမဖခင္
က ေတာင္ေရာက္ေျမာက္ေရာက္ေသာင္းေျပာင္းဗ်တ္
ထိုးစကား ေျပာတတ္သည့္လူ,မဟုတ္ေလေတာ့။
"သမီး…။အရိပ္နဲ႔ေလာင္းရိပ္ဆိုတာအသက္အရြယ္အရ ကြဲျပားခ်က္ရွိတယ္။အထူးသျဖင့္အရြယ္ေရာက္တဲ့မိန္းကေလးတစ္ဦးဟာ ဒါကိုသိထားသင့္တယ္…"
ေဟာ့…သူမ ဘာကိုဆက္ၾကားရမလဲဆိုတာ ေငြ႕ေငြ႕
ေလးရနံ႕ရလာေပၿပီ။
"အရိပ္တစ္ခုဟာ ကာလရွည္လ်ွားစြာရိပ္မိုးထားခဲ့ရင္
ေလာင္းရိပ္ျဖစ္မွန္းမသိ ျဖစ္လာတယ္။ေမတၱာရိပ္ဟာ
၁၈၇

ထာဝရအရိပ္ခိုလူတန္းစားကို ေမြးမထုတ္ဘူး။လြတ္
လပ္စြာ ရွင္သန္ႏိုင္စြမ္းကို ေမြးဖြားေပးတယ္"
သူမဖခင္စကား၏ဆိုလိုရင္းကို သူ၏ ဤသို႔စဥ္းစား
နားလည္ပါသည္။သစ္ပင္စိုက္နည္းကို သြားၿပီးသတိရ
မိပါသည္။
ေနဒဏ္ခံႏိုင္ရည္မရွိေသးေသာအပင္ငယ္ေလးမ်ားကို
ေနပူဒဏ္သင့္တင့္မ်ွတေစရန္ အပင္သက္တမ္းတစ္ခု
ၾကာခ်ိန္ထိ အမိုးအကာရိပ္ ျပဳလုပ္ေပးရျခင္းအေျခအ
ကို ေျပာင္းလဲေပးရသည္။အမိုးအကာမရလ်ွင္ သက္ႏု
ပင္မ်ား ေနေလာင္ဒဏ္သင့္ၿပီး အပင္ႀကီးမွဳေႏွးေကြး
သြားတတ္သည္။အပင္လိုအပ္ခ်က္အရ အရိပ္ကိုျပဳ
ျပင္ေပးရသည္။လုံးဝမလိုအပ္ေတာ့သည့္အရြယ္ျဖစ္
လာခဲ့လ်ွင္ အရိပ္ကိုအၿပီး ဖယ္ရွားေပးရသည္။
"အရိပ္လႊတ္ေပးရမယ္အရြယ္မွာ ဆက္ၿပီးရိပ္မိုးထား
ေပးေနရင္ အဲဒီအရိပ္ႀကီးနဲ႔သတ္ပစ္ေနတာႏွင့္ အတူ
တူပါပဲ။အရိပ္ေအာက္မွာတင္ အစြမ္းအစမရွိ ျဖစ္လာ
ပါ့မယ္။ဒါကို လူတစ္ေယာက္အေပၚ ေလာင္းရိပ္က်
တယ္လို႔ ေျပာလို႔ရတယ္"
အင္းေပါ့…|အပင္ေတြေလာင္းရိပ္ဒဏ္သင့္ရင္လည္း မ
ႀကီးတတ္ေတာ့တာကို သူမ ေတြ႕ဖူးသည္။တစ္ခ်ဳိ႕အ
၁၈၈

ပင္မ်ားဆိုလ်ွင္ ေလာင္းရိပ္ဒဏ္ေၾကာင့္ပင္စည္လက္မ
ေလးေလာက္ႏွင့္လြတ္ရာကြ်တ္ရာအျမင့္သို႔ ေႏွးေကြး
စြာထိုးတက္သြားႏိုင္ေသးေသာ္လည္း မပြင့္တတ္ မ
သီးေတာ့ေပ။ေညာင္နာနာ ခါးခပ္ကိုင္းကိုင္းေလးႏွင့္
ရွည္ေမ်ာေမ်ာျဖစ္ေနသည္။အမ်ားအားျဖင့္ အပင္မ်ား
သည္ အမွန္တကယ္ေလာင္းရိပ္က်ခံရၿပီးဆိုလ်ွင္ မ
ႀကီးလည္းမႀကီးေတာ့ပါ။မရွည္လည္းမရွည္ေတာ့ပါ။ပင္
စည္လက္ညွိဳးလုံးေလးႏွင့္ခါးျပတ္ေလးျဖစ္ေနတတ္ပါ
သည္။ေသေတာ့ မေသႏိုင္ဘဲ မွိတ္တုံ႕မွိတ္တုံ႕ေလး
ႏွင့္ မဖြယ္မရာျဖစ္ေနတတ္ပါသည္။
"သားသမီးကိုခ်စ္ရင္ ကိုယ့္အိုးကိုယ့္အိမ္နဲ႔ ထူေထာင္
ခြင့္ေပးဖို႔လိုအပ္တယ္။ကိုယ့္အိုးကိုယ့္အိမ္ ကိုယ္ပိုင္
အသိုက္ၿမံဳနဲ႔ သားသမီးကို မိဘေနရာျဖစ္ေအာင္ အ
လွည့္ျပန္ေပးရတယ္။"
ေသခ်ာပါသည္။အိမ္ေထာင္ျပဳၿပီးသြားခဲ့ေသာ သူမကို
သူမဖခင္ေဆာက္ထားေပးၿပီးခါစ ဥယ်ာဥ္ျခံတိုက္အိမ္
ႀကီးသို႔ သူမတို႔ဇနီးေမာင္ႏွံေျပာင္းေနရန္ ေဖေဖအႀကံ
ျပဳေနျခင္းျဖစ္ပါသည္။
သားသမီးဆိုသည္မွာ အနာဂတ္ကာလ၏မိဘမ်ားျဖစ္
ၾကသည္။မိဘဆိုသည္မွာ အတိတ္ကာလတစ္ခု၏
၁၈၉

သားသမီးငယ္မ်ားျဖစ္ပါသည္။
သတၱဝါဟူသမ်ွသည္ အခ်ိန္ကာလတို႔၏ေမာင္းႏွင္
ျခင္းအရ ႀကီးျပင္း,ရင့္က်က္,အိုမင္းလာရၿမဲပင္ ျဖစ္ပါ
သည္။
"သမီး စိုးရိမ္ေနလားကြဲ႕။ေဖေဖလည္း သမီးကို ဘယ္
အိမ္ခြဲေနေစခ်င္ပါ့မလဲ။သမီးကို ကေလးငယ္ေလးလို
ဒီအတိုင္းမလြတ္မကင္းနဲ႕ မိဘရင္ခြင္မွာ ဆက္ၿပီးခ်ီ
ထားရင္ကြယ္ ေဖေဖကိုယ္တိုင္လည္း ဝတၱရားမေက်
ျပြန္ဘူးေလ သမီး။လြတ္လပ္မွဳကို ပိုင္စိုးသူေတြက
သာ သာယာခ်မ္းေျမ႕တဲ့အိမ္ေထာင္ေရးသုခခ်မ္းသာ
ျခင္းကိုရတယ္။ေဖေဖတို႔ရဲ႕ အေမြအႏွစ္ေတြအားလုံး
ဟာ သမီးႀကီးနဲ႔ညီမေလးရဲ႕ဘဝအာမခံခ်က္ပါပဲ။ဘာမွ
ေတြးေၾကာက္စရာမလိုဘူး"
ဖခင္၏အႀကံျပဳခ်က္မ်ားကို သူမ လင္ေတာ္ေမာင္
ေက်ာ္စြာကို ေျပာျပတိုင္ပင္ခဲ့ပါသည္။
သူက အင္းမလွဳပ္|အဲမျမည္။ဆိတ္ဆိတ္ေနခဲ့သည္။သူ
မ၏ ေရြးခ်ယ္မွဳကို ဝင္မစြက္ခ်င္ေသာသေဘာႏွင့္ျဖစ္
ပါသည္။ဆိတ္ဆိတ္ေနျခင္းသည္ ဝန္ခံျခင္းလည္း မ
ဟုတ္တန္ေကာင္းပါ။
ႏွစ္ဘက္မိဘမ်ားကို ဦးခ်ဂါရဝျပဳၿပီးကာ သူမတို႔လင္
၁၉၀

မယား အိမ္ေျပာင္းေနလိုက္ၾကသည္။


       ♥           ♥          ♥      

ျခံႀကီးတစ္ခုလုံးမွာ အိပ္ေမာက်ေနသည့္ႏွယ္ လူေျခ
တိတ္ကာဆိတ္ျငိမ္လြန္းလွသည္။ျမိဳ႕ထဲကအိမ္လို ဆူ
ဆူရွဳပ္ရွဳပ္မရွိပါ။
ျခံအတြင္းဝင္ေရာက္လိုက္သည္ႏွင့္ ရင္ထဲမွာေအး
သြားသည္။ျခံအဝင္လမ္းတစ္ေလ်ွာက္ရွိကံ့ေကာ္ပင္
တန္းတို႔သည္ အရြက္စိမ္းမ်ားျဖင့္ပိန္းပိတ္သာယာလွ
ပါသည္။
အတြင္းစည္းၾကက္ေမာက္ပင္တန္းမ်ား၏ေဘးအျပင္တြင္ ဒူးရင္းပင္ႀကီးမ်ားရွိသည္။အရိပ္အာဝါသမွာႏွစ္
ျမိဳ႕စရာေကာင္းေလသည္။
ေတာင္တန္းႀကီးမွာ အေပၚစီးကေန၍ျခံကိုအုပ္မိုးေနသ
ကဲ့သို႔ရွိေသာေၾကာင့္ေျမျပန္႔မွလာေသာေလေအးျမျမတို႔သည္ေတာင္တန္းျမင့္ႀကီးကိုတက္မသြားႏိုင္ဘဲ ျခံ
တြင္းသစ္ပင္မ်ားထဲသို႔ ျပန္လာတိုးေဝွ႔တိုက္ခတ္လာ
ေလ့ရွိ၏။
၁၉၁

ဥယ်ာဥ္ႏွစ္ထပ္တိုက္ႀကီးတည္ေဆာက္ထားပုံမွာ
လည္းစိတ္ကူးစိတ္သန္းေကာင္းမြန္လွပါသည္။အေရွ႕ဝ
ရံတာမွအိမ္အဝင္လမ္းမွ ကံ့ေကာင္ပင္မ်ား ညီညာေန
လ်ွက္ ျခံတံခါးႀကီးကို ဒိုးယုိေပါက္လွမ္းျမင္ေနရသည္။
အိမ္ႀကီး၏အေနာက္ဘက္အေပၚထပ္မွာ ေလးဆယ္စ
တုရန္းေပက်ယ္ဝန္းသည့္ ခါးအျမင့္ရွိေသာစတီးပန္းဝ
ရံတာပတ္ပတ္လည္တပ္ဆင္ထားေသာ အမိုးလြတ္
ေနရာက်ယ္ႀကီးရွိသည္။
ထိုေနရာမွေန၍ ေတာင္ျပန္ေလကို ခံစားႏိုင္သည္။ေႏြ
ရာသီတြင္ လရိပ္ေအးေအးကိုလွဳံႏိုင္ပါသည္။ပ်င္းလ်ွင္
စက္ဘီးစီးရင္း ေတာင္ကိုငုံ႔နမ္းေနသည့္ျမဴလႊာပါးလႊ
လႊကို ေငးေနႏိုင္သည္။ျခံထဲက စိုက္ထားေသာၾကက္
ေမာက္သီးအမွည့္နီရဲရဲအခိုင္မ်ားကိုလည္း လွမ္းၾကည့္
ႏိုင္ပါသည္။ေအာက္ဆင္းသြားစရာမလိုဘဲ ဤေနရာမွ
ေနဤ ျခံအလုပ္သမားမ်ားကို စီမံခန္႔ခြဲႏိုင္သည္။စိတ္
အခန္႔မသင့္လ်ွင္ ေကာင္းကင္တမ္တိုက္မ်ားကို
ေခါင္းေမာ့ၾကည့္ၿပီး၍လည္း ရယ္ေမာျပက္လုံးထုတ္
ပစ္လိုႏိုင္သည္။
သို႔ေသာ္…ထိုအျပဳအမူမ်ားအားလုံးသည္ သူမအတြက္
အသုံးတည့္လိမ့္မည္မဟုတ္ပါ။သူမစိတ္ဝင္စားသည့္
၁၉၂

အေၾကာင္းတရားမ်ားမဟုတ္ေပ။
ေလာကႏွင့္သူ၏ပတ္ဝန္းက်င္ကိုဂရုျပဳေနရသည့္ အ
မ်ဳိးသမီးတစ္ဦး၏အျဖစ္က ေပါေတာေတာႏွင့္အထီး
က်န္ႏိုင္လွသည္ဟု သူမထင္သည္။ပန္းမ်ားပြင့္ေန
ျခင္းသည္ သူမ၏ေပ်ာ္ရႊင္မွဳ ဝမ္းနည္းမွဳႏွင့္ တိုက္
ရိုက္ပတ္သက္မည္မဟုတ္ပါ။
လေရာင္သာျခင္းႏွင့္သူမ၏သတိရေအာက္ေမ့ျခင္းႏွင့္
လည္း ဆက္ႏြယ္စရာအေၾကာင္းမရွိပါ။
ေတာေတာင္တြင္ ႏွင္းေငြ႔မ်ား ျမဴခိုးမ်ား ေဝစိုင္းေန
တိုင္းလည္း သူမလြမ္းေမာစရာျဖစ္ေနမည္မဟုတ္ပါ။
သူမျဖစ္ပ်က္ေနသမ်ွ စိတ္ခံစားခ်က္အားလုံးသည္ သူ
မ၏လင္ေတာ္ေမာင္ကိုသာ ဗဟိုခ်က္ျပဳေနေပလိမ့္
မည္။သူမ၏ခ်စ္ျခင္းတရားသည္ သူ၏ယုယၾကင္နာမွဳ
တို႔ျဖင့္လိုးခ်က္ ေဆာင့္ခ်က္မ်ားႏွင့္သာ မူတည္သည္။
သူမ၏ကာမတဏွာအလိုသည္ သူ၏လိင္စိတ္စြမ္းအင္
ႏွင့္သာသက္ဆိုင္သည္။မိုးရြာေန၍ေစာက္ေစ့ယားယံလာတတ္ေသာမိန္းမမ်ားထဲတြင္ သူမ,မပါဝင္ပါ။ရာသီ
ဥတုသာယာေသာေၾကာင့္ အလိုးခံခ်င္စိတ္ျဖစ္လာ
သည့္အမ်ဳိးအစားလည္း မဟုတ္ရပါ။
ေတာအုပ္ႀကီးထူထဲနက္ေမွာင္၍ လီးေတာင္လာေသာ
၁၉၃

သားရဲတိရိစၧာန္တစ္ေကာင္တေလ ရွိေကာင္းရွိေနႏိုင္
ေသာ္လည္း ထိုကိစၥသည္ ေတာတြင္းသတၱမ်ား၏အ
ေရးအေၾကာင္းမ်ားပင္ ျဖစ္ပါသည္။
ေစာက္ဖုတ္တို႔၏လိုအပ္ခ်က္ဟူသမ်ွကို လီးတံကသာ
ျဖည့္ဆည္းေပးႏိုင္သည္။ရာသီဥတုက ကိုယ္စားျပဳ
ကာ လုပ္ေဆာင္ေပးႏိုင္မည္မဟုတ္ပါ။
ထို႔ေၾကာင့္ ေတာင္က်စိမ့္စမ္း၏ေရစီးသံတသြင္သြင္ တလြင္လြင္ေၾကာင့္ သူမေစာက္ပတ္လိုဏ္ဂူမွေစာက္
ရည္ လႊတ္မည္မဟုတ္ပါ။
စိတ္ကူမယဥ္တတ္ စိတ္ကူးမရိုင္းတတ္သည့္ သူမ၏
ေစာက္ဖုတ္လိုဏ္ဂူထဲမွ ေစာက္ရည္မ်ားလႊတ္ထုတ္
ျခင္း၏ တစ္ခုတည္းေသာအေၾကာင့္တရားမွာ လီးတံ
ႀကီးေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။
ကာမ၏ခ်ဳိျမိန္ေသာအရသာကို သိလာခဲ့ေသာ သူမ
ေစာက္ပတ္အား လီးအစာျဖတ္ေတာက္ခံရလ်ွင္ မည္
သို႔မည္ပုံျဖစ္ပ်က္သြားႏိုင္မည္လဲ ဟူသည္ကို သူမ,မ
ေတြးဝံ့စရာအေၾကာင္းအရာတစ္ခုပင္ျဖစ္ပါသည္။
အရသာရွိရွိအလိုးခံဖူးေသာေစာက္ပတ္ဟာ လီးမရွိ
လ်ွင္ ေနႏိုင္ပါေတာ့မည္လား။
"လီးမရွိရင္ မေနႏိုင္လ်ွင္……အိုးးး"
၁၉၄

ထိုသို႔စဥ္းမိတိုင္း သူမစိတ္ရွဳပ္ခဲ့ရသည္။ယခုခ်က္ခ်င္း
အလိုးခံခ်င္စိတ္ေတြ ဝုန္းဝုန္းထလာသည္။ေစာက္ေစ့
ေငါက္ေတာက္ထိုးေထာင္လာသည္။ေစာက္ရည္မ်ား
ဝဲလည္လာသည္။ႏို႔သီးေခါင္းတို႔ မာေတာင္လာသည္။
"ခုပဲ ျပန္လာပါေတာ့ ကိုေက်ာ္စြာရယ္…။မိုးေစာက္ပိ
က လီးေမ်ွာ္ေနပါတယ္"
သတိရတိုင္းမွာ သူမပိပိ ယားတက္လာရသည္။မ်က္
လုံးနဲ႔ျပန္အလိုးခံျမင္ေယာင္မိတိုင္း ေစာက္ရည္ေပ်ာ္
လာရသည္။
"အရည္ေပ်ာ္ေအာင္ သတိရတယ္…××အဟင့္ဟင့္"
အိမ္ႀကီး၏အေနာက္ဘက္အေပၚထပ္တြင္ တပ္ဆင္
ထားေသာစတီးပန္းဝရံတာကိုမွီလ်ွက္ သူမလက္တံ
ေတာင္ေထာက္ကာ ရပ္ေနသည္။
ပန္းထိုးဇာစကတ္တိုႏွံ႔ႏွံ႔ကိုလွန္တင္လိုက္ကာ သူမပိပိ
ထဲ လက္ႏွစ္ေခ်ာင္း ဆို႔ေပးလိုက္သည္။ပိပိယားတိုင္း
ကိုေက်ာ္စြာကို ရုံးကျပန္ေရာက္လာေစခ်င္သည္။သူမ
လီးႀကီးကလည္း သူ႔ေပါင္တြင္းသားကေန သူႏွင့္အ
တူ ရုံးတက္ေနရသည္။
တကယ္ေတာ့ လီးကို သူမေစာက္ေပါက္ထဲမွာခ်န္ရစ္
ခဲ့ၿပီး လူသက္သက္ျဖင့္ သူရုံးတက္လို႔ရရင္ ေကာင္း
၁၉၅

မည္။
ခုေတာ့ ဘာမွန္းလဲမသိဘူး။သူ႔လီးပါ ရုံးကိုေခၚသြား
တယ္။သူ႔လီးက ရုံးအလုပ္ ဘာကူလုပ္တတ္မွာမို႔လဲ
ရွင္ရယ္…။
ဤအိမ္ႀကီးဆီ ေျပာင္းေရြႊ႕လာခဲ့သည္မွာ တစ္ပတ္မ်ွ
သာ ရွိပါေသးသည္။အိမ္၏ေနရာေတာ္ေတာ္မ်ားတြင္ သူမတို႔လင္မယားႏွစ္ဦး လိုးၾကခံခဲ့ၾကၿပီးေလၿပီ။
အိပ္ခန္း|ဧည့္ခန္း|ေရခ်ဳိခန္း|ေနာက္ေဖးမီးဖိုေဆာင္|အေရွ႕ဝရံတာ|အေနာက္ဝရံတာႏွင့္စာဖတ္ခန္း စသည့္
အိမ္၏ ေနရာစုံတြင္ သူမ၏ကာမမွဳကိုျပဳခဲ့ၾကသည္။
ဧည့္ခန္းေဆာင္သည္ သူမဖီလင္အလာဆုံးႏွင့္အႏွစ္
သက္ဆုံးေသာေနရာတစ္ခုျဖစ္ခဲ့သည္။ရုပ္သံဇာတ္
လမ္းတြဲမ်ား ေနာက္ခံဖြင့္ထားၿပီးလိင္ဆက္ဆံရသည္
မွာလည္း သူမအတြက္အသစ္အဆန္းအာရုံခံစားမွဳပင္
ျဖစ္ပါသည္။တီဗြီကိုမိသားစုဧည့္ခန္းမေဆာင္တြင္ထား,
ထားသည့္ ေဖေဖတို႔အိမ္တြင္ မိမိတို႔လိင္ဆက္ဆံရန္
ေနတစ္ခုအျဖစ္ အသုံးမခ်ႏိုင္ခဲ့ေပ။
ဤအိမ္ၿခံႀကီးသည္ သူမတို႔လို အိမ္ေထာင္က်ကာစ
မ်ားအတြက္ တကယ္ကိုအစဥ္ေျပသည္။အိမ္တံခါးဖြင့္
လ်ွက္သား ႀကိဳက္သည့္အခ်ိန္မွာ လိုးႏိုင္ ခံႏိုင္သည္။
၁၉၆

သစ္ပင္မ်ားအုံ႔ေဝစိမ္းလန္းလ်ွက္ေျခလ်င္လ်ွာက္လမ္းသြားလာသူမ်ားႏွင့္ေဝးလံသည္။ၿခံအလုပ္သမားသြင္း
ခ်ိန္မွလြဲ၍အိမ္အဝင္အထြက္ကင္းရွင္းသည္။ၿခံနီးခ်င္းအိမ္းတို႔ႏွင့္လည္းအေတာ္လွမ္းလွပါသည္။
စိတ္ကူးေကာင္းမ်ားေပါက္ပါက အခ်ိန္မေရြး အခ်စ္
ခန္းကိုလြတ္လြတ္လပ္လပ္ဖြင့္ႏိုင္မည့္ မိမိတို႔လင္မ
ယားအတြက္ အသင့္ေတာ္ဆုံးေသာပတ္ဝန္းက်င္တစ္
ခုကို ေဖေဖကိုယ္တိုင္ပင္ စိတ္ကူးေကာင္းေကာင္းႏွင့္
ေရြးခ်ယ္ေပးခဲ့သည္လား မေျပာတတ္ေအာင္ပင္။
သူမတကယ္ကိုစိတ္တိုင္းက်သည့္အတြက္ ေဖေဖကို
တိတ္တဆိတ္ေက်းဇူးတင္ေနရသည္။
ႀကိဳက္သည့္ေနရာတြင္ သူမသန္႔ရွင္းေရးအတြက္
ေစာက္ေမြးရိတ္ႏိုင္သည္။ပ်င္းေနလ်ွင္အျပာကားထိုင္
ၾကည့္ေနႏိုင္သည္။မိမိစိတ္ဝင္စားေသာ စာမ်ားကို
ဖတ္ရွဳႏိုင္သည္။
နံနက္ေစ်းကားေခါင္းေလာင္းသံၾကားလ်ွင္ ဟင္းသီး
ဟင္းရြက္ႏွင့္သားငါးမ်ားကို သုံးရက္ေလးရက္စာဝယ္
ထားကာ ေရခဲေသတၱာထဲတြင္ ထည့္ထားရသည္။
ညေနေစာင္းလာလ်ွင္ ကိုေက်ာ္စြာျပန္အလာကို ေမ်ွာ္
ရသည္။ေရအတူခ်ဳိးၾကသည္။ေရးမခ်ဳိးခင္ တစ္ခ်ီတစ္
၁၉၇

ေမာင္းေလာက္ေတာ့ လိုးျဖစ္ၾကစၿမဲပင္။ပိပိႏွင့္လီးက
ျမင္ၾကသည္ႏွင့္အလြတ္မေပးတတ္ၾကေပ။လိုးလိုက္ရမွပဲ ေနသာထိုင္သာ ရွိေလသည္။
ခုေတာင္ သူျပန္လာခ်ိန္နီးလာၿပီးဆိုရင္ ပိပိက အ
ရည္တစ္ဆမ္းဆမ္းႏွင့္ေမ်ွာ္ေနရေတာ့သည္။သူအခ်ိန္
သူ သိတတ္သည္။တာဝန္ထမ္းေဆာင္ဖို႔ အသင့္ျပင္
ထားသည္။
သူမပိပိမွာ အေလ့အက်င့္ျဖစ္ေနေပၿပီ။စားခ်ိန္တန္
လ်ွင္ ဆာေဆာင္လာေနတတ္ခဲ့ၿပီျဖစ္ပါသည္။မေကြ်း
လ်ွင္ ေစာက္ေခါင္းအတြင္းေၾကာထဲမွာ ေမႊ႕ရမ္းကာ
ေသာင္းက်န္းေလ့ရွိပါသည္။ထိုဒဏ္ကို သူမကိုယ္တိုင္
မခံႏိုင္ခဲ့ပါ။ေစာက္ဦးေရေတြဆမ္းေပးၿပီး ေစာက္နံရံ
ခ်င္းေတြညွစ္ပြတ္ေနၾကတာ အခံခက္လြန္းလွပါသည္။
ေစာက္ေစ့ေငါက္ေတာင့္ႏွင့္ယားခ်က္က လြန္လြန္းေန
သည္။
ေနသာ ခံသာျဖစ္ေအာင္ မိမိဖာသာပြတ္သပ္ထိုးဆြ
ေပးလ်ွင္ပင္ဒင္းကမေက်နပ္ခ်င္ပါ။ပိပိႏွဳတ္ခမ္းကပြစိပြစိႏွင့္လုပ္ကာ လီးေတာင္းေလ့ရွိတတ္သည္။
သူ႔ကိုယ္ေတာ္လီးကိုခ်စ္တဲ့ပိပိေလးေပါ့ရွင္ရယ္။ဘာနဲ႔
မွလည္း ႏွစ္သိမ့္ေပးလို႔မရရွာဘူးကြယ္။လီးမွလီးေလ။
၁၉၈

ေက်ာ္စြာေတာစီးဆိုင္ကယ္ၿခံထဲေမာင္းဝင္လာသံၾကားရသည္ႏွင့္ မိုးမိုးေအာက္ထပ္ဆီ ေျပးဆင္းလာသည္။
စတီးဘာဂ်ာတံခါးကိုဖြင့္ေပးရင္း အဝင္ႀကိဳသည္။
ခြ်တ္ထားခဲ့ေသာ သူ႔ဖိနပ္ကို စင္ေပၚစီတင္ေပးသည္။
ဘယ္ေသာအခါမမ်ွ ဧည့္ခန္းဆိုဖာအိအိေပၚမွာ သူအ
ရင္ထိုင္ခ်ဖို႔အတြက္ သူမအခြင့္အေရးမေပးတတ္ပါ။
သူ႔အကၤ်ီကို ခြ်တ္ေပးသည္။လုံခ်ည္ကို အလ်င္စလို
ခြ်တ္ေပးသည္။
"ရုံခ်ိန္တစ္ခုလုံး ကို႔အတြင့္ခံက်ပ္ထုပ္ထုပ္ထဲမွာ သူ
ဝပ္ပုန္းေနရတယ္။သူ အိုက္စပ္စပ္ျဖစ္ေနၿပီကြယ္။သူ
အပူေလာင္သြားလား သိဘူးေတာ"
သူမ သူ၏လီးတံကို အတြင္းခံထဲ လက္လ်ွဳိႏွွိဳက္
ထုတ္သည္။ေတြ႕ေတြ႕ခ်င္းပင္ လီးႏွင့္စာနာစကား တ
ေျပေျပာႏွင့္ သူ၏အတြင္းခံကို ကမန္းကတန္း
ခြ်တ္ေပးေနသည္။
ေက်ာ္စြာဟာ ေမာေမာႏွင့္မို႔ သူမ,လုပ္ေပးေနသမ်ွကို
ပီတိျဖစ္လ်ွက္ ခံယူၿငိမ္သက္ေနတတ္သည္။သူ႔လီးတံ
ႀကီးလည္း သူမ,ထုတ္ေပးလိုက္မွသာ အျပင္ေလႏွင့္
ထိေတြ႕ခြင့္ရရွာသည္။
ႏို႔မဟုတ္ဆို ေခြ်းကပ္ေစးေစးႏွင့္အတြင္းခံထဲတြင္ ေခြ
၁၉၉

ေခြႀကီး ေခြေနရတာ ပင္ပမ္းလွသည္။အိုက္စပ္စပ္ႏွင့္ အတြင္းခံထဲတြင္ ေဂြးလဥႏွင့္ေနရာလုေန,ေနရသည္။
"ၾကည့္ပါဦးအဟင့္..ဟင့္××သူ႔ဒုကၡခံရတာေလ…။သူ႔ခ
မ်ာ…ေခါင္းေတာင္မေထာင္ႏိုင္ဘူးကြယ္…။ငုံ႔ထားရတာ
ၾကာေတာ့ဇက္ေၾကာေညာင္းေနတာျဖစ္မေပါ့ေနာ္…။အဲ
ေလ…။အပူက်သြားေအာင္ အေအးက်ပ္အုံေပးမယ္…။
အဲဒါၿပီးရင္ ဇက္ေၾကာေျဖေပးပါမယ္ရွင္…"
ေက်ာ္စြာကို ေျပာေနျခင္းလည္းမဟုတ္။သူမကိုသူမ,ျပန္ေျပာေနျခင္းမ်ဳိးလည္းမဟုတ္။သူ႔လီးတံကို ေျပာျပ
ညဳညဴေနျခင္းျဖစ္သည္။
လင္ျဖစ္သူက ဒါကိုသေဘာက်လြန္း၍စပ္ၿဖီးၿဖီးႏွင့္ၿပံဳး
ခ်ဳိခ်ဳိျဖစ္ေနသည္။မက်ဘဲေနမလား။သူေတာင္ ဒီလို
မယုယေပးတဲ့လီးႀကီးက ခုေတာ့တကယ့္ကိုၾသဇာ
ေညာင္းေနတယ္။
အရင္ဘဝေတြမွာ ေစာက္ဖုတ္ေတြအေပၚ ဘယ္ထိ
ေလာက္ေတာင္သဒၵါတရားႀကီးစြာနဲ႔ကာမအလွဴေပး
ကမ္းရက္ေရာက္ခဲ့မွန္းမွ မသိရတာ။ဘဝကံအက်ဳိးေပး
ထူးတဲ့ ငါ့လီးqႏွယ္…ဆိုၿပီးေတာ့ေလ။
"ကို…ထိုင္လို႔ရပါၿပီးရွငိ…"
သူ ဆိုဖာေပၚ သက္ေတာင့္သက္သာျဖင့္ထိုင္လိုက္ပါ
၂၀၀

သူမ သူဆီကေလ်ွာက္သြားကာ နံရံအံက်ထား,ထား
ေသာေရခဲေသတၱာကို ဆြဲဖြင့္လိုက္သည္။ကိုကာကို
လာတစ္ဗူးႏွင့္အေအးခံထားေသာစႏိုးတာဝါႏွစ္ခုကိုယူ
လာ၏။
"အင္းေရာ့…ေသာက္ပါ"
သူမေဖာက္ထားေပးေသာကိုကာကိုလာဗူးကို သူ ေရ
ငတ္ေျပ ေမာ့ေသာက္လိုက္သည္။
သူမ သူ႔ေျခရင္းမွာထိုင္ခ်၍ စႏိုးတာဝါႏွစ္ထုပ္ကို
ေဖာက္လိုက္ပါသည္။ျပန္႔ျပန္႔ေလးျဖန္႔လိုက္ရင္း သူ႔
လီးတံကို သာသာေလး ယုယမတင္းပါသည္။
လီးတံႏွင့္ေဂြးလဥအႏွံ႔သုတ္ေပးေနသည္။လိင္အဂၤ ါႏွံ႔
ေနေအာင္သုတ္ေပးၿပီးေသာအခါ စႏိုးတာဝါတစ္ခုကို လိင္တံႀကီးထိပ္ဖူးမွအလ်ားလိုက္ျဖင့္ပတ္ကာ အုပ္
ေပးပါသည္။လိင္တံအလယ္မေရာက္တေရာက္ေလးသာ ဖုံးႏိုင္ပါသည္။
က်န္တစ္ခုကို သူ႔ေဂြးလဥႏွစ္လုံးကိုလြယ္ထားေသာ ေဂြးအိပ္အား ပတ္အုပ္ထားလိုက္သည္။
လိင္အဂၤ ါ၏ေအးႏုႏုအထိအေတြ႔ေၾကာင့္ သူေနရတာ
အေတာ္ေလးအဆင္ေျပသြားပုံရသည္။
""အဆင္ေျပတယ္မဟုတ္လား…ကို.."
၂၀၁

သူမ အၿပံဳးႏွင့္ေမးလိုက္သည္။
"အင္…|စပါယ္ရွယ္အိုေကပါ မိုးရယ္…"
အေအးဗူးကို ကုန္စင္ေအာင္ေသာက္အၿပီးမွာ သူမကို သူ ျပန္လည္ေျဖလိုက္သည္။
"ေပါင္ဆုံဂြၾကားမွာ ကတ္သီးကတ္သတ္နဲ႔ဒုကၡခံရက်ဳိး
နပ္ပါတယ္။ဒီလီးလည္း သူ႔ဘုန္းကံနဲ႔သူပဲေနာ္"
သူမကို က်ီ္စယ္လိုခ်င္စိတ္ကူးမိကာ သူေျပာမိသြား
ေသာေၾကာင့္ သူမ ရွက္ဖိန္းဖိန္းေလးႏွင့္ ရယ္လ်ွက္
အတည္ျပဳေပးမိသည္။
"အဟင္းဟင့္အဟင့္…။အင္းေပါ့…။ဘုန္းႏွင့္ကံႏွင့္ေရႊ
တုတ္ႀကီးေနာ္…။လူ႔ကံ လီးကံေလ…"
လူကံေကာင္းသေလာက္ေတာ့ လီးသည္လည္း ထို
ကံေကာင္းျခင္း၏အက်ဳိးဆက္ကို စံစားရသည့္သ
ေဘာတရားျဖင့္ သူမ,ဆိုဟန္ရွိသည္။
"လီးကံ လူ႔ကံ မဟုတ္ဘူးလား မိန္းမ"
လီးကံေကာင္းလို႔သာ လူကလီးအက်ဳိးကိုရသည္ဟူလို
သည့္သူ႔စကားေၾကာင့္ သူမ မ်က္ႏွာပူမိသည္။
"ဟာ……ကိုကလဲကြာ……"
သူမသည္ မ်က္ႏွာကို သူ႔ေပါင္ဆုံဂြေပၚ ဝွက္ထားမိ
လိုက္သည္။
၂၀၂

ေဟး…ေကာင္မေလး ရွက္နဲ႔ကြာ…|ခ်စ္လို႔ စတာကြယ္"
"သိဘူး"
သူမ၏နဖူးေပၚမွ ဆံႏြယ္စမ်ားကို လက္ေခ်ာင္းေလး
မ်ားျဖင့္ သူသပ္တင္ေပးေနသည္။သူမ၏ရွက္အမ္းအမ္းျမင္ႏွာကို ၾကည့္ခ်င္မိသည္။သို႔ေသာ္ တစုံတရာေသာအထိ
အေတြ႔ေၾကာင့္ သူမ,မ်က္ႏွာေမာ့မလာဘဲ ထိုတစုံတ
ရာကို သူမပါးျပင္ရွက္ပန္းႏုျဖင့္ ပြတ္လိုက္ဖိလိုက္လုပ္
ေနသည္။
စႏိုးတာဝါၿခံဳထားေသာ သူ၏လီးတံႀကီးသည္ သူမကို က်ီစယ္ေနမွန္း သူသိလိုက္သည္။သူလီးတံႀကီး တုတ္
တစ္ေခ်ာင္လို မာေတာင္ေတာင့္တင္းခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ သူမ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးေသာစိတ္ျဖင့္ ကလူေခ်ာ့ေနသည္။
"မိုး"
"ရွင္"
"လီးေတာင္တယ္…ေကာင္မေလး…"
"အင္း"
"ဘာလုပ္ၾကမလဲ"
"ကို…ေရခ်ဳိးခ်င္လို႔လားဟင္"
သူ ဘာေျပာေနလဲဆိုသည္ကို သူမ,သိေနေသာ္ျငား
၂၀၂

လည္း သူ႔ပါးစပ္မွ တစ္တစ္ခြခြေျပာမည့္စကားကို သူ
မ,ၾကားခ်င္ေသာေၾကာင့္ စကားလမ္းလြဲလိုက္သည္။
သူ…ဒါကို သိသည္။
"လိုးခ်င္တယ္ မိုးရယ္"
သူမႏွင့္လီးတံႀကီးတို႔ လည္တိုင္ခ်င္း ေခြ႔သလို တြန္း
သလို တိုက္သလိုႏွင့္ ဓါတ္ကူးေနၾကသည္။စႏိုးတာဝါ
က ပြတ္ရင္းပြတ္ရင္းျဖင့္ လိင္တံအရင္းတြင္စုပုံက်ေန
ပါသည္။
မာေတာင္ေနေသာလိင္တံသည္ တစ္ရာ့ရွစ္ဆယ္ဒီဂရီ
ျဖစ္လ်ွက္ သူ၏ဗိုက္ႏွင့္တေျပးညီကပ္ေန၏။သူမႏွဳတ္
ခမ္းဖူးကို ေရႊ႕တင္ကာ ဒစ္ဖူးးဇက္ႀကိဳးကို ဘာဂ်ာဆြဲ
သလို ဆြဲကာ စိုစြတ္ေအာင္လုပ္ေပးလိုက္သည္။
"အာ့အား×××အင္းဟာအား××အဲမွာ ေကာင္းတယ္မိုး..
အဲမွာပဲ…ရွယ္ေပးဦး မိန္းမရယ္…"
"စလစ္…စလစ္…စလစ္"
သူ႔လိင္တံ အေပၚေအာက္တစ္ေလ်ွာက္ သူမ၏ႏွဳတ္
ခမ္းသ်ွာထိုးႏွင့္ အစုန္အဆန္ ဆြဲေျပးဂ်ာေပးသည္။စ
လစ္ခ်ေပးေနသည္။
လိင္တံႀကီးကလည္း သူမ၏ႏွဳတ္ခမ္းဖူးကို တြန္းကန္
အားေပးေနသည္။လိင္တံေၾကာတို႔ကုန္ရုန္းထလာေန
၂၀၃

သည္။
သူ႔ေက်ာျပင္ကို ဆိုဖာေနာက္မွီမွ ခြါမတ္လိုက္ကာ သူ
မ၏စကပ္တိုကို လွန္ကာ သူမ၏ဖင္အကြဲေၾကာင္း
လမ္းေလးအတိုင္း လက္ခလယ္ျဖင့္တံစဥ္ေပးရင္း
လက္ခလယ္ဦးထိပ္ျဖင့္ သူမ၏စအိုဝကို ဆို႔စြပ္ၾကည့္
ပါသည္။
စအိုေပါက္ဝက သေရးစည္းခံထားရသလို က်ဳံ႕ေနပါ
သည္။လက္ခလယ္ဦးပင္ တိုးဝင္၍မရပါ။
"ျပြတ္စ္"
"အိုးအားယား"
သူမသည္ စအိုဝကလိခံေနရျခင္းေၾကာင့္ ယားက်ိက်ိ
ျဖစ္လာ၍ သူ၏လီးဒစ္ဖူးကို ဟပ္စုပ္ပစ္လိုက္သည္။
အငိုက္မိခံလိုက္ရကာ သူသည္ အိုးအားယားျဖစ္သြား
ခဲ့သည္။
ေယာင္ရမ္းသြားလ်ွက္ သူ၏လက္ခလယ္ဦးထိပ္က သူမ၏ စအိုအတြင္းသို႔ တန္းကာ ေျပးဝင္သြားသည္။
"အြန္႔ အူး"
လီးစုပ္စ်ာန္ဝင္ေနသျဖင့္ သူ႔ကိုတားဆီးဖို႔အတြက္က
သူမပါးစပ္မအားႏိုင္ပါ။
ဝအိုတြင္းၾကြက္တို႔က သူ႔၏လက္ေခ်ာင္းကို ညစ္၏။
၂၀၄

"စိတ္ေလ်ွာ့ၿပီးေနပါ မိုး"
"ဟိအင္း"
လီးတံကို ဝင္သေလာက္ဆုိ႔ထည့္ထားၿပီး သူမ ေခါင္း
ခါျပသည္။
"မိုး"
"အဟင့္"
"ခု…အပ်ဳိစင္စအိုေပါက္ပါကင္ဖြင့္မယ္ေနာ္"
ေျပာေနရင္းႏွင့္ သူ႔လက္ခလယ္က စအိုေပါက္မွာ
ေျပးဝင္ ေျပးထြက္ႏွင့္ အေျပးေလ့က်င့္ခန္း ဆင္းေပး
ေနသည္။
သူမ၏ပိပိအကြဲေၾကာင္းမွေစာက္ရည္မ်ားနယ္ကြ်ံလာကာ သူ၏လက္ခလယ္ေဒါင္လိုက္အတိုင္းစီးက်လာပါ
သည္။
သူမ၏ေစာက္ရည္အကူေၾကာင့္ စအိုလမ္းေၾကာင့္ဖြင့္
ေပးခ်င္သလို ျဖစ္လာပါသည္။
လက္ေခ်ာင္းက စအိုးလမ္းထဲေရွာေရွာရွဴရွဴရွိလာပါ
သည္။သူမ၏စအုိတြင္းသားမ်ား ထိုးသြင္းခါစကဲ့သို႔အ
ပိတ္အဆီး မလုပ္ေတာ့ပါ။
"အင္း…|အဲလို စိတ္ေလ်ွာ့ၿပီး ဖြင့္ထားလိုက္|ဖင္အိုး
နည္းနည္းေလးေျမွာက္ထားၿပီး ေကာ့ထား"
၂၀၅

"ဖင္ပါကင္ေဖာက္တာနည္းနည္းနာတတ္ေပမယ့္ ႏွစ္
ေပါက္ခံအရသာက ထူးျခားတယ္ဆိုတာ မိုးကို ခံစား
ေစခ်င္တယ္။ေကာင္းေကာင္းဖင္လိုးေပးခ်င္တယ္…"
စအိုထဲက စပ္ဖ်င္းစပ္ဖ်င္းႏွင့္နာေနသည္။သူေျပာသ
လို တကယ္ေကာင္လာမည္လား။ဘယ္ေတာ့မွ အခံရ
ေကာင္းလာမည္လဲ။
သူ႔လီးတံအႀကီးႀကီးက သူမ၏စအိုေပါက္က်ဥ္းက်ဥ္း
ထဲ ဘယ္လိုနည္းျဖင့္ ဝင္ေအာင္လိုးႏိုင္မည္လဲ။
ဖင္ကြဲသြားမည္ဟု သူမ,ေတြးရင္းလ်ွက္ ဖင္အလိုးခံဖို႔
ခပ္လန္႔လန္႔ ျဖစ္မိသည္။
"ျပြတ္စ္ ဖြပ္စ္"
သူမ သူ႔ကို ေမးခ်င္လာေသာေၾကာင့္ စုပ္အားျဖင့္ လီးတံႀကီးကို အျပင္ထြက္ေစခဲ့သည္။
"ကို…မိုး ဖင္ကြဲသြားမွာလားဟင္…"
"ဖင္မကြဲေစရဘူး မိုးရယ္"
"ဒီေလာက္ႀကီးတဲ့လီးက ဝင္ပါ့မလား ကိုရယ္…"
"မစိုးရိပ္ပါနဲ႔ေကာင္မေလးရယ္…။လီးဘယ္ေလာက္ႀကီး
ႀကီး|စအိုေပါက္က အက်ယ္ခ်ဲ႕ေပးႏိုင္တယ္"
"တကယ္"
"ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် ခံၾကည့့္ၿပီးမွ ယုံပါကေလးရယ္.."
၂၀၆

စိုးရိမ္စိတ္ႏွင့္ေၾကာက္ရြံ႕စိတ္မ်ားေရာျပြန္းလ်ွက္ သူမ,
မ်က္ရည္ဝဲေနသည္။သူ႔ဆႏၵကို ျဖည့္ဆည္းေပးခ်င္
သည့္အာသီသတို႔ျဖင့္ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ဟု စိတ္တင္းထား
ရမိသည္။
ဘိန္းစြဲတာ ေဆးစြဲတာ ဘယ္လိုျဖစ္တယ္ဆိုတာ သူ
မ,မသိပါ။ဘိန္းလည္း မရွဴဖူးသလို ေဆးလည္းမခ်ဖူးခဲ့
ပါ။ဒါေပမယ့္ သူမဟာ လီးစြဲေနသူ ျဖစ္ေနခဲ့ပါၿပီ။လီး
ႏွင့္အလိုးခံရတာ စြဲလန္းမိခဲ့သည္။လီးေပၚတက္ခြလိုး
ေပးရတာကို ရူးသြပ္ခဲ့ရသည္။လီးႏွင့္ပတ္သက္လာ
တာမွန္သမ်ွကို လိုက္ေလ်ွာေပးခ်င္သည္။လိုက္ေလ်ွာ
ေပးခဲ့ပါသည္။
ေၾကာက္ရြံ႕စိုးထိတ္ေနခဲ့ေသာ္လည္း လီးအေပၚ သံသ
ယစိတ္ မဝင္မိပါ။သူမကို ေကာင္းတာေတြခ်ည္းေပးခဲ့
ေသာလီးကို ယုံၾကည္ခ်က္ရွိသည္။
ေစာက္ဖုတ္တိုင္းျပည္ကို လီးမူဝါဒျဖင့္အုပ္ခ်ဳပ္သည္။
အလိုးမဟာဗ်ဴအရ စအိုေပါက္သည္ အမ်ဳိးသမီးတို႔အ
တြက္ ဒုတိယ အလိုးခံတပ္မဟာ ျဖစ္သည္။ပါးစပ္
ေပါက္သည္ တတိယ အလိုးခံတပ္မဟာျဖစ္သည္။
ႏို႔ႏွစ္လုံးသည္ အလိုးတပ္ကူျဖစ္ေလသည္။
ဗဟိုထိန္းခ်ဳပ္မွဳအစိုးရသည္ ေစာက္ဖုတ္ေနျပည္ေတာ္
၂၀၇

တြင္ ရုံးဆိုက္သည္။
သူမ သူ႔ကို ယုံၾကည္စိတ္ခ်စြာ ဖင္အလိုးခံရန္ အေရး
ေပၚဆုံးျဖတ္ခ်က္ ခ်လိုက္သည္။
"မိုး ကို႔ကို ဖင္အလိုးခံမယ္ ကို"
"ျပြတ္×××ျပြပ္စ္××ဘြတ္ျပြတ္"
ဖင္အလိုးခံမည့္စီရင္ခ်က္ေနာက္ဝယ္ အနမ္းမိုးမ်ား သည္းထန္စြာရြာခ်သည္။ႏွလုံးသား၌ အလင္းတန္းတို႔
တဖ်ပ္ဖ်ပ္ျဖင့္ လ်ွပ္စီးေၾကာင္း ကေမာက္ကမျဖစ္ေပၚ
ခဲ့ရသည္။
"ျဗစ္××× ဇြပ္စ္××ပလပ္××ပလပ္××"
သူမ လီးတံကို ဒူးေထာက္ကာ ထပ္စုပ္ေပးေနမိျပန္ပါ
သည္။သ်ွာအျပားလိုက္တင္ထားၿပီး ဒစ္ပုခုံးကို ယက္
ေပးသည္။
လိင္တံကို အာေခါင္ထဲႏွစ္ခ်ကာ ပါးစပ္မွအခြ်ဲကို ခ်ဴထုတ္သည္။
"'ဂလြပ္××× ဂလြပ္×လြပ္××ဂလုအု…ေအာ့×ဝေဝါ့"
သူ႔ဒစ္ဖူးထိပ္ေပၚ အခြ်ဲမ်ားအန္ခ်လိုက္သည္။အခြ်ဲမ်ား
လီးတံတစ္ခုလုံးေပၚႏွံ႔စပ္သြားေစရန္ လိင္တံကို ဂြင္း
တိုက္ေပးလိုက္သည္။
"အားဟား အား အူဟူး"
၂၀၈

သူမ၏ကြ်မ္းက်င္မွဳထဲတြင္ သူ႔ခံစားမွဳမ်ား ေပၚလိုက္
ျမဳပ္လိုက္။ေပါေလာေပၚလ်ွက္ႏွင့္လည္း ေမ်ာပါေနခဲ့ရ
ေသးသည္။မရိုးတတ္ေသာအေတြ႕အႀကံဳသည္ကား ဖို
မဆက္ေရးထက္ အျခားမရွိ။
သူမ အဝတ္ေတြ အကုန္ခြ်တ္ပစ္လိုက္သည္။ၿပီးလ်ွင္ သူႏွင့္ယွဥ္ထိုင္၍ ႏို႔ဆို႔ေစသည္။
ႏို႔ႏွစ္လုံးကို ဘယ္ညာေျပာင္းကာ ႏို႔ဆို႔ေပးေနေသာ
သူ႔ကို ဖင္လိုးေပးရန္ ေတာင္းဆိုလိုက္သည္။
"ဖင္လိုးေပးေတာ့ေနာ္"
သူ ဆိုဖာေပၚဆင္းကာ သူမေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို
ထမ္း၍ မိုးေပၚေထာင္လိုက္သည္။ သူမတင္ပဆုန္အိုး
ကို ဆိုဖာအစြန္ထိဆြဲခ်ကာ ဖင္လိုးရန္အေနေတာ္ပုံစံ
ျဖစ္ေအာင္ ျပင္ေပးလိုက္သည္။
သူမေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကိုထမ္းထားရင္း ေဘးခြဲခ်လိုက္ပါ
သည္။သူမ,ေစာက္ဖုတ္ေလး ဟဟေလးျဖစ္သြား၏။
ေစာက္ဖုတ္မွထြက္လာေနေသာေစာက္ရည္မ်ားကို လက္ေခ်ာင္းျဖင့္ခပ္ယူကာ သူမစအိုဝတြင္အစက္ခ်
ေပးသည္။
သူ၏လိင္တံကို ေစာက္ဖုတ္ထဲႏွစ္ခ်ၿပီး အခ်က္သုံး
ဆယ္ေလာက္ ေဆာင့္လိုးလိုက္သည္။
၂၀၉

"ဗတ္ဗတ္ဗတ္ဗတ္ဗတ္×××××××××××××××"
"အားအား××အအာ့အားအား×××အူးအား×အြန္႔အြန္:"
သူမ ေကာ့ခံၿပီး အအားအားေအာ္ေနတုန္း ေစာက္
ပတ္ထဲကလီးကို ဆြဲထုတ္ပစ္လိုက္ကာ စအိုဝတည့္
တည့္မွာ ဖိတြင္းပစ္လိုက္တယ္။
ရုတ္တရက္မို႔ သူမအငိုက္မိသြားခဲ့တယ္။ အအားအား
ေအာ္သံေတာင္ မပ်က္ခင္လိုက္ဘူး။လီးဒစ္ဖူးက သူမ
ရဲ႕ စအိုေပါက္ထဲ ျမဳပ္သြားတယ္။
သူ႔ရဲ႕ေဆာင့္ခံခ်က္လည္း တိကနဲ႔ရပ္သြားတယ္။ၿပီး
ေတာ့ ခါးအားနဲ႔ထိန္းၿပီးလီးတံႏွဲ႔ႏွဲ႔ေပးရင္း တျဖည္း
ျဖည္းေညွာင့္လိုးရင္း နည္းနည္းခ်င္း အဝင္နက္သည္
ထက္နက္ေအာင္ ေခ်ာ့သြင္းတယ္။
"အူးအိအားအားအား××"
ခဏတုန္းက ေစာက္ပတ္အလိုး အေဆာင့္ခံရလို႔
ေကာင္းေနတဲ့အရွိန္ေလးက ရွိေနေတာ့ သူမ,ဖင္ခ်ခံရ
တာ သိပ္အရသာမေတြ႕ေသးေပမယ့္ သိပ္မနာဘူး။
သူ႔လီးတံတစ္ဝက္သာသာက သူမရဲ႕စအိုေပါက္ထဲမွာ
ေစးေစးပိုင္ပိုင္ ဝင္လိုက္ ထြက္လိုက္။မေစာ မေလာနဲ႔
သူ ေညွာင့္လိုးေနတယ္။
သူမ သတိထားမိေလးတစ္ခုရွိတယ္။စအိုေပါက္နဲ႔အ
၂၁၀

လိုးခံေနရၿပီး ဘာျဖစ္လို႔ေစာက္ဖုတ္ေခါင္းထဲမွာ ခံစား
ေနရတာလဲ မေျပာတတ္ဘူး။ ထြက္လာတဲ့ေစာက္
ရည္ေတြဟာ သူ႔လီးတံမွာ သြားတင္ေနၿပီး လီးတံအ
ဝင္အထြက္ေခ်ာေမြ႕ေျပျပစ္ေအာင္ ဆီကူစိုက္ထုတ္
ေပးေနတယ္။
သူမရဲ႕ပိပိေလးဟာ စအိုေပါက္နဲ႔နံရံပါးပါးျခားကာ လီး
အရသာကို သိမ္ေမြ႔စြာအာရုံခံေနပါတယ္။
(သူမ်ားလိုးေနၾကတာကို ၾကားရျမင္ရရင္ လီးေတာင္
တာနဲ႔ခံစားရပုံခ်င္း တူတယ္။သူမ်ားလိုးၾကတာကို ေခ်ာင္းၾကည့္ရင္း ကိုယ့္ဖာသာ ဂြင္းထုေနရသလိုပါပဲ။
တဏွာေဇာကပ္ေနေတာ့ ကိုယ္တိုင္ ဝင္လိုးေနတာနဲ႔
နီးနီးေလာက္ ခံစားရတယ္။တကယ္လိုးတဲ့သူေတြနဲ႔
တစ္ခ်ိန္တည္း သုတ္လႊတ္ပါတယ္။)
လီးႀကီးက ဖင္ေပါက္ကိုလိုးေန ေဆာင့္ေနတာကို ေစာက္ဖုတ္က ျမင္ေန,ၾကားေန,သိေနေတာ့ အဲဒီအာ
ရုံကူေတြေၾကာင့္ ေစာက္တြင္းေၾကာအခ်င္းခ်င္းညွစ္
ေခ်ၾကတယ္။
"ေစာက္ပတ္မွာ ဆတ္တငတ္ငတ္ေလး ျဖစ္ေနတယ္"
"လက္ေဝွ႔ပြဲၾကည့္ရသလိုလား"
"အင္း…မိုး ေစာက္ပတ္ေလ စင္ေပၚက ဖင္ေပါက္နဲ႔လီး
၂၁၁

လိုးေနၾကတာကို စင္ေအာက္ေန အားေပးေနတယ္…
ကိုရဲ႕"
"ဘယ္လို အားေပးေနတာလဲ ကေလးမရဲ႕"
"လိုး××လိုး×ၾကမ္းၾကမ္းလိုး×တဆုံးလိုး××ေဆာင့္ ေဆာင့္လိုး"
သူမ ေစာက္ေစ့ေတြ ယားလြန္းတာကို သည္းညည္းမ
ခံႏိုင္ေတာ့ပါ။သူမကိုယ္တိုင္ နာနာေလးဖိပြတ္ေပး
လိုက္ပါတယ္။
ေစာက္ေစ့ကလိရင္းနဲ႔လည္း ေစာက္ဖုတ္ကေနထြက္
ထြက္လာတဲ့အပိုင္းကို သပ္ေပးသည္။
"အားယယား…|ၾကင္နာတတ္တဲ့မိန္းကေလးရယ္"
ကာမဂုဏ္ေတာနက္ထဲ ႏွစ္ဦးသားတိုးဝင္ေနခဲ့သည္။
အလင္းအေမွာင္ခြဲျခားမေနမိေတာ့ဘဲ အထိအေတြ႔ႏွင့္
အရသာမ်ားေပၚျဖတ္သန္းေနၾကပါသည္။ေတာပန္းမ်ားရဲ႕ရနံ႔မ်ားထုံအီသင္းရွလွပါသည္။ခ်စ္ျခင္းတရားမွထုတ္ေပးေသာဝတ္ရည္တို႔ျဖင့္ႏုပ်ဳိေသာအခ်ိန္နာရီမ်ားကို ေမြးဖြားေပးလ်ွက္ရွိသည္။
အား အား××ရွဴး×ယားတယ္…။ေဆာင့္ေပး××အီးအား"
"ဘြတ္ဗတ္×ဘြတ္ဗတ္×ဘြတ္ဗတ္×ဘြတ္ဗစ္ဇ္×ဗစ္ဇ္"
ကာမဗုံသံမ်ားသည္ လိင္စိတ္ကို ညႊတ္ေစပါသည္။
၂၁၂

သူ႔မ်က္ႏွာကိုတစိမ့္စိမ့္ၾကည္၍ ဖင္းအလိုးခံေနရသည္
မွာ သူမရင္ထဲခိုက္လာသည္။ဖင္အလုိးခံရတာ ခပ္
မိုက္မိုက္ျဖစ္လာသည္။
လီးအဝင္ၾကမ္းလာသည္။သူမလက္ေတြ တစ္ခုခုကိုင္
ခ်င္စိတ္ျဖစ္ေနသည္။အားမလို အားမရႏွင့္ သူမဖင္
ေဆာ့ေပးပါသည္။
"အား××အူး××ဟူး××အား××ဟား"
"ဘြတ္×ဘြတ္××ဘြတ္××ဘြတ္××ဘြတ္×××"
သူ၏ေဆာင့္လိုးခ်က္ေအာက္တြင္ သူမ,ေပ်ာ္ရႊင္ေနရ
သည္။ဖင္ခံရတာဒီလိုေကာင္းေၾကာင္း ေစာေစာက
တည္းပင္ သူမသိထားဖို႔ေကာင္းသည္။
"ဟင္း အူး အဟင္း"
သူ႔လီးတံက ဖင္စအိုကို အျပည့္အသိပ္လိုးထည့္ေနခဲ့
သည့္တိုင္ သူမေစာက္ေခါင္းမွာလည္း ခံခ်င္ခဲ့သည္။
သူမဖာသာ ေစာက္ေခါင္းထဲ လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းထည့္
ကာ လိုးေပးသည္။
"ပလပ္ ပလပ္ပလပ္ ပလပ္ ပလပ္"
"အားယား××ေကာင္းလိုတာ မုိးရယ္"
"ကိုေက်ာ္…မိုးလည္း ေကာင္းတယ္။ေကာင္းၿပီး ထပ္
ေကာင္းေနတယ္"
၂၁၃

ထိုပုံစံျဖင့္ ႏွစ္ဦးသား ဖင္လိုးဖင္ခံေနၾကတာ အေတာ္
ပင္ ၾကာျမင့္သြားပါသည္။
သူမက သူ႔ခါးကို ကိုင္၍သူမဖင္စအိုေပါက္ထဲသို႔လီး
ကို ေဆာင့္,ေဆာင့္ထည့္သည္။ေမာပမ္းေနေသာ္
လည္း အရသာကိုစြဲလမ္းေနသျဖင့္ ပင္ပမ္းႏြမ္းနယ္မွဳ
မ်ားကို ဂရုျပဳမအားၾကေပ။ပင္ပမ္းျခင္းထက္ အရသာ
ႏွစ္ျခိဳက္ျခင္းက အေပၚစီးက်ခဲ့သည္။အခ်စ္၏ေနာက္
ဆက္တြဲစာမ်က္ႏွာတို႔၏ ကာမသုခအပြင့္မ်ား ေမႊးအီ
ဘိသကဲ့သို႔ အသီးတို႔သည္လည္း အခ်ဳိကဲလွပါေလ
သည္။
လီးတံကို သူမစအိုေပါက္ထဲထုတ္လိုက္ကာ သူေခတၱ
မ်ွ အေမာေျဖလိုက္သည္။
သူမသည္ ဆိုဖာေပၚမွ ေခါင္းေအာက္စိုက္ကာ ေလ်ွာ
ဆင္းလိုက္ၿပီး တင္ပုဆုန္ဝိုင္းႀကီးကို မိုးေပၚေထာင္ပစ္
လိုက္သည္။
သူမ,ကိုယ္အေနအထားမွာ ေဇာက္ထိုးပက္လက္ျဖစ္
လ်ွက္ တင္ပုဆုန္ႀကီးက ဆိုဖာကိုမွီၿပီး မိုးေပၚေမာ့
ၾကည့္ေနပါသည္။
သူမ,ပိပိအကြဲေၾကာင္းက ရယ္က်ဲက်ဲေလးျဖစ္ေနခဲ့ပါ
သည္။အလိုးခံထားရေသာစအိုပြင့္ေလးမွာ အသက္ရွဴ
၂၁၄

တတ္ေနသည့္ႏွယ္ ေဟာင္းေလာင္းပြင့္ကာ ျပင္ပေလ
ကို စုပ္ယူေနသည္။
သူမ,ခင္းက်င္းျပထားသည့္ ကိုယ္ေနဟန္ထားေၾကာင့္ သူ,အသည္းယားလာပါသည္။လီးတံကလည္း အေမာ
ေျပသြားကာ ဒစ္ဖူးေခါင္း တရမ္းရမ္းျဖစ္လာသည္။
သူသည္ မိုးေပၚေထာင္ထားေသာ သူမ၏အိုးႀကီးေပၚ
တြင္ ခြလ်ွက္ သူမစအိုပြင့္ထဲသို႔ တိုင္စိုက္သလို လီး
ကို ထိုးစိုက္ခ်ပစ္သည္။
"ျဗစ္စြပ္စ္"
လီးဝင္သံႏွင့္ စအိုထဲတြင္ေနရာဝင္ယူထားသည့္ေလ
မ်ား တိုးထြက္သံ ျဗစ္စြပ္စ္သံၿပိဳင္ျမည္ေလသည္။
"ဇြပ္စ္××ပလြပ္×ဇြပ္စ္ ပလြပ္××ဇြပ္စ္××ပလြပ္"
"အား အား အအား"
"အဟိုး…အ အ|ေကာင္းလား မိုး"
"အဟီးဟင္း အူး××အင္း…|ႏွစ္ေပါက္လုံး လိုးေပး"
"တစ္လွည့္စီ အလွည့္က် လိုးေပးမယ္…စိတ္ခ်"
ေစာက္ေပါက္ႏွင့္စအိုေပါက္ တစ္လွည့္စီ ေျပာင္း
ေျပာင္းၿပီးေတာ့ သူ,လိုးေဆာင့္ ေညွာင့္ေထာင္းထည့္
ေနသည္။
"အဟီးအီး×× ဟူးအူး အားအား"
၂၁၅

လီးႀကီး၏အလုပ္အေကြ်းကို ေစာက္ေပါက္ႏွင့္စအို
ေပါက္တို႔ ခြဲတမ္းမ်ွတစြာ ရယူေနပါသည္။
"ဟီးအား ဟား×××ကိုေက်ာ္…မိုးဖင္ထဲၿပီးေပး|ျမန္ျမန္
ေလးလႊတ္ေပးေတာ့"
"ျဗြတ္ျဗြတ္ျဗြတ္ျဗြတ္×15"
သူမစအိုေပါက္ကို အခ်က္ေျခာက္ဆယ္ေလာက္ထိ
အားေပးအားယူ ေဆာင့္ထည့္လိုက္ရင္း အထဲမွာ လ
ရည္ျဗစ္ထည့္ေပးလိုက္သည္။
"ဝိုး×××အိအား×××"
ေစာက္ရည္ပရပြႏွွင့္ပလုံစီဗူေဖာင္းတို႔သည္ သူမ၏ပိပိ
မွ ဆူထြက္လာခဲ့သည္။
ဖင္ေပါက္ထဲ၌ လီးမထုတ္ေသးဘဲ အတန္ၾကာသည္
အထိ စိမ္ထားသည္္။
သူမ၏စအိုအတြင္းနံရံၾကြက္သားမ်ားက သူ႔လီးတံကို တဖြဖြႏွင့္ စုပ္နမ္းေနေၾကာင္း ခံစားခဲ့ရသည္။
သူမလည္း ေအာက္ကေန လီးမွိန္း…မွိန္းေနရွာသည္။
ဆယ္မိနစ္ေလာက္ၾကာသြားေသာ္ လိင္တံကို စြဲခြ်တ္
ထုတ္လိုက္ၿပီး သူမကို သူ လက္ကမ္းထူေပးလိုက္ပါ
သည္။
တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး မက္မေျပဖက္ၾကလ်ွက္ ေရအတူခ်ဳိး
၂၁၆

ၾကရန္ ေရခ်ဳိးခန္းဆီ ေလ်ွာက္သြားၾကေလသည္။
အိမ္ေထာင္သည္ဘဝတြင္ အလိုးသည္ စကားလုံးမ်ား
ထက္ ပိုမိုထိေရာက္မွဳအားျပင္းေသာ လက္နက္ျဖစ္ခဲ့
ေၾကာင္း သူတို႔ နားလည္မိခဲ့သည္။

    ♥           ♥            ♥